Δήλωση Σκεύης Κουκουμά για την έκθεση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων
Συζητήσαμε σήμερα στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ίσων Ευκαιριών μεταξύ Αντρών και Γυναικών την έκθεση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων, θέμα το οποίο είχε εγγράψει στην Επιτροπή η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΑΚΕΛ. Η εν λόγω έκθεση διερευνά την περίοδο 2007-2014 αναφορικά με την φτώχεια ανάμεσα στις γυναίκες.
Στην βάση των στοιχείων της έκθεσης, το 23% των γυναικών βρίσκονται αντιμέτωπες με τον κίνδυνο της φτώχειας σε σχέση με το 20% των αντρών. Επιπλέον σε σύγκριση με ζευγάρια με παιδιά, οι μονογονεϊκές οικογένειες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας συχνότερα. Η διαφορά μεταξύ των ποσοστών φτώχειας ανάμεσα σε γονείς με παιδιά και μονογονεϊκές οικογένειες είναι σημαντικά μεγάλη και ανέρχεται στο 38% στην Κύπρο ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο ανάμεσα στις χώρες μέλη της ΕΕ.
Στην Επιτροπή καταλήξαμε για μια ακόμη χρονιά στα ίδια συμπεράσματα. Ότι δηλαδή η γυναίκα στην Κύπρο αλλά και στην Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την φτώχεια σε μεγαλύτερους αριθμούς.
Δυστυχώς από την Κυβερνητική πλευρά υπάρχει ο εφησυχασμός ότι συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες μέλη της Ε.Ε βρισκόμαστε περίπου στο μισό σε ότι αφορά την θέση της γυναίκας και τους κινδύνους φτώχειας που αντιμετωπίζει. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια, η άλλη μισή είναι ότι η θέση της γυναίκας σήμερα στην Κύπρο είναι χειρότερη από ότι πριν μερικά χρόνια. Η γυναίκα στην Κύπρο αντιμετωπίζει συχνότερα και σε μεγαλύτερη ένταση την ανασφάλεια στην εργασία, την ανασφάλιστη εργασία, την μείωση στους μισθούς , τα «ευέλικτα» ωράρια απασχόλησης. Είναι επίσης δεδομένο ότι οι εργασίες στις οποίες επικρατούν οι γυναίκες είναι εργασίες που χαρακτηρίζονται για τους χαμηλούς μισθούς σε σχέση με πολλές ώρες εργασίας χωρίς άδειες και ασφάλεια.
Ενώ θα μπορούσε το ΕΕΕ να αποτελέσει ένα δίχτυ προστασίας για τις γυναίκες και έστω και σε αυτή την καινούργια πολιτική να περιλαμβανόταν η διάσταση του φύλου έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα εφόσον δεν συνυπολογίζονται τα ζητήματα που θέτουν την γυναίκα και τους μονογονιούς προ του κινδύνου της φτώχειας.
Τέτοιας κλίμακας έρευνες και εκθέσεις θα έπρεπε να αποτελούσαν καθοδηγητικό φάρο για την Κυβέρνηση ώστε να αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος και να χαράζουν πολιτικές οι οποίες να το αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά.
Υπάρχει η αντίληψη ότι για να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο της φτώχειας θα πρέπει μέσω επιδοματικών πολιτικών και οικονομικών μέτρων να ανεβάσουμε πολλές φορές περιστασιακά – για σύντομο χρονικό διαστήματα τα εισοδήματα αυτών των οικογενειών. Αυτό όμως ακόμα και αν άμεσα μπορεί να ενισχύσει τις οικογένειες, δεν λύνει το πρόβλημα.
Η δική μας προσέγγιση και πρόταση είναι να δημιουργούνται τα δεδομένα ώστε να αντιμετωπίζουν όχι την φτώχεια αλλά τις αιτίες που γεννούν την φτώχεια. Να μπορούν δηλαδή να δημιουργούνται θέσεις εργασίας τέτοιες, όχι για να μειώνουν τα ποσοστά φτώχειας στις δημοσιευμένες στατιστικές αλλά για να προσφέρουν εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς, με ασφάλιση, με ισότιμες ευκαιρίες ανέλιξης μακριά από λογικές διλημμάτων οικογένειας ή καριέρας.
13 Μαρτίου 2017
