Kıbrıslı emekçiler ortalama maaşın 2.500 avro olduğunu okuduklarında kendileriyle alay edildiğini düşünerek öfkeleniyorlar
Kıbrıslı emekçilerin çoğunluğu ortalama maaşın 2.500 avro olduğunu okuduklarında kendileriyle alay edildiğini düşünüyorlar, çünkü bu rakamın büyük ölçüde son yıllarda yüksek teknoloji ve finans şirketlerine girerek binlerce avro maaş alan yabancı çalışanlar nedeniyle ortaya çıktığını biliyorlar. Kıbrıs’taki çalışanların çoğu bu tür maaşları veya artışları hiç görmedi. Çalışma dünyasının gerçekleri şunları gösteriyor:
- Kıbrıs’ta maaşlar, AB ortalamasının %30 altında olmaya devam ediyor.
- Kıbrıs’taki emekçilerin %40’ı ayda brüt 1.750 avrodan daha az maaş alıyorlar ve bunların çoğu asgari ücret seviyesinde bulunuyor.
- Özellikle konut ve enerji maliyetlerindeki artışlar nedeniyle yaşanan büyük pahalılığı maaşlardaki artışlar telafi etmiyor. 2010’dan bu yana net gelirler AB’de %20,4 oranında artarken, Kıbrıs’ta sadece %3,4 arttı. Bu nedenle Kıbrıslı emekçilerin satın alma gücü sürekli düşüyor, yoksulluk sınırında yaşayanların sayısı artıyor ve gelir eşitsizliği derinleşiyor.
Tüm bunlar, Kıbrıs ekonomisi yüksek büyüme oranları kaydederken, bankalar ve büyük şirketler rekor kârlar elde ederken yaşanıyor. Bu nedenle AKEL, ekonomik büyümenin emekçilerin gelirlerinde gerçek bir iyileşmeye dönüştürülmesi gerektiği hususunda ısrar ediyor ve atılacak ilk adımlar olarak şunları talep ediyor:
- Asgari ücretin yaşam maliyetine uygun şekilde önemli bir şekilde arttırılması.
- Hayat Pahalılığı Ödeneği’nden tüm emekçilerin, özellikle özel sektörde düşük maaşlı çalışanların yararlanması. Bu, hükümetin asgari ücret yönetmeliğini değiştirerek atabileceği bir adımdır.
- Özel sektörde toplu sözleşmelerin yaygınlaştırılması ve işverenleri bunları uygulamaya zorlayacak kurumsal önlemlerin alınması.
