Ανάχωμα για να κρατήσουμε τα δίκαια και δικαιώματά μας, του Χαράλαμπου Κωνσταντίνου

Οι ανισότητες, οι αδικίες και η εκμετάλλευση από τη μια, ο πλουτισμός και η φτώχια από την άλλη είναι φαινόμενα που ευδοκιμούν στην εποχή μας. Χωρίς αμφισβήτηση οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι και η μεσαία τάξη τείνει να εξαφανιστεί.

Το ζήτημα όμως είναι να βρούμε τρόπους να το εμπεδώσει η κοινωνία και ιδιαίτερα ο φτωχός άνθρωπος και ο κάθε αδικημένος. Χρειάζεται διαφώτιση και ποιοτική επαφή μαζί τους. Για να αντιληφθεί ο καθένας ποιοι ευθύνονται για την παρούσα κατάσταση που τους αδικεί και θα συνεχίσει να αδικεί και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, αν δεν αντιδράσουν ενισχύοντας την Αριστερά που του στηρίζει. Είναι το ΑΚΕΛ  και η ΠΕΟ που υπερασπίζονται τα δίκια και τα δικαιώματα των μισθοσυντήρητων, των χαμηλά αμειβόμενων και των μικρομεσαίων.

Διαχρονικά είναι το ΑΚΕΛ μαζί με την ΠΕΟ και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα που διεκδίκησαν και πέτυχαν σημαντικές κατακτήσεις που όλοι σήμερα τις απολαμβάνουμε.

Κάποιοι σήμερα επιδιώκουν να θολώσουν τα νερά λέγοντας ότι είναι όλοι το ίδιο και ότι οι Συντεχνίες δεν κάνουν τίποτε. Οι Συντεχνίες (που παρεμπιπτόντως είμαστε όλοι εμείς και όχι μόνο οι ηγεσίες και ασφαλώς όχι τα οικήματα) κάμνουν πολλά, ακόμα και σε δύσκολες εποχές οικονομικών κρίσεων. Κάνουν απεργίες όταν χρειαστεί, διεκδικούν, ανανεώνουν συμβάσεις και πολλά άλλα. Είναι πολλοί που δεν παρακολουθούν π.χ. τις ειδήσεις, τις εφημερίδες μας –τη Χαραυγή, το Εργατικό Βήμα– που προβάλλουν αυτά θα θέματα όπως και ο ραδιοσταθμός Άστρα.

Πρόσφατα τόσο το ΑΚΕΛ όσο και η ΠΕΟ και άλλοι φορείς διεκδικούν νομοθετική ρύθμιση των συλλογικών συμβάσεων, κατοχύρωση κατώτατου μισθού των Ταμείων Προνοίας, του 13ου μισθού κ.ά. Δεν άκουσα προεκλογικά άλλο κόμμα εκτός του ΑΚΕΛ να διεκδικεί αυτά τα βασικά δικαιώματα.

Δυστυχώς μερικοί μισθοσυντήρητοι χωρίς να το θέλουν ή χωρίς να το αντιλαμβάνονται ρίχνουν νερό στον μύλο του κεφαλαίου και τάσσονται με την ψήφο τους ενάντια στα συμφέροντά τους. Γι’ αυτό ας αναλογιστούν ποιοι είναι, ποιος πραγματικά τους εκφράζει, νοιάζεται γι’ αυτούς και την τάξη τους και αγωνίζεται με συνέπεια εδώ και πολλές δεκαετίες για τα συμφέροντά τους και επιδιώκει τη λύση των προβλημάτων τους.

Να δουν με καθαρό μάτι ποιοι είναι αναμεμειγμένοι στη διαφθορά και στη διαπλοκή, ποιοι πλουτίζουν σε βάρος του λαού και της οικονομίας και δεν επιτρέπουν τη δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου. Επιδιώκουν οι άνεργοι να γονατίσουν μπροστά στο κεφάλαιο και στους εκπροσώπους του για να τους δώσουν δουλειά με μισθό πείνας.

Ο καθένας ας τοποθετηθεί στην ορθή πλευρά του δρόμου, εκεί όπου θα βρει στήριξη και συμπαράσταση. Προσωπικά είμαι τοποθετημένος στην Αριστερά από πολύ παλιά, και τώρα και πάντα.

Υ.Γ.

Στο πλαίσιο ημερίδας κάποιος μας είχε πει κάποτε το εξής: Αν γινόταν κάποτε αξιολόγηση της δουλειάς του χτίστη ή του σιδερά, του μεταλλωρύχου ή του γεωργού, σίγουρα οι μονάδες που θα έπαιρνε ως προς την ανθυγιεινότητα, επικινδυνότητα, σκληρότητα της εργασίας, τότε οι μονάδες θα ήταν ασφαλώς πολύ περισσότερες σε σύγκριση με έναν υπάλληλο, με το γραμματειακό προσωπικό και όχι μόνο. Αλλά αυτό αν γίνει, όπως μας είπε, θα υπάρξουν πολλές ανατροπές, γι’ αυτό μην το αγγίξετε. Δεν είναι της ώρας, μας είπε.

Κι εγώ διερωτώμαι: να μην το αγγίξουμε παρά το γεγονός ότι συνεχίζεται η αδικία;

Χαράλαμπος Κωνσταντίνου

Μέλος Συμπλεγματικής Επιτροπής ΑΚΕΛ Καϊμακλίου