Γέφυρες όχι τοίχους, της Γιώτας Δημητρίου

Μέσα στα πλαίσια των 550 λέξεων, όπως λένε οι οδηγίες, θα προσπαθήσω να εκφράσω και εγώ την άποψη μου, με στόχο να συμβάλλω στο δημόσιο διάλογο.
Θα πω τα πράγματα όπως τα βλέπω, με σεβασμό, αλλά ευθέως.
Eπειδή το κείμενο βγήκε μεγαλύτερο των 550 λέξεων θα το χωρίσω σε 2 μέρη,

Α ΜΕΡΟΣ

Γέφυρες όχι τοίχους
Δεν γίνεται στελέχη του κόμματος να τους λέμε ότι “ο τάδε δικός μας μας έφυγε από το κόμμα” και αντί να επιδιώξουμε έστω να μιλήσουμε μαζί του, η απάντηση να είναι “ας φύγει, με το ζόρι εν κρατάμε κανένα”. Δεν γίνεται σε κομματική συγκέντρωση μετά τις εκλογές, απλά μέλη, να εκφράζουν να σχολιάζουν και ο Οργανωτικός να τους λέει “όποιου εν του αρέσκει να φύγει”. Μα σοβαρομιλούμε; Ε ναι θα φύγουν! Δεν είναι όλοι με τα βιβλία του Λένιν στο προσκέφαλο για κομματική πειθαρχία, κάποιοι θέλουν απλώς ανθρώπινη αντιμετώπιση. Αλλιώς, ναι, θα φύγουν.
Δεν γίνεται όποιος εκφράζει εντός των σωμάτων ή σε υψηλά στελέχη διαφορές, παρατηρήσεις, ή  “παράπονα”, να θεωρείται “εχθρός” και να μην τον θέλουμε ωσάν και το κόμμα μας ανήκει και όποιος διαφωνεί και μας λέει κάτι να θέλουμε να τον διώξουμε ή να τον αποκόψουμε.
Δεν γίνεται να υπάρχει κόσμος, μορφωμένος, που να αγαπά το κόμμα, να προσφέρει, αλλά να αντιμετωπίζεται ως “κομματικό μέλος β κατηγορίας” γιατί δεν ήταν της ΕΔΟΝ. (Ναι!)
Δεν γίνεται να είμαστε μαλλιά κουβάρια μεταξύ μας κάποια στελέχη (και δεν μιλώ για τον εαυτό μου) σε “κλίκκες” η κλίκκα του τάδε και η κλίκκα του τάδε και να περιμένουμε μετά να δούμε άσπρη μέρα.
Δεν γίνεται άλλα κόμματα να βοηθούν το κόσμο τους με εξεύρεση εργασίας και να τους στέλνουν και sms και εμείς να μην καταφέραμε να χτίσουμε ένα μηχανισμό να βοηθούμε κι εμείς τον δικό μας κόσμο. Δεν είναι πάντα κακό “να αντιγράφουμε” τους άλλους.
Δεν γίνεται να βάζω πάνω στο ψηφοδέλτιο μου άτομο που το στηρίζουν άτομα της ΕΟΚΑ Β και της Δεξίας, οφείλουμε να ελέγχουμε διπλά και τριπλά ποιους βάζουμε πάνω στο ψηφοδέλτιο μας.
Και όχι δεν έχει σημασία αν μου φέρει χιλιάδες ψήφους! Έχουμε δει βουλευτές να φέρνουν χιλιάδες ψήφους, αλλά να δείχνουν πως δεν σέβονται το κόμμα. Αυτό θέλουμε; Αν αυτό θέλουμε, τότε θα το πληρώνουμε και μάλιστα ακριβά.

Τέλος, συγνώμη που το επαναλαμβάνω, πάλι, αλλά υπάρχουν μορφωμένοι άνθρωποι, νέοι άνθρωποι, αριστεροί, προοδευτικοί, κ.α ΕΚΤΟΣ ΑΚΕΛ.
Δεν θέλουν να δουν το ΑΚΕΛ μπροστά τους, οκ. Είμαι βέβαιη πως κάποιοι από αυτούς θα μπορούσαν να μπουν σε διάλογο με το κόμμα, αν το κόμμα έχτιζε γέφυρες και όχι τοίχους. Κάποιοι από αυτούς θα μπορούσαν να έρθουν κοντά, να μας σταθούν, όχι απλά να μας ψηφίσουν. Να μην τους θυμηθούμε λίγο πριν τις εκλογές, αλλά ολόχρονα, συνέχεια, να τους βάλουμε δίπλα μας, έστω και χωρίς να γίνουν κομματικά μέλη.

Τα πράγματα ειναι πολύ σοβαρά.
Ή θα δούμε όλες τις εισηγήσεις κατάμματα και θα δούμε τι μπορεί να βοηθήσει πραγματικά , ή θα κλείσουμε τα αυτιά μας, θα θεωρήσουμε ότι “ο κόσμος πάλε τσαλαβατά”, θα τον αγνοήσουμε και θα συμβιβαστούμε ακόμη και με μονοψήφια νούμερα σε κάποιες από τις επόμενες εκλογές. Κάτι σαν ΚΚΕ ένα πράμα.

Ευτυχώς ή δυστυχώς την απόφαση και τη μοίρα του ιστορικού μας κόμματος θα την πάρετε εσείς, τα υψηλά στελέχη, οι έμμισθοι.

Γιώτα Δημητρίου
Κ.Ο Γυναίκες Προδρόμου, Λάρνακα