«Οι απόψεις σας καταγράφονται» – Μέρος Α, του Δημήτρη Παλμύρη
Ως γνωστό, δεν υπάρχει τρόπος για τις ΚΟΒ να επικοινωνούν μεταξύ τους. Οι θέσεις της βάσης περιορίζονται στον μικρό κύκλο των μελών της κάθε απομωνομένης ΚΟΒ. Θεωρητικά, συνδέονται από την παρουσία των μελών της ΚΕ ή ΕΕ σε κάθε συνεδρία ΚΟΒ. Στο ερώτημα του τι γίνονται οι απόψεις μας μετά που τις εκθέτουμε σε αυτό τον περιορισμένο κύκλο συζήτησης (δηλαδή στην ΚΟΒ), η απάντηση των μελών της ΚΕ είναι κλασσική: «οι απόψεις σας καταγράφονται, θα μελετηθούν».
Με την ευκαιρία του προσυνεδριακού διαλόγο μπορούμε ως βάση να συζητήσουμε μεταξύ μας, μία φορά στα πέντε χρόνια και για λιγότερο από ένα μήνα, για όλα τα τεράστια περίπλοκα και πολυθεματικά ζητήματα της κομματικής ζωής σε λιγότερο από 850 λέξεις. Έστω και έτσι, ανοίγεται κάποια προοπτική απάντησης και συζήτησης με όποιον ενδιαφέρεται για αυτές τις απόψεις (είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί) ενώ όσοι δεν ενδιαφέρονται δεν υποχρεώνονται να καταγράφουν απόψεις.
Έτσι, σε χρήση του δικαιώματος μας για περισσότερα του ενός άρθρου, τα πάρακατω αποτελούν την καταγραφή του πρώτου μέρους των τοποθετήσεων μου στην ΚΟΒ μου, το φθινώπορο του 2020. Είχαν αποσταλεί στην ΕΕ Λάρνακας γραπτώς την ίδια περίοδο. Έχουν ύφος προφορικού λόγο, αφου βασίζονται σε σημειώσεις:
«Υπάρχουν πολιτικοί λόγοι που το ΑΚΕΛ αντιμετωπίζει τραγικά προβλήματα και αυτοί φαίνονται και στις θέσεις που προτείνει η ΚΕ προς το 23 Συνέδριο. Ήδη από την εισαγωγή των θέσεων φαίνεται το νόημα που δίνει για τους αγώνες του ΑΚΕΛ η ΚΕ. Νόημα που στην ουσία αφορά την βελτίωση των όρων εκμετάλλευσης επενδυμένο με λογοτεχνικού ύφους προτάσεις: «άλλαξαν τη ζωή των ανθρώπων», «αξιοπρέπεια στους αδύνατους και μη προνομιούχους» και ανάγκη για «παρέμβαση» στην κοινωνία. Το γεγονός πως σε ένα μόνο σημείο αναφέρει η ΚΕ πως όλα αυτά είναι στοιχεία που «εξ ορισμού πατάσσουν την κοινωνική αδικία οδεύοντας προς την επίτευξη στρατηγικών στόχων» (του Κυπριακού και του «σοσιαλιστικού μετασχηματισμού») κάθε άλλο σημαίνει πως υπάρχει αντίληψη στην ΚΕ περί τακτικής που πράγματι εξυπηρετεί στρατηγικούς στόχους. Ακόμη περισσότερο η κακή πολιτική έκφραση και χρήση της γλώσσας είναι ενδεικτική της έλλειψης σύνδεσης στρατηγικής – τακτικής. «Εξ ορισμού», οι κατακτήσεις των εργαζομένων δεν «πατάσσουν» την αδικία οδεύοντας στο σοσιαλισμό. Η ιστορία και η θεωρία δείχνουν πως μπορεί να οδεύσουν και στον συντηρητικό πατερναλισμό ή την σοσιαλδημοκρατία. Οι συγκρούσεις των κλασσικών του Μαρξισμού με τους υποστηρικτές τέτοιων «μεταρρυθμιστικών» θέσεων είναι ενδεικτικές. Το να τα αφήνουμε να «οδεύουν» μόνα τους «εξ ορισμού» σημαίνει πως η επίτευξη των στρατηγικών στόχων αφήνεται στην τυχαιότητα.
Αλλά ακόμη χειρότερα, το γεγονός πως η τακτική αυτή δεν είναι συνδεδεμένη με την εξυπηρέτηση των στρατηγικών στόχων φαίνεται και στο σημείο του κειμένου που αφορά την ΠΕΟ, όπου γίνεται λόγος για ενότητα δράσης με τη ΣΕΚ κτλ. Ούτε για ξεσκέπασμα του αντιδραστικού ρόλου της δεξιάς και των εργατοπατέρων της, ούτε για σχολείο της ταξικής πάλης, ούτε τίποτα. Λόγος μόνο για διαφωνίες. Το κεντρικό είναι οι «κατακτήσεις», απόψεις δηλαδή οικονομικίστικες. Άρα ποια η σύνδεση με τη στρατηγική;
Από εκεί και πέρα το Κόμμα, ενώ στρατηγικοποιεί την τακτική, ασχολείται με τις ΚΟΒ γιατί ορθά αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει πρόβλημα. Και αυτό το αντιλαμβάνεται γιατί έχει συνέπειες στην κομματική γραφειοκρατία. Και εδώ ξεκαθαρίζω πως όταν μιλώ για γραφειοκρατία δεν απευθύνω κατηγορίες στο ήθος και την προσωπικότητα του όποιουδήποτε, αλλά στην πολιτική θέση που πέρνουν.
Παρά το γεγονός λοιπόν πως η ΚΕ λέει πως δεν αρκεί να «εντοπιζουμε τις αιτίες» αλλά πρέπει να λύνει τα προβλήματα, δεν μας εξηγά πουθενά, ποιες είναι οι αιτίες της κομματικής αποστοίχισης! Η μικρή αναφορά πως τα κομματικά μέλη πρέπει να νοιώθουν πως έχουν λόγο στο Κόμμα και ότι υπάρχει πρόοδος επί αυτού, επειδή δήθεν η ΚΕ απευθύνεται πιο συχνά στα μέλη για θέματα που θέλει την άποψη τους (λες και ο διάλογος έχει δημοψηφισματική μορφή) δεν απαλλάσσει την γραφειοκρατία από τις ευθύνες της. Δηλαδή όταν θέλουμε εμείς να απευθυνθούμε στην ΚΕ ή να ξεκινήσουμε εμείς συζήτηση πως μπορεί αυτό να γίνεται, ειδικότερα αφού η γραφειοκρατία φαίνεται να μην ανταποκρίνεται στα όσα της λέμε στις ΚΟΒ; Σημειώνω εδώ πως οι ΚΟΒ άρχισαν να συνεδριάζουν προτού ξεκινήσει ο δημόσιος προσυνεδριακός διάλογος. Δηλαδή το ενδεχόμενο να συζητηθούν οι θέσεις της βάσης στην ίδια την βάση αποκλείεται. Οι θέσεις των ΚΟΒ θα μεταφερθούν στην ΚΕ για εισπράξουν την σιωπή της για ακόμη μια φορά, ενώ όλοι ξέρουμε πως στη βάση υπάρχει εκνευρισμός εάν όχι απαξίωση.
Από εκεί και πέρα αποκαλύπτεται το τι πραγματικά ενδιαφέρει την ΚΕ: Να ασχολούνται και οι ΚΟΒ με θεσμικούς κρατικούς φορείς, εφορείες, δημοτικά συμβούλια κτλ. Αυτή είναι η «πρωτοβουλία» που θέλει η ΚΕ να αναλάβουν οι ΚΟΒ για να αναστηθούν. Περισσότεροι θεσμοί. Σε σετ προτάσεων για τη δράση των ΚΟΒ ασχολείται (σε 3/5) με εκλογές και με συμβούλια. Σε άλλο σετ μιλά για πλάνα και εκδήλώσεις και ανάθεση ευθυνών. Λες και το πρόβλημα της πολιτικής απομάκρυνσης του κόσμου είναι γιατί δεν κάνουμε αρκετούς εράνους, ή δεν μας δίνουν ευθύνες να μαζέψουμε συνδρομές. Ακόμη και όταν αναφέρεται στην «μορφωτική δουλειά» που πρέπει να γίνεται μέσω της Χαραυγής απορώ με ποιο σκεπτικό θεωρεί το κόμμα πως η «Χ» αποτελεί μέσω μορφωτικής, ιδεολογικής δουλειάς και όχι ένα δημοσιογραφικό έντυπο με αριστερίζουσες τάσεις; Έλαβε μέτρα για αυτό; Κατεύθυνε κάποιον; Φροντίζει για αυτό;».
Δημήτρης Παλμύρης
ΚΟΒ Βάττενας 1, Ορμήδεια