Erdoğan ve Tatar’ın uzlaşmazlık hezeyanı
Türkiye Cumhurbaşkanı’nın işgal altındaki bölgeye yaptığı yasadışı ziyaret sırasında Erdoğan ve Tatar’ın ortaya koydukları uzlaşmazlık hezeyanı Crans Montana’da görüşmelerin kesintiye uğramasının ardından Kıbrıs sorununun içerisinde bulunduğu trajik durumu bir kez daha gözler önünde serdi. İki halk, egemen eşitlik ve eşit uluslararası statü ve müzakere sürecinin yeniden başlatılmasının önkoşulu olarak tanınma gibi geçmişe yapışıp kalan söylemleri tekrarlayan Türkiye ve hukuk dışı devlet geçmişin çıkmaz politikalarına geri döndüğünü bir kez daha gösterdi.
Bu falsolu akor devam ettiği sürece Kıbrıs sorununun çözümü hedefiyle müzakerelerin yeniden başlamasının mümkün olmadığı açıkça görülmektedir. Dolayısıyla Erdoğan’ın Ege ve Akdeniz’de barıştan başka çıkış yolu olmadığına ve Kıbrıs sorununun çözümü için Türkiye’nin samimi çabalarını sürdürdüğüne dair sözlerinin pratikte bir karşılığı yoktur.
Cumhurbaşkanı Hristodulidis’in neyin yanlış gittiğini ve bu karanlık sahnede Türkiye’nin pratikte sınanması için ne yapılması gerektiğini ciddi bir şekilde düşünmesi gerekir. İşgalci güç yersiz ve zamansız taleplerde ısrarını sürdürecek mi yoksa genelde herkesin kabul ettiği gibi Guterres çerçevesi temelinde stratejik bir anlaşmaya varılmasına bir solukluk mesafe kadar yaklaştığımız Crans Montana’daki çizgiye dönme niyetinde olacak mı? Bu düşündürücü soruya cevap verilebilmesi için, Kıbrısrum tarafının müzakerelere kalınan yerden devam etmekten bahsederken bunu söylediğine ve kastettiğine pratikte ikna etmesi gerekecektir. Ayrıca kırmızı çizgilerimizi aşmayan motivasyonları da sunması gerekecektir. Cumhurbaşkanı’nı Ulusal Konsey’in son oturumunda AKEL tarafından kendisine sunulan, tamamen zamanında ve güncel olan ilgili önerisini iyi niyetle incelemeye davet ediyoruz.
