Δημόσιος διάλογος, του Μίκη Ζέζου

Δεν γνωρίζω το σκεπτικό της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ να ανοιχθεί δημόσιος διάλογος μεταξύ μελών και φίλων του κόμματος. Ούτε και πιστεύω ότι, τουλάχιστον όπως εξελίσσεται, θα εξυπηρετήσει το όποιο σκεπτικό για το οποίο ανοίχθηκε, αφού δεν πρόκειται πρώτιστα περί διαλόγου, αλλά διαφόρων μονόλογων μέσα στους οποίους χάνεται το στοιχείο του διαλογισμού και της ανταλλαγής απόψεων.

Σίγουρα υπάρχουν άρθρα που εκεί στοχεύουν. Κάποια όμως από αυτά είναι έμπλεα μιας αχαλίνωτης εσωστρέφειας που ξεπερνά τα όρια του αυτομαστιγώματος φθάνοντας ή αγγίζοντας τα όρια του αυτοπυροβολισμού. Για να έχει νόημα ένας διάλογος πρέπει να γίνεται μέσα στα πλαίσια του ελάχιστου πολιτικού πολιτισμού και έξω από το ότι για όλα φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από μας.

Και ενώ είμαστε το μόνο κόμμα που δίνει την ευκαιρία και το βήμα στα μέλη του να εκφραστούν δημόσια, καταφέρνουμε να το παρουσιάζουμε ως να είναι το κόμμα που δεν επιτρέπει στα μέλη του να έχουν άποψη και να την εκφράζουν.

Ενώ είμαστε το μόνο κόμμα που κάνει δημόσια αυτοκριτική για τα τυχόν λάθη του είναι από εμάς και μόνο από εμάς που έμαθε η κοινωνία να το απαιτεί. Δεν το ζήτησε ποτέ από κόμματα που είναι θαμμένα στο βούρκο, την διαπλοκή, την διαφθορά και το ρουσφέτι.

Και ακόμα, ενώ είμαστε το κόμμα που μέσα στα πλαίσια των εκάστοτε τριήμερων συνεδρίων του αποκαλύπτεται στα μέλη – σύνεδρους του, παραχωρώντας τους το βήμα των συνεδρίων για να εκφράσουν τις όποιες απόψεις τους, εμείς κατηγορούμαστε ότι ακρωτηριάζουμε την σκέψη των μελών. Όλα τα άλλα προσωποπαγή στην πλειοψηφία τους κόμματα όπου ο «αρχηγός» αφού κάνει τον μονόλογο του θα καταχειροκροτηθεί. Είναι βλέπετε εξ’ ορισμού «δημοκρατικά κόμματα» που δεν χρειάζεται να το αποδείξουν σε κανένα.

Διαβάζοντας κάποια από τα άρθρα των συντρόφων διερωτήθηκα αρκετές φορές αν με τους συγκεκριμένους συντρόφους ανήκουμε στο ίδιο κόμμα. Το κόμμα είναι υποχρεωμένο με βάση το καταστατικό του να ακούσει και να καταγράψει όλες τις απόψεις των συμμετεχόντων μελών, και αφού τις επεξεργαστεί να καταλήξει συλλογικά στις ανάλογες αποφάσεις αφού το κόμμα δεν είναι λέσχη διερχομένων όπου γίνονται ατέρμονες ακαδημαϊκές χωρίς περιεχόμενο και ουσία συζητήσεις.

Ας κάνουμε λοιπόν την κριτική μας χωρίς αφοριστικές αναφορές προς συντρόφους – στελέχη είτε των Ε.Ε. είτε της Κ.Ε. και της ανώτατης ηγεσίας με τον ελάχιστο σεβασμό προς όλους. Ας κάνουμε όμως και την αυτοκριτική μας μέσα σε πνεύμα αυτοσεβασμού και ειλικρίνειας. Κάναμε αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε διαχρονικά αλλά και προεκλογικά; Συμμετείχαμε σε συνελεύσεις των οργάνων που ανήκουμε, σε διαλέξεις που έγιναν, σε πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις; Και το κυριότερο, δώσαμε το παρόν μας στις κινητοποιήσεις που οργάνωσε το λαϊκό μας κίνημα ή προτιμήσαμε την αναπαυτική μας πολυθρόνα και την ησυχία μας.  Φροντίσαμε να ενημερωθούμε για το έργο της κοινοβουλευτικής μας ομάδας και τον καθημερινό αγώνα που δίνει εναντίον υπέρτερων αριθμητικά αντιπάλων, τις προτάσεις νόμων που καταθέτει προς όφελος των πολλών, των φτωχών και των αδικημένων ή αρκούμαστε σε όσα μας σερβίρουν τα ελεγχόμενα από το κεφάλαιο ΜΜΕ;

Ας μην ξεχνούμε αγαπητοί φίλοι ότι τους καλούς στρατηγούς τους κάνουν οι καλοί στρατιώτες. Εάν μετρηθούμε και ζυγιστούμε πόσοι από μας θα αποδειχθούν τέτοιοι;

Αυτά προς το παρόν. Θα επανέλθω εάν περισσέψει χώρος, μέσα στα πλαίσια της συντροφικότητας και του σεβασμού προς όλους που τόσο χρειάζονται τούτες τις κρίσιμες για τον λαό και το κόμμα μας στιγμές.

Μίκης Ζέζος

Μέλος Ε.Ε. ΑΚΕΛ ΛΑΡΑΝΑΚΟΣ

Γραμματέας Σ.Ε. ΑΚΕΛ ΟΡΜΙΔΙΑΣ