Kριτική και αυτοκριτική ναι, εσωστρέφεια όχι, του Θεοχάρη Μασούρα

Το παρόν άρθρο αποτελείται από πέντε ενότητες: Κριτική, Αυτοκριτική, Εσωστρέφεια, Τι Δέον Γενέσθαι και μια Εισήγηση.  Το αποτέλεσμα των εκλογών, έπεσε ως κεραυνός στους ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ, Αριστερά, Νέες Δυνάμεις, κυρίως γιατί δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει τη φθορά του Δημοκρατικού Συναγερμού και την αποχή.  Ως εκ τούτου εισηγούμαστε:

ΚΡΙΤΙΚΗ. Η επισήμανση των αιτιών σε επίπεδο Κ.Ο.Β., Πολιτικού Γραφείου και Συνεδρίου  για τα αίτια που δεν έπεισαν, παρά μόνο το φανατικό πυρήνα της κομμουνιστικής και ευρύτερης αριστεράς, ότι δηλαδή δεν είναι όλοι οι πολιτικοί διεφθαρμένοι.  Αυτός υπήρξε και ο βασικότερος λόγος που δεν μπόρεσε η Ακελική ηγεσία να εκμεταλλευτεί προς όφελός της, τη διαφθορά δηλαδή των κυβερνώντων και της λαϊκής αποχής.  Στο αίτιο αυτό, πιστεύουμε ότι πρέπει να επικεντρωθεί το Πολιτικό Γραφείο και οι μαζικές οργανώσεις του κόμματος, ώστε να εξαχθούν  πολύτιμα συμπεράσματα, για παρόν και το μέλλον του, αλλά και της πατρίδας.

ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ. Η κριτική για τα όποια λάθη του ΑΚΕΛ (αυτοκριτική), από τα υψηλότερα στρώματα της κομματικής ιεραρχίας ως τον απλό υποστηριχτή, είναι δύο φορές πιο επιβεβλημένη.  Στο κάτω – κάτω το ΑΚΕΛ, συνήθισε τον κόσμο του στην αυτοκριτική αφού είναι και το μόνο κόμμα, που την κάνει πράξη.

ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ.  Η ενασχόληση με τα αίτια του κακού αποτελέσματος, δεν πρέπει να οδηγήσει σε μια ατέρμονη θεωρητικολογία αναζήτησης εξιλαστήριων θυμάτων.  Η κριτική και αυτοκριτική χωρίς εσωστρέφεια, πρέπει να είναι σύντομης χρονικής διάρκειας και να συνοδεύεται με θέσεις και προτάσεις καινοτόμες για την καλύτερη λειτουργία του κόμματος.  Μεμψιμοιρίες και επί καναπέως κατηγορίες σε φιλικές συναθροίσεις σε βάρος της ηγετικής κομματικής ηγεσίας, όσο αληθινές κι αν είναι, δεν συμβάλλουν ουσιαστικά στην σωστότερη λειτουργία της  νέας ηγεσίας και θυμίζουν αδιέξοδες αριστερίστικες συζητήσεις που ο Λένιν ονόμαζε «παιδική ασθένεια του σοσιαλισμού».

ΤΙ ΔΕΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ. Ουδείς αναμάρτητος. Δεν «αμάρτησαν» βέβαια το ίδιο τα απλά ή μη μέλη, παρόλο που συμμετείχαν στις συζητήσεις για τη χάραξη της ακολουθούμενης τακτικής προς τις βουλευτικές εκλογές.  Aσχέτως αν η ηγετική ομάδα κρατούσε το μαστίγιο και το καρότο, εντούτοις η απόφαση της τακτικής ήταν συλλογική, τουλάχιστον σε επίπεδο Πολιτικού Γραφείου.  «Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται» λέει ο λαός.  Δηλαδή όταν πέσει ο πλάτανος κάθε άνδρας κόβει ξύλα, ενώ  όσο στέκει ολόρθος και βαθύσκιος, απολαμβάνουν όλοι την σκιά του και  σκαρφαλώνουν στα κλαδιά του, για να θωπεύσουν τον αρχηγό!

Ανεξαρτήτως αν τούτη την ώρα συζητείται η ύπαρξη του ιστορικού κόμματος υπό νέα ηγεσία, εντούτοις πρέπει να διεκδικήσει διά του Γενικού Γραμματέα του, την προεδρία της Βουλής κάνοντας συμμαχίες με άλλα κόμματα, πλην του ΕΛΑΜ, για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, της ημετεροκρατίας, της μετριότητας πολλών νεοεκλελεγμένων βουλευτών και κυρίως την όσο το δυνατόν, σωστότερη λύση του κυπριακού.  Έτσι μεταφράζεται ο κομματικός πατριωτισμός.  Το τι θα πράξουν  τ’ άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης που προέτρεξαν να υποβάλουν ήδη υποψηφιότητα, αλλά και ο ΔΗ.ΣΥ., για την εκλογή  προέδρου της Βουλής είναι θέμα δικό τους και θα κριθούν από το λαό, όπως έκρινε και το ΑΚΕΛ με την «πατσαρκά» που του έδωσε.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ: Μέχρι το Συνέδριο του κόμματος, 2 – 4 Ιουλίου, η «Χαραυγή», να παραχωρήσει μία έως δύο σελίδες, για την έκφραση ελεύθερων απόψεων από μέλη και φίλους του ΑΚΕΛ για τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, ακόμη και με ψευδώνυμο.  Την αληθινή ταυτότητα του γράφοντος θα γνωρίζει μόνο τριμελής ομάδα από τη σύνταξη της εφημερίδας, που θα ορίσει η διευθύντρια.

Θεοχάρη Μασούρα,

Φιλόλογου,

Πρώην διευθυντή σε σχολεία Μ.Ε.