Takis Hacidimitriu’nun onuruna düzenlenen etkinliğe Kıbrıs Türk toplumunun eski lideri Mustafa Akıncı’nın mesajı

 

Takis Dimitriu’nun onurlandırılacağı gecede benim de hazır bulunmam için davet yapıldı. Ancak orada hazır bulunamayacağım için, üzgün olmakla birlikte böylesi bir mesajla orada olacağım için mutluyum.

 

Öncelikle bunu düzenlemeyi ve Sayın Hacıdimitriu’yu onurlandırmayı düşünen AKEL yöneticilerini kutluyorum.

 

Takis onurlandırılmayı hak etmiş Kıbrıslı bir siyaset adamıdır. Aynı zamanda Kıbrıslı bir yazardır, değerli bir kişiliktir.

 

Ben Takis ile 1991 yılında İstanbul’da Sosyalist Enternasyonal’in bir toplantısında buluşmuştum. Kendisi o zaman EDEK Sosyalist Partisi’nin önemli yöneticilerinden birisiydi. Ben de Toplumcu Kurtuluş Partisi’nin genel başkanı olarak oradaydım. Rahmetli Erdal İnönü Sosyal Demokrat Halkçı Parti’nin genel başkanıydı ve İstanbul’da onun ev sahipliğinde Sosyalist Enternasyonal’in toplantısı yapılmaktaydı. Toplumcu Kurtuluş Partisi o dönemde henüz Sosyalist Enternasyonal’in üyesi değildi. Daha sonra biliyorsunuz Toplumcu Demokrasi Partisi Cumhuriyetçi Türk Partisi ile birlikte Sosyalist Enternasyonal’in üyesi haline geldiler. Ancak o dönemde EDEK ve PASOK, Yunanistan’dan PASOK üyeydi. Bir şekilde Toplumcu Kurtuluş Partisi’nin asli üyeliği uygun görülmüyordu, engelleniyordu. EDEK Partisi’nin o dönemki siyaseti böyleydi. Ancak yıllar içerisinde bu engeller aşıldı ve artık Kıbrıs Türk Siyasi Sosyalist Sosyal Demokrat Partileri de orada üye olabildiler. Bunlar iyi gelişmeler oldu çünkü Kıbrıslı Türk ve Rum Sosyal Demokratlarının en azından aynı çatı altında buluşabilmelerinin önü açılmış oldu.

 

Benim anlatmak istediğim, o dönemde Sayın Hacıdimitru’yla İstanbul’da çok yararlı bir diyalog oluşturmuş olduğumuz idi. Parti siyaseti farklı olmakla birlikte benim oradaki varlığıma herhangi bir itirazı olmamıştı ve iyi bir diyalog kurmuştuk.

 

Biliyorsunuz dönem, dönem benim başka yerlerde Kıbrıslı Rum liderleriyle bir arada olmama itirazlar yapıldı. Onun için bunun ne kadar önemli ve anlamlı olduğunu anlatmak için bu örneği verdim.

 

Sayın Hacıdimitru’nun insani yönünü daha iyi anlamak için bir anımsatmakta bulunmak istiyorum. Bunu Sevgül Uludağ’ın bir söyleşisinden öğrenmiştik. 1964 yılında Takis, Dikmen’de, Dikomo’da askerlik görevini yaptığı dönemde Klepini köyünden kaçırılan yedi Kıbrıslı Türk’ün işkence görmesini ve orada hapsedilmesini öğrendiği zaman gösterdiği insani tepkidir.

 

Bunu o söyleşiden öğrendik ki bunu öğrenir öğrenmez Lefkoşa’ya gelmiş ve Yunan Büyükelçiliği aracılığıyla bu yanlış davranışın ortadan kalkması için girişimde bulunmuş ve sonuçta da bunu başarmış. Yedi Kıbrıslı Türk’ün daha fazla eziyet görmeden serbest bırakılmalarını sağlamış.

 

Bu, savaş ortamında herkesin göze alabileceği bir şey değildir. Herkesin yapabileceği bir şey değildir. O nedenle Takis’in bu insani değerinin çok önemli olduğunu vurgulamak istiyorum.

 

Benim Kıbrıslı Türklerin lideri olduğum dönemde Takis’i Kültürel Mirası Koruma Komitesi’nin eş başkanı olarak görüyoruz. Ali Tuncay ile birlikte çok önemli işlere imza attılar. Bunu ancak Kıbrıs’ı seven biri yapabilirdi. Kıbrıs’ı sevmek, Kıbrıs insanını sevmek, Kıbrıs’ın elbette geleceğini düşünmek, geleceğine sahip çıkmak ama onun yanında geçmişin izlerini de silmemek için büyük uğraş verdi. Kıbrıs’ta çeşitli uygarlıklara ait kültürel, mimari mirasın korunması için canla başla uğraştı. Uzun yıllar bu konuda emek verdi. Dolayısıyla o konudan dolayı da Takis’e teşekkür etmek gerekir.

 

Kıbrıs sorunu bağlamında her zaman onu çözüm yanlısı, barış yanlısı kimliğiyle tanıdık. Yazdığı kitaplardan aldığımız, edindiğimiz izlenimler de böyle. Gerçi Türkçe’ye çevrilmiş kitabı olmadı. Onun için onu okuma fırsatımız olmadı. Ancak İngilizce olarak kitap hakkında yapılan yorumları, yazıları okudum. O nedenle kendisinin bu barışçı kimliğini zaten biliyorduk. Kitaplarında da tarihsel yanılgıların, yanlışların altını çizmekten çekinmeyen bir kişilikti. Bunu Kıbrıs Rum liderliği yaptığı zamanda da bunlara vurgu yapmaktan çekinmeyen bir kimlikti, kişilikti.

 

Kendisiyle Kasım ayında Agros köyünde yapılan bir ortak etkinlikte Kıbrıslı Türklere ve Kıbrıslı Rumlara, Kıbrıs’ın tüm renklerine birlikte hitap etme şansımız oldu. Orada da onun o inançlı, barışçı kimliğini bir kez daha görmek beni elbette mutlu etti.

 

Son olarak söylemek istediğim şudur: Takis Hacı Dimitriyu onurlandırılmayı hak etmiş, değerli bir Kıbrıslıdır.

 

Kendisine buradan sevgilerimi iletiyorum, selamlarımı iletiyorum.

 

Orada bulunan, hazır bulunan bu etkinliğe katılan düzenleyicilere ve katılımcılara da ayrıca sevgilerimi, selamlarımı iletiyorum.

 

Τakis Hacıdimitriyu’ya bundan sonraki yaşamında sağlık ve güzel günler diliyorum.