Ομιλία του Γ.Γ. της ΚΕ του ΑΚΕΛ, Στέφανου Στεφάνου, στην Πορεία για λύση και επανένωση
Δερύνεια, 3 Οκτωβρίου 2021, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αμμοχώστου
Φίλες και φίλοι,
Βρισκόμενος σ’ αυτό τον συμβολικό χώρο -τόσο κοντά και τόσο μακριά από την αγαπημένη Αμμόχωστο- τριγυρνά διαρκώς στο μυαλό μου η παράφραση ενός στίχου του Ναζίμ Χικμέτ που σημάδεψε όσους ζήσαμε εκείνο το τρομακτικό καλοκαίρι του 1974:
«Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα, η άλλη μισή στο Βαρώσι βρίσκεται».
Αισθάνομαι ακόμα πιο συγκλονισμένος -όπως κι όλοι μας, είμαι βέβαιος- αφού εδώ και λίγο καιρό η Τουρκία, παραβιάζοντας σχετικά ψηφίσματα και αποφάσεις, άνοιξε μέρος της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου αποκαλύπτοντας τα κουφάρια των κτιρίων, τους χορταριασμένους δρόμους, τις γκρεμισμένες ταμπέλες, τα λεηλατημένα σπίτια. Αυτό το τοπίο της εγκατάλειψης εμπεριέχει όλο τον πόνο και τις απώλειες σχεδόν μισού αιώνα ζωής στην πατρίδα μας.
Συνήθως λέμε ότι ο χρόνος σταμάτησε μαζί με την καρδιά της κατεχόμενης πόλης. Αλλά ο χρόνος αποδεικνύεται αδυσώπητος, καθώς τα χρόνια που περνούν καταπίνουν τις ελπίδες μας για λύση.
Σήμερα όμως δεν ήρθαμε εδώ για να κλάψουμε επί των ερειπίων.
- Ήρθαμε εδώ για να τροφοδοτήσουμε την ελπίδα για λύση, την οποία δεν πρέπει να αφήσουμε να σβήσει.
- Ήρθαμε εδώ για να διατρανώσουμε ξανά τη θέλησή μας να συνεχίσουμε τον αγώνα για λύση και επανένωση.
Σήμερα μαζευτήκαμε εδώ για να επαναπροδιορίσουμε αυτά που μας ενώνουν.
Αυτά που μας πεισμώνουν.
Αυτά που μας εμπνέουν.
Μας ενώνουν, μας πεισμώνουν και μας εμπνέουν οι προοπτικές να ξαναδούμε την πατρίδα μας ενωμένη, χωρίς συρματοπλέγματα διαχωρισμού.
Φίλες και φίλοι,
Είναι τραγικό η πορεία προς την οριστική διχοτόμηση του τόπου μας να μας βρίσκει καθισμένους αναπαυτικά στους καναπέδες των σπιτιών μας. Και είναι τραγικό επίσης ν’ αφήσουμε τη μνήμη να ξεθωριάζει καθώς παραδινόμαστε στη λήθη.
Το Βαρώσι μάς κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, όμως τα μηνύματα έρχονται από παντού. Από κάθε γωνιά της κατεχόμενης γης μας και από κάθε σημείο της ελεύθερης Κύπρου: Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ενώσουμε τις φωνές μας και να απαιτήσουμε λύση, επανένωση, ειρήνη.
Η Πορεία για τη λύση και την επανένωση που πραγματοποιούμε θέλουμε να δείξει ξανά τον δρόμο σε όσους επιμένουν να οραματίζονται μια κοινή πατρίδα στο πλαίσιο της ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, όπως την περιγράφει ο ΟΗΕ.
Θέλουμε να δείξει ξανά τον δρόμο σε όσους ξέρουν ότι ο μόνος τρόπος να διασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας είναι να ξαναζήσουμε σε μια ελεύθερη, κοινή πατρίδα, την οποία να συνδιαχειρίζονται οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι.
Αυτό είναι το δικό μας όραμα και γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Ποτέ δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τη διχοτόμηση!
Φίλες και φίλοι,
Το κυπριακό βρίσκεται στη χειρότερή του φάση κι αυτό, πιστέψτε με, δεν είναι σχήμα λόγου. Είναι η στυγνή και εφιαλτική πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που διαμορφώνεται από το παρατεταμένο αδιέξοδο και το διαπραγματευτικό κενό.
Από την επιμονή της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας για λύση δύο κρατών.
Από την έκνομη διάνοιξη μέρους της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου και τη δημιουργία νέων τετελεσμένων σ’ αυτή.
Ακόμα και η δυστοκία στην έκδοση ανακοινωθέντος για την τριμερή στη Νέα Υόρκη και στον διορισμό Ειδικού Απεσταλμένου του ΟΗΕ αποτυπώνει το μέγεθος του αδιεξόδου.
Μου είναι πολύ εύκολο, αλλά και απολύτως ειλικρινές, να μιλώ ώρες ολόκληρες για την άνευ προηγουμένου αδιαλλαξία και την εν γένει διχοτομική συμπεριφορά της Τουρκίας και του Ερσίν Τατάρ. Το ΑΚΕΛ δεν παραλείπει ευκαιρίας να το κάνει, γιατί οι αιτίες των προβλημάτων και οι παρανομίες πρέπει να καταγγέλλονται. Η σημερινή Πορεία άλλωστε έχει κι αυτό τον χαρακτήρα.
Για την έξοδο όμως από τα αδιέξοδα και για την επίτευξη λύσης δεν αρκεί να καταγγέλλουμε την Τουρκία και την παράνομη κατοχή της. Επιβάλλεται να υποδεικνύουμε πώς η ελληνοκυπριακή πλευρά πρέπει να χειριστεί την κατάσταση και ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες πρέπει να αναλάβει έτσι ώστε να σπρώξει τα πράγματα -όσο περνά από το δικό της χέρι- για τη διάρρηξη του αδιεξόδου.
Είναι θέση μας, την οποία επιβεβαιώνουν οι τελευταίες εξελίξεις, ότι πρέπει να συνεχίσουμε με επιμονή να επιδιώκουμε την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν το 2017, στη βάση του Πλαισίου Γκουτέρες και διαφυλάσσοντας όλες τις συγκλίσεις. Αυτή ήταν και η θέση του Γ.Γ. του ΟΗΕ για τέσσερα χρόνια. Αυτό είναι το κοινό έδαφος που σήμερα αναζητείται. Αν δεν επιμείνουμε σ’ αυτή τη θέση το αδιέξοδο απλά θα ενισχύεται, δεδομένων των μεγάλων διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των δύο πλευρών.
Είναι γνωστό ότι το ΑΚΕΛ διαφωνεί -και ασκεί κριτική- στον Ν. Αναστασιάδη για τους χειρισμούς του και για τις λεγόμενες «νέες ιδέες». Αυτές ακυρώνουν βασικές συγκλίσεις και συγκρούονται με τη θέση για συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν.
Είναι άποψή μας ότι η πολιτική του Προέδρου αφήνει χώρο στην Τουρκία χωρίς πολιτικό κόστος να προωθεί τη διχοτόμηση και να ανατροφοδοτεί το αδιέξοδο. Αυτή η κατάσταση δίνει ευκαιρία σε τρίτους να προωθούν κι αυτοί «νέες ιδέες» εκτροχιάζοντας τη λύση προς τη συνομοσπονδία.
Η κριτική μας στον Ν. Αναστασιάδη δεν είναι από διάθεση αντιπολίτευσης.
Είναι στάση πατριωτικής ευθύνης έναντι της πατρίδας μας και του λαού μας.
Είναι κραυγή αγωνίας για τις εξελίξεις και τη ζοφερή προοπτική που διαμορφώνεται.
Ναι, εμείς αγωνιούμε. Άλλοι μπορεί να βολεύονται από τη σταδιακή διολίσθηση στη διχοτόμηση. Εμείς δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστούμε μ’ αυτή.
Γιατί γνωρίζουμε ότι η διχοτόμηση αποτελεί μόνιμη πηγή κινδύνων. Τέτοια κληρονομιά δεν θέλουμε -και δεν έχουμε δικαίωμα- να αφήσουμε στις επόμενες γενιές.
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές στον αγώνα για λύση και επανένωση,
Με τη μισή μας καρδιά εδώ και την άλλη μισή πίσω από τα οδοφράγματα, περπατήσαμε μαζί τον δρόμο της ελπίδας για δίκαιη και βιώσιμη λύση. Μαζί θα συνεχίσουμε να περπατούμε τον ίδιο δρόμο.
Αυτή η πατρίδα μάς ανήκει, είναι δική μας.
Δικαιούμαστε να την οραματιζόμαστε -και να τη θέλουμε- ολόκληρη, λεύτερη, ειρηνική και ευημερούσα!
Ζήτω η Κύπρος μας!
Ζήτω ο λαός μας!
