Πρόταση για επικοινωνιακή και πολιτική ανασυγκρότηση, του Αλέξανδρου Ζαχαριάδη

Σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου είναι να προτείνει κάποιες κατευθύνσεις για να διεξέλθει το ΑΚΕΛ από το απογοητευτικό αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών. Αρχικά, όμως, μια σύντομη ανάλυση του γιατί φτάσαμε στην απώλεια 50000 περίπου ψήφων την τελευταία δεκαετία είναι σημαντική για να θέσει τις προτάσεις του άρθρου στο σωστό πλαίσιο.

Η εντύπωση του γράφοντος είναι ότι οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του κόμματος που παρέμειναν στην αποχή κατά τις τελευταίες δύο βουλευτικές εκλογές έπραξαν κατ’ αυτό το τρόπο γιατί θεωρούν ότι το κόμμα δεν πράττει αρκετά ως αντιπολίτευση. Το γιατί το πιστεύουν αυτό σχετίζεται από τη μια στο γεγονός ότι σε πληθώρα ζητημάτων, όπως οι εκποιήσεις ή η περιβαλλοντική πολιτική παρουσιαζόμαστε αντιδραστικοί ως κόμμα ακολουθώντας τις εξελίξεις πάρα καθορίζοντας τις στη βάση ξεκάθαρων πολιτικών προτάσεων. Από την άλλη, επικοινωνιακά έχουμε ένα σημαντικό πρόβλημα στο να επικοινωνήσουμε αυτό που κάνουμε. Η στάση των συστημικών ΜΜΕ απέναντι μας είναι γνωστή και εχθρική αλλά ταυτοχρόνως αυτό είναι το δεδομένο μας και στη βάση αυτού οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τους τρόπους επικοινωνίας μας με τον κόσμο. Προφανώς, υπάρχουν και άλλοι λόγοι αλλά θεωρώ ότι οι δύο προαναφερθέντες είναι καίριοι.

Τι πράττουμε λοιπόν; Από τώρα το κόμμα θα πρέπει να αναθεωρήσει τον τρόπο με τον οποίο εργάζονται τα διαφορετικά θεματικά του γραφεία. Συγκεκριμένα, το κόμμα οφείλει να κάνει άνοιγμα στη νέα γενιά και σε όλους εκείνους τους νέους, οι οποίοι είναι ή ήταν οργανωμένοι στην Προοδευτική και την ΕΔΟΝ,  ζητώντας την συμμετοχή τους σε αυτά τα όργανα τα οποία οφείλουν να παράγουν πολιτική. Στην παραγωγή πολιτικής ουσιαστικό ρόλο μπορεί να παίξει και το Ινστιτούτο Ερευνών «Προμηθέας», μέσα από το οποίο η φωνή επιστημόνων που βρίσκονται στο χώρο των Νεων Δυνάμεων μπορεί να εκφραστεί.. Τα σύνολα αυτά οφείλουν να λειτουργούν και να συνεδριάζουν σε τακτική βάση. Στόχος θα πρέπει να είναι η δημιουργία ενός κοστολογημένου και ολικού προγράμματος, προσφέροντας μια ξεκάθαρη πρόταση προς τον Κυπριακό λαό. Τέλος, οι κινήσεις αυτές θα αποτελέσουν και ένα κομμάτι μιας ευρύτερης πολιτικής για την επαναφορά των νέων εντός του ΑΚΕΛ δίνοντας τους βήμα στην στρατηγική και κατεύθυνση του κόμματος.

Η  κατάρτιση του εν λόγω προγράμματος, ιδανικά σε ορίζοντα ενός έτους εξυπηρετεί δύο σκοπούς. Πρώτον, το κόμμα από τη στιγμή που θα έχει έτοιμο το πρόγραμμα του θα μπορεί να καθορίζει το ίδιο τις εξελίξεις, προωθώντας στη Βουλή τα ανάλογα νομοσχέδια και ενεργοποιώντας τα προοδευτικά κομμάτια της Κυπριακής κοινωνίας. Δεν θα είναι αντιδραστικό ακολουθώντας τον τόνο των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων αλλά αντιθέτως θα θέτει εκείνο το πλαίσιο της δημόσιας συζήτησης σε πληθώρα θεμάτων. Δεύτερον, οι πολιτικές που θα καταρτιστούν θα επιτρέψουν στο κόμμα να διαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί σε διάφορες μερίδες του πληθυσμού στην βάση όχι μόνο της αποδόμησης της κυβέρνησης αλλά και της πρότασης για κάτι καινούριο.

Σε μεγάλο βαθμό η επικοινωνιακή στρατηγική μας στις προηγούμενες εκλογές απέτυχε γιατί σε κανένα σημείο της δεν προτείναμε κάτι το συγκεκριμένο αλλά αντιθέτως αναλωθήκαμε σε γενικές διακηρύξεις. Χωρίς να προτείνουμε κάτι το συγκεκριμένο αναπόφευκτα δεν πείθουμε και ως εκ τούτου φτάσαμε στο σημερινό αποτέλεσμα. Ταυτοχρόνως, αποτέλεσμα της επικοινωνιακής μας στρατηγικής ήταν αρκετές περιπτώσεις η προεκλογική μας εκστρατεία σε τοπικό επίπεδο να αναλωθεί στην προώθηση προσωπικοτήτων παρά πολιτικών. Το γεγονός αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με την σοσιαλιστική ιδεολογία μας, η οποία βασίζεται στη συλλογική δράση και όχι στα ατομικά τερτίπια. Όταν αριστερά κόμματα και κινήματα χάνουν το συλλογικό τους χαρακτήρα βασιζόμενη σε πρόσωπα παρά στη συλλογικότητα τότε η πτώση θα είναι μονόδρομος.

 

Αλέξανδρος Ζαχαριάδης

Υποψήφιος Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων, London School of Economics and Political Science.

Μέλος ΑΚΕΛ Μεγάλης Βρετανίας