Η αντίληψή μας για την κομματική νεολαία, του Σταύρου Αγαθού
Στα πλαίσια του δημόσιου προσυνεδριακού διαλόγου, θα μπορούσε ο καθένας να αναλύσει πολλά για τα καλά και τα κακά του Κόμματος, της δομής και της λειτουργίας του. Προσωπικά, προσυπογράφω μέχρι και την τελευταία λέξη από τις θέσεις της Κ.Ε. προς το Συνέδριο. Στο περιθώριο που δίνεται, θα αναλωθώ σε ζητήματα που αφορούν τη νεολαία, και πιο συγκεκριμένα την κομματική, την κομμουνιστική νεολαία. Ζητήματα που πρέπει να αλλάξουν «έσω μας». Η αντίληψη που έχει μια μερίδα μελών του Κόμματος για τη δράση της νεολαίας, συχνά ισοπεδώνει, απογοητεύει, αλλά και αποδεικνύει ότι τα συγκεκριμένα μέλη καμιά επαφή δεν έχουν με τη σημερινή πραγματικότητα. Η αντίληψη αυτή, δεν αλλάζει με συνεδριακές αποφάσεις. Αλλά έχοντας ως εφαλτήριο του αγώνα μας το Συνέδριο, ας ακούσουμε και ας αφουγκραστούμε τη νεολαία, μπας και ξεκινήσουμε να καταπολεμούμε λανθασμένες και ζημιογόνες αντιλήψεις.
Συχνά εντός και εκτός των συλλογικών σωμάτων του Λαϊκού Κινήματος, ακούγονται οι φράσεις: «Το πρόβλημά μας είναι στη νεολαία», «Όταν φύγουμε εμείς, θα κλείσε το Κόμμα», «Μα που είναι η ΕΔΟΝ; Εμείς τον τζιαιρόν μας….».
Στα πλαίσια του διαλόγου, να τα απαντήσουμε, μπας και αποβάλουμε επιτέλους την ανησυχία που έχουν αρκετοί σύντροφοι. Άλλοι καλοπροαίρετα, με αγνή έγνοια για το Κόμμα και την ΕΔΟΝ. Και άλλοι κακοπροαίρετα, που προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τους εαυτούς τους που δεν έπεισαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους να είναι σήμερα μαζί μας, ρίχνουν το φταίξιμο αλλού.
Ποια είναι η νεολαία μας;
Δεν θα αναλωθώ στη δράση της Οργάνωσης, αφού αν απλώς ξεκινήσουμε να διαβάζουμε καθημερινά τη Χαραυγή, θα καταλάβουμε πολλά και για τη δράση της, και για την ποιότητα των στελεχών της. Δεν θα αναλωθώ ούτε στην ιστορία της, αφού οι περισσότεροι σύντροφοι που έχουν τις αντιλήψεις αυτές, «πουλούσαν 150 νεολαίες στο χωριό τους». (Και σωστά έκαναν, αφού οι ανάγκες της τότε νεολαίας αυτό απαιτούσαν.)
Η ΕΔΟΝ είναι η οργάνωση που καθημερινά δίνει μάχη στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους δουλειάς. Μάχη με την αποπολιτικοποίηση, την αποξένωση και την ισοπέδωση αρχών και ιδεών. Μάχη με τον φασισμό. Μάχες που όταν μεταφράστηκαν εκλογικά, το ποσοστό της Αριστεράς έφτασε στο 35% – 40%.
Η Οργάνωση της Νεολαίας μας είναι αυτή που στις πιο δύσκολες περιόδους της ιστορίας του Κινήματος, σε περιόδους αμφισβήτησης και κατάρρευσης του οικοδομήματος, σήκωσε στις πλάτες της το βαρύ φορτίο της ανασυγκρότησης. Με ανιδιοτέλεια, ενθουσιασμό και υποδειγματική κομματική πειθαρχία.
Σε περιόδους όπου το Κόμμα αμφισβητήθηκε δημόσια από τα ίδια τα μέλη του, είναι (και) στελέχη της ΕΔΟΝ που υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται τις κομματικές διαδικασίες και τη μονολιθικότητα.
Σε πολλές περιπτώσεις, είναι τα μέλη της ΕΔΟΝ που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά μα και την καθοδήγηση των Τοπικών Επιτελείων και Κομματικών Ομάδων.
Σε προεκλογικές περιόδους, είναι τα μέλη της ΕΔΟΝ που αρνήθηκαν να ταχθούν σε προσωπικά επιτελεία υποψηφίων, και αποτέλεσαν με τη στάση τους παράδειγμα προς μίμηση για όποιον κρατά την τιμημένη ταυτότητα μέλους του ΑΚΕΛ.
Στις περιπτώσεις που διαπιστώνουμε ότι νέοι δεν συμμετέχουν στην τοπική ζωή και δράση της Κομματικής Ομάδας, είναι είτε επειδή δεν τους καλούμε σε συμμετοχή, είτε επειδή δεν τους εμπνέουμε για να συμμετέχουν.
Το ζητούμενο σήμερα, δεν είναι η επικράτηση του νέου (ηλικιακά) έναντι του παλιού. Το ζητούμενο είναι να αποβάλουμε αντιλήψεις που στα αυτιά των νέων στελεχών του Κινήματος είναι αφοριστικές, ζημιογόνες και συχνά αποτελούν λόγο μη ένταξής τους στην κομματική ζωή. Οφείλουμε να ακούσουμε τη νεολαία και να εμπιστευτούμε το κριτήριό της. Να καθοδηγήσουμε πολιτικά τη νεολαία, αλλά να δεχτούμε και καθοδήγηση από αυτήν.
Ζήτω το Κόμμα μας και το μέλλον του!
Σταύρος Αγαθού
Κ.Ο. “Ανδρέα Θεοδοσίου” (Λάρνακα)