Ιδεολογία του ΑΚΕΛ- Οι διακηρύξεις περί Μαρξισμού Λενινισμού, του Αντώνη Αντωνίου
Πολλά μέλη του ΑΚΕΛ, αναφερόμενοι στους πιθανούς λόγους για την ήττα στις εκλογές, νοιώθουν την ανάγκη να τονίσουν ότι δεν αναφέρονται στην ιδεολογία. Την ιδεολογία την θεωρούν μια σταθερή και μη μεταβαλλόμενη αξία.
Άλλοι τονίζουν ότι το ΑΚΕΛ πρέπει να εγκαταλείψει τις κομμουνιστικές προσεγγίσεις του για να γίνει ένα σύγχρονο κόμμα. Το ερώτημα εδώ είναι αν στην καθημερινή δουλειά του ΑΚΕΛ, στην δράση του στην Βουλή και στο προεκλογικό πρόγραμμα πως φαίνεται η «κομμουνιστική προσέγγιση»; Η απάντηση είναι δεν φαίνεται
Τις τελευταίες ημέρες έγιναν πολλές συζητήσεις γύρω από συνεντεύξεις υψηλόβαθμων στελεχών που ένοιωσαν την ανάγκη να τονίσουν ότι το ΑΚΕΛ είναι Μαρξιστικό Λενινιστικό κόμμα(ΜΛ). Σε πιο βαθμό είναι το ΑΚΕΛ ένα ΜΛ κόμμα;
Χωρίς να παριστάνω τον ειδικό, στην δική μου αντίληψη η εξήγηση του όρου ΜΛ εδράζεται σε τουλάχιστο 4 πυλώνες:
- Πρώτο τον τελικό στόχο
- Δεύτερο στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη του τελικού στόχου
- Τρίτο στα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στις αναλύσεις
- Τέταρτο στην μορφή οργάνωσης του κόμματος
Τον τελικό στόχο, το ΑΚΕΛ τον καθόρισε το 1990 – «Η δική μας αντίληψη για τον Σοσιαλισμό». Σημειώνεται: «..H πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στις χώρες του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού δεν ανταποκρίνεται στους στόχους που έθεταν οι σοσιαλιστικές επαναστάσεις. Πέρα από τις αντικειμενικές δυσκολίες αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε η οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στο συγκεκριμένο μοντέλο που διαμορφώθηκε στην EΣΣΔ και επικράτησε σ’ όλες τις σοσιαλιστικές χώρες. Μετά το θάνατο του Λένιν και ιδιαίτερα στα χρόνια που επικράτησε ο σταλινισμός ακολουθήθηκε μια τέτοια πορεία, έγιναν τέτοιες επιλογές στη θεωρητική σκέψη και την πράξη, που οδήγησαν σε διαστρεβλώσεις της λενινιστικής αντίληψης για το σοσιαλισμό. Tο συγκεκριμένο διοικητικό-διατακτικό μοντέλο σοσιαλισμού οδηγήθηκε σταδιακά στην κρίση και τη χρεοκοπία». Το έγγραφο του ΑΚΕΛ διευκρινίζει ότι για τον τελικό στόχο: «… H επαναστατική ανασυγκρότηση του σοσιαλισμού επιχειρείται με την περεστρόικα που άρχισε με πρωτοβουλία του KKΣE». Εδώ δεν χρειάζονται σχόλια.
Για τον δεύτερο πυλώνα: στο ίδιο έγγραφο γίνεται ξεκάθαρο ότι : «..H λύση του Κυπριακού τίθεται σε πρώτο πλάνο και υπερέχει του αγώνα για σοσιαλισμό». Άρα σ’ αυτό το στάδιο ο στόχος μπαίνει στο περιθώριο.
Για τον τρίτο πυλώνα πρέπει κάποιος να διερωτηθεί αν χρησιμοποιούνται Μαρξιστικά και Λενινιστικά εργαλεία στις αναλύσεις του ΑΚΕΛ και σε ποιο βαθμό. Για παράδειγμα:
- Οι αναλύσεις του ΑΚΕΛ την περίοδο διακυβέρνησης Χριστόφια ήταν ΜΛ αναλύσεις; Όταν ανακοίνωνε ότι η κρίση του 2008 δεν θα επηρεάσει την Κύπρο; Όταν δεν μπόρεσε να προβλέψει τα προβλήματα που δημιουργούσαν οι τεράστιες εισροές κεφαλαίου; Όταν δεν τοποθετήθηκε για τις κερδοσκοπικές κινήσεις των τραπεζών.
- Είχαμε ΜΛ ανάλυση των αδυναμιών, λαθών και παραλείψεων στην συνδιάσκεψη του 2014 ή απλά εκτοξεύσεις τσιτάτων του Λένιν που συσκότισαν.
- Οι αναλύσεις για την οικονομία και η θέση να φύγει Κύπρος από το ευρώ ;
- Ήταν η επιλογή Σπανού αποτέλεσμα ΜΛ ανάλυσης;
Ίσως δικαιολογημένα η ηγεσία του ΑΚΕΛ δεν πρότασσε τον ΜΛ. Και το ερώτημα είναι: Γιατί κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη επέλεξαν να προβάλλουν την θέση για ΜΛ ; Πιθανό να είναι προσπάθεια να προβάλουν εσωτερικά ένα επαναστατικό προφίλ. Πιο πιθανό είναι στ’ όνομα δήθεν του ΜΛ να υπερασπιστούν τον τέταρτο πυλώνα – Αυτόν τον γραφειοκρατικό συγκεντρωτικό μηχανισμό που λειτουργά χωρίς ουσιαστική και αποτελεσματική δημοκρατική λογοδοσία και λαϊκή συμμετοχή. Που σ’ ένα βαθμό αυτονομήθηκε από τους εργαζόμενους και έγινε εφαλτήριο για καριέρες.
Αντώνης Αντωνίου
ΚΟΒ Αγ ΑνάργυροιΒ