Πρώτες σκέψεις μετά το αποτέλεσμα, του Nικόλα Ιωαννίδη

Τα πιο κάτω είναι οι πρώτες μου σκέψεις αφότου κατάφερα να ηρεμήσω λίγο μετά το αποτέλεσμα των εκλογών. Το κείμενο το έγραψα στις 2 Ιουνίου 2021 και το παραθέτω όπως το έγγραψα.

Χαίρετε,

Κατ’ αρχήν πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους μας πως μια ανάλυση των εκλογών είναι πολύπλευρη. Έχει πολλές παραμέτρους και δεν περιορίζεται μόνο στο «χάσαμε αυτό το ποσοστό» ή «έχουμε τόσους ψήφους διαφορά από τον πρώτο ή από την τάδε προηγούμενη εκλογή». Τούτη η ανάλυση πρέπει να γίνει από ειδικούς που να μπορούν να εξηγήσουν στατιστικά τι έγινε ώστε να μπορούν να εξαχθούν και τα ορθά πολιτικά συμπεράσματα.

Τα θέματα που έχουμε στο κόμμα έχουν να κάνουν με τη ροή από πάνω προς τα κάτω και από κάτω προς τα πάνω. Πρέπει να διορθώσουμε το κενό που νοιώθουν μέλη και ψηφοφόροι του κόμματος αν θέλουμε να διορθώσουμε τα όποια εκλογικά μας αποτελέσματα που δεν είναι η ουσία. Η ουσία είναι μέσα από τα εκλογικά αποτελέσματα να επιτύχουμε τις πολιτικές που θέλουμε.

Δυστυχώς ακούμε πως δεν έχει βασικά προβλήματα επικοινωνίας ή/και δράσης μόνο το κόμμα αλλά και οι βασικότερες οργανώσεις του λαϊκού κινήματος. Αλλαγή της ηγεσίας δεν πρέπει να επέλθει μόνο στο κόμμα. Αν γίνει αυτό η κεντρική ηγεσία θα είναι απλά το εξιλαστήριο θύμα μιας γενικότερης λάθος κατάστασης. Πρέπει να δούμε πως διορθώνουμε τον τρόπο δράσης της ΠΕΟ και της ΕΚΑ. Πρέπει να φτάσουμε και στους νέους που γίνονται μπαρίστες ή γκαρσόνια για παράδειγμα. Υπάρχει γενική αίσθηση από τους ΑΚΕΛιστές και τους ΑΚΕΛικούς με τους οποίους συναναστρέφομαι ότι η ηγεσία (έμμισθος μηχανισμός) σε διάφορες βαθμίδες του κινήματος δεν είναι όσο ικανή την θέλουμε και γι αυτό υποπίπτει σε λάθη – π.χ. λάθος αντιμετώπιση εσωκομματικών κρίσεων – και πως αυτό είναι αποτέλεσμα λάθους ή μη ικανοποιητικής αξιολόγησης των στελεχών αυτών. Δυστυχώς έχω την αίσθηση ότι πρέπει να διαφοροποιήσουμε τον τρόπο δράσης μας παντού, από τα ΕΔΟΝόπουλα μέχρι την ΕΚΥΣΥ και δεν εννοώ τις οργανώσεις αυτές αλλά ηλικιακά ήθελα να δείξω πως αλλαγές χρειάζονται παντού.

Να πω κι ένα προσωπικό μου παράπονο. Εμένα η ταυτότητα μου του κόμματος έχει ως χρόνο ένταξης μου στο κόμμα το 2013. Είναι η ένατη μου χρονιά ως μέλος και δεν έχω κληθεί σε κομματική σχολή. Προσπαθώ να επιμορφώνομαι όσο μου το επιτρέπουν οι άλλες μου ασχολίες (σπουδές, οικογένεια κτλ.) αλλά νοιώθω πως κάτι υπολίπομαι.

Σήμερα (σημ: στις 2 Ιουνίου 2021) έκανα ανάρτηση στο διαδίκτυο πως πρέπει κάνουμε αυτοκριτική αλλά να μην καταλήξουμε στην εσωστρέφεια και η ειδοποιός διαφορά των δύο είναι οι προτάσεις. Να λέμε τα κακά και τα παράπονα μας αλλά να προτείνουμε και λύσεις. Αντιλαμβάνομαι πως πιο πάνω δεν πρότεινα κάτι. Έχω προτάσεις που θα καταθέσω σε όργανα του κόμματος μας όπως είναι η συνδιασκέψεις και το συνέδριο.

Κλείνοντας να πω με όλο τον σεβασμό που τρέφω προς τα δύο αυτά πρόσωπα που με αποκαλούν με το μικρό μου όνομα όταν με δουν πως δεν δέχομαι ο επαρχιακός γραμματέας και ο επαρχιακός οργανωτικός γραμματέας μου να είναι βουλευτές και να παραμείνουν στις θέσεις αυτές. Παπάς που λουτουρκά δκυό εκκλησίες της μιας γελά της, τζιαι παπάς που λουτουρκά παραπάνω που δκυό εκκλησιές γελά ούλων των εκκλησιών του.

Νικόλας Ιωαννίδης

Κ.Ο.Β. Πάνω Λακατάμιας