«Οι απόψεις καταγράφονται» – Μέρος Β, του Δημήτρη Παλμύρη
Όπως ανέφερα στο πρώτο μέρος του άρθρου αυτού, δεν υπάρχει τρόπος για τις ΚΟΒ να επικοινωνούν μεταξύ τους και οι θέσεις της βάσης περιορίζονται στον μικρό κύκλο των μελών της κάθε απομωνομένης ΚΟΒ. Έτσι ούτε τα ηγετικά στελέχη δεν μπορούν να κριθούν επί των απόψεων τους (τις οποίες θεωρητικά παρουσιάζουν στις ΚΟΒ τους ή στην ΚΕ) παρα μόνο όταν παρουσιάζονται ως εκπρωσοπούντες τις συλλογικές αποφάσεις του Κόμματος. Αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονται κάθε 5 χρόνια στα συνέδρια. Όπου και πάλι λόγο της προηγούμενης έλλειψης διαλόγου και ζύμωσης η ανισορροπία μεταξύ βάσης και ηγεσίας αφήνει περιθώρια για γενικολογία που θα δίνει υποσχέσεις στη βάση και τεράστια περιθώρια ευελιξίας στην ηγεσία. Που ούτως ή άλλως μένει ανεξέλεγκτη.
Το θέμα της «εσσωκομματικής δημοκρατίας» αποτελεί ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο που πρέπει να μας απασχολήσει. Αλλά θα πρέπει να μας απασχολήσει από μια μαρξιστική οπτική και όχι με την απλή υιοθέτηση μεθόδων έμμεσης αντιπροσώπευσης, εκλογών και δημοψηφισμάτων που για ακόμη μια φορά θα αφήνουν τη βάση στο περιθώριο ενώ θα την ξεγελούν στο να νομιμοποιεί μια αυτονομούμενη ηγεσία και γραφειοκρατία. Υπάρχουν πολλές προτάσεις που μπορούν να γίνουν αλλά το περιθώριο διαλόγου μικρό. Όμως μια φορά στα πέντε χρόνια έχουμε, και αφού θεωρώ την ιδεολογικοπολιτική ζύμωση απαραίτητη για την όποια δημοκρατία, ας ξεκινήσουμε από αυτό: Διεύρυνση του διαλόγου.
Έτσι, σε χρήση του δικαιώματος μας για περισσότερα του ενός άρθρου, τα πάρακατω αποτελούν την συνέχεια της καταγραφής των τοποθετήσεων μου στην ΚΟΒ μου, το φθινώπορο του 2020:
«Όπως σε όλα τα προβλήματα που αφορούν το ΑΚΕΛ, η ΚΕ μιλά για τον παραγοντισμό χωρίς να εξηγά τις αιτίες του. Κάνει λόγο για «αστική ιδεολογία» που δεν χώρα στο ΑΚΕΛ. Αλλά δεν μας εξηγά η ΚΕ εάν η κυρίαρχη ιδεολογία, μεταδίδεται σαν τα δαιμόνια στους χοίρους ή εάν βρίσκει υλικούς όρους να αναπτύσσεται στο ΑΚΕΛ. Κατα την άποψη μου είναι ξεκάθαρο και μάλιστα μαρξιστικά προβλέψιμο: ο παραγοντισμός ευδοκιμεί εσωτερικά πλέον καθώς η προσκόλληση της κομματικής γραφειοκρατίας στην θεσμική πολιτική δίνει έδαφος και ευκαιρία στον κάθε καρριερίστα, τον προσκαλεί μάλιστα να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο (να φέρει ψήφους). Μάλιστα η προσκόλληση της γραφειοκρατίας στις εκλογές έχει επίσης υλικούς ορους: τα χρήματα από το κράτος και τις εκλογές αποτελούν σημαντικό όρο της αναπαραγωγής της γραφειοκρατίας.
Αντί λοιπόν για εσσωκομματική δημοκρατία η ΚΕ προτείνει ενσωμάτωση αστικοδημοκρατικών προτύπων (ανοιχτές συνελεύσεις να αποφασίζουν για βουλευτές – κάνει κάλεσμα δηλαδή στον παραγοντισμό) γιατί ακριβώς είναι εξαρτημένη στις εκλογικές διαδικασίες και στους αστικούς θεσμούς. Για αυτό και υπάρχει αντίφαση μεταξύ αποφάσεων για μέτρα κατά του παραγοντισμού, της υλοποίησης τους αλλά και τον ανοιγμάτων που κάνει στην πράξη στον παραγοντισμό. Η μόνη περίπτωση να κάνει κάτι η γραφειοκρατία για το ζήτημα είναι όταν η αυτονόμηση της κοινοβουλευτικής ομάδας φτάσει σε τέτοιο βαθμό που δεν θα έχει ανάγκη την αυτονομημένη από τη βάση γραφειοκρατία. Τότε η ΚΕ θα προστρέξει στη βάση. Αλλά θα βρει κανέναν να συμμαχήσει μαζί της;
Τέλος, αν και έχω αρκετά να προτείνω για αλλαγές, για απεξάρτηση του κόμματος από τους αστικούς θεσμούς, για οργάνωση των ΚΟΒ και της τακτικής του ΑΚΕΛ στην βάση της εξυπηρέτησης των στρατηγικών στόχων θα σταθώ σε ακόμη ένα σημείο οπορτουνιστικής απόκλισης: Οι σοσιαλδημοκρατικές συνταγές παντού αποτυγχάνουν γιατί ενώ έχουν ανάγκη μια ισχυρή εθνική οικονομία, σήμερα έχουμε να κάνουμε με μια πανίσχυρη παγκόσμια αγορά. Ενώ λοιπόν ο διεθνισμός είναι απολύτως αναγκαία στρατητιγική ανάγκη, ενώ η Διεθνής υπήρξε ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν οι Μαρξ και Ένγκελς, η ιδεολογική διαμάχη ήταν πρώτης γραμμής ζήτημα εκεί, εμείς στις θέσεις μας, μένουμε εγκλωβισμένοι στις «εθνικές ιδιαιτερότητες» και την ανάγκη «αμοιβαίου σεβασμού» και «μη επέμβασης στα εσωτερικα». Τέτοιες εκτός τόπου και χρόνου τοποθετήσεις – και ιδιαίτερα όταν η νέα γενιά ψάχνει δουλειές στις 4 γωνιές του πλανήτη- εξυπηρετούν ουσιαστικά την ανάγκη της γραφειοκρατίας να περιχαρακωθεί και να διαφυλάξει την εκλογική της πελατεία».
Δημήτρης Παλμύρης
ΚΟΒ Βάττενας 1, Ορμήδεια