Home  |  23ο Συνέδριο ΑΚΕΛ   |  Προσυνεδριακός Διάλογος 23ου Συνεδρίου   |  Προσυνεδριακός Διάλογος, του Σταύρου Λεωνίδου

Προσυνεδριακός Διάλογος, του Σταύρου Λεωνίδου

Η δύναμη του κόμματος της αριστεράς, είναι οι ΚΟΒ, τα απλά μέλη. Δυστυχώς εδώ και αρκετά χρόνια αυτές υπολειτουργούν και δεν μπορούν να παίξουν σωστά τον ρόλο τους στην επαφή με τον κόσμο και την ενεργοποίηση του, τόσο πολιτικά, όσο και σε άλλες δραστηριότητες. Οι λόγοι αναλύθηκαν αλλού.

Νέα μέλη δύσκολα κάνουμε. Η ΕΔΟΝ που λογικά θα τροφοδοτούσε το κόμμα με νέα μέλη, κυρίως είναι στα πανεπιστήμια και τα μέλη της δεν έχουν επαφή με την τοπική κοινωνία. Με αποτέλεσμα όταν φεύγουν από τα πανεπιστήμια να χάνονται.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ταξική συνείδηση και δεν νιώθουν την ανάγκη να συνδικαλιστούν ή να ενταχθούν στο κόμμα. Η κατάσταση αυτή έπρεπε από καιρό να θορυβήσει την ηγεσία του κόμματος και ν’ αναζητήσει τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.

ΗΚΕ αποτελείται σε μεγάλο αριθμό από εμμίσθους του κόμματος, παρ’ όλο που είναι δικαίωμα κάθε μέλους να εκλεγεί σ’ αυτό το σώμα, πρέπει να μπει ένας περιορισμός ή να γίνουν άλλες ρυθμίσεις, όπως και για πολλά μέλη από την ίδια οικογένεια, διότι αυτό που συμβαίνει έχει και αρνητικές συνέπειες.

Επίσης τα μέλη της ΚΕ να είναι ανακλητά.

Κατά την προεκλογική περίοδο δεν επικεντρωθήκαμε  όσο έπρεπε, ή δεν καταφέραμε να συζητήσουμε και να προβάλουμε τις θέσεις μας στα διάφορα ζητήματα που απασχολούν τον κόσμο. Αντίθετα δώσαμε μεγάλη έμφαση στο κυπριακό και μεταναστευτικό, δυό θέματα που είναι δίκοπα μαχαίρια και προκαλούν αρνητικές αντιδράσεις από σημαντικό μέρος δικών μας ψηφοφόρων αλλά και μέρος μελών του κόμματος. Αυτά τα θέματα χρειάζονται πολύ δουλειά και η προεκλογική περίοδος δεν είναι και ο καλύτερος χρόνος.

Επίσης επικεντρωθήκαμε στη διαφθορά, όμως δυστυχώς δεν καταφέραμε να πείσουμε πως δεν είναι όλοι το ίδιο, κ’ έτσι πολλοί πολίτες ακόμα και μέλη και ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ πιστεύουν πως μέρος της διαφθοράς είναι και το κόμμα μας.

Δυστυχώς ο μόνος τρόπος μαζικής επικοινωνίας και ενημέρωσης των πολιτών από το κόμμα, είναι η Χαραυγή και κυρίως ο ΑΣΤΡΑ που πιο εύκολα σαν ραδιοφωνικός σταθμός μπορεί πιο εύκολα να μπει στα σπίτια, τα αυτοκίνητα, στους χώρους εργασίας κλπ.

Η ενημερωτική και δημοσιογραφική δουλειά του σταθμού κρίνω πως αντί να αναβαθμίζεται υποβαθμίζεται. Παρασύρεται από αυτά που προβάλλουν τα ελεγχόμενα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και σε προεκλογική περίοδο, αντί να οργανώνει ουσιαστικές συζητήσεις, περιορίζεται στην τυπική παρουσίαση όσο το δυνατό περισσότερων υποψηφίων χωρίς ουσιαστική συζήτηση μαζί τους.

Μέσα από την ιστοσελίδα του Διαλόγου, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν θεματικές σελίδες με δυνατότητα συζήτησης (όπως για κάποια γίνεται), και καλό θα ήταν να παρουσιάζονται και οι εργασίες της βουλής, ώστε ο κόσμος να έχει την δυνατότητα να ενημερώνεται απευθείας.

Ενώ στην πρωινή εκπομπή μόνοι τους οι δημοσιογράφοι σχολίαζαν και με καυστικό τρόπο κάποια θέματα και τα πρόβαλλαν, την ώρα που είχαν εκπροσώπους της κυβέρνησης δεν έκαναν τις ανάλογες ερωτήσεις, δημιουργώντας  αμφιβολίες αν έτσι ήταν τα πράγματα.

Τη στιγμή που η κυβέρνηση είχε όλα τα’ άλλα ΜΜΕ δόθηκε και από τον ΑΣΤΡΑ πολύς χρόνος να προβάλει τις θέσεις και  το έργο της υπαρκτό ή μη. Υπάρχουν αρχισυντάκτες με πολιτικό κριτήριο στον σταθμό;

Για ένα χρόνο οι ειδήσεις στον ΑΣΤΡΑ κάλυπταν τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης και συναφή με την πανδημία θέματα, πολλές φορές ήταν το μόνο θέμα ή και ένα-δυό άλλα. Λες και δεν υπήρχαν άλλα ζητήματα στη ζωή μας και στον κόσμο.

Μια ομάδα ανθρώπων διαφόρων ειδικοτήτων παρελαύνουν μια την άλλη από τον σταθμό, λέγοντας τα ίδια και τα ίδια, είναι η εύκολη λύση για εκπομπές; Εξαίρεση αποτελούν οι απογευματινές εκπομπές και του Σαββάτου, που γίνεται προσπάθεια να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό.

Η αρνητική εξέλιξη της ανόδου και ενισχυμένης παρουσίας του φασιστικού ΕΛΑΜ στη βουλή θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί με αποτελεσματικούς τρόπους σε συνεργασία με όλο τον δημοκρατικό κόσμο.

Αρνητικό φαινόμενο είναι σύμφωνα με ευρωπαϊκές, μετρήσεις, η αντιεπιστημονική και θρησκόληπτη στάση, κατευθυνόμενη από ακροδεξιές και εκκλησιαστικές καταστάσεις , σχετικά με τα θέματα του κορωνοΪού, σημαντικής μερίδας του κόσμου και κύρια νεολαίας, σε σχέση με αντίστοιχες  μετρήσεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτά τα φαινόμενα δεν είναι άσχετα με το εκπαιδευτικό σύστημα και τους στόχους του και την κυριαρχία της εκκλησίας σ’ αυτό και γενικά στο κράτος.

Ο διαχωρισμός κράτους εκκλησίας πρέπει επιτέλους να είναι στους πρώτους στόχους μας, για να διαμορφώσουμε μια δημοκρατική παιδεία και αντιλήψεις βασισμένες σε επιστημονικά δεδομένα και όχι σε σκοταδιστικές θρησκόληπτες αντιλήψεις.

Η πανδημία μας έφερε σε δύσκολη θέση ν’ αντιδράσουμε στα αλλοπρόσαλλα και αντιφατικά μέτρα της κυβέρνησης, που σε πολλές περιπτώσεις υπέρμετρα περιορίζουν τα’ ανθρώπινα δικαιώματα. Βέβαια για να γινόμαστε πιστευτοί και σ’ αυτή την περίπτωση αλλά και σε όλα τα ζητήματα, θα πρέπει να επισημαίνουμε τα θετικά μέτρα, έτσι ώστε να προωθούνται και να εφαρμόζονται επίσης.

Έντυπο με το πρόγραμμα του κόμματος δεν δόθηκε στα σπίτια, ώστε εκεί που υπήρχε η δυνατότητα να συζητηθούν οι θέσεις μας, πως ζητούμε να ψηφίζουν οι πολίτες με βάση το πρόγραμμα και τις πολιτικές;

Η δημιουργία νέων σχηματισμών έπαιξε αρνητικό ρόλο στα εκλογικά ποσοστά του κόμματος, επίσης ο πολυκερματισμός των πολιτικών δυνάμεων αφαιρεί από την δυνατότητα μιας ισχυρής αντιπολίτευσης. Η δημιουργία σχηματισμών ειδικών συμφερόντων ενισχύει τον παραγοντισμό, τα ιδιαίτερα συμφέροντα αντί γενικών πολιτικών.

Το σκηνικό αυτό νομίζω δυσκολεύει το ρόλο του κόμματος όσον αφορά τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.

Το ΑΚΕΛ με τις θέσεις του στα διάφορα ζητήματα, την πολιτική του τακτική, τη δράση του, θα πρέπει ν’ αναδεικνύει τις αξίες της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της αποδοχής της διαφορετικότητας, το ενδιαφέρον για το περιβάλλον και πάνω απ’ όλα την ταξική διάσταση των οικονομικών και κοινωνικών φαινομένων

Σταύρος Λεωνίδου

PREV

Συγκεκριμένες Εισηγήσεις, του Αντρέα Καυκαλιά

NEXT

Για τον δημόσιο διάλογο, του Γιαννάκη Κολοκασίδη