Χαιρετισμός Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ Στέφανου Στεφάνου στην εκδήλωση της ΠΕΟ για την Εργατική Πρωτομαγιά
Κυριακή 1η Μαΐου 2022 και ώρα 10:00, Πλατεία Ελευθερίας
Η εργατική Πρωτομαγιά είναι για εμάς ημέρα τιμής στους πρωτεργάτες του Σικάγο. Ημέρα αναστοχασμού των εργατικών αγώνων και ανασύνταξης για τους αγώνες που δίνονται. Αγώνες ταξικούς και κοινωνικούς, που αποτελούν σημείο αναφοράς για τη φιλοσοφία και την ιδεολογική μας ταυτότητα.
Η εργατική Πρωτομαγιά όμως είναι και κάτι άλλο. Κάτι πολύ πιο προσωπικό αλλά συνάμα και βαθιά πολιτικό. Είναι ένα κοίταγμα στον καθρέφτη της πολιτικής μας συνείδησης. Εκεί όπου υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας γιατί επιλέξαμε αυτόν τον δρόμο της υπεράσπισης του κόσμου της εργασίας και της προστασίας των οικονομικά ασθενέστερων.
Μιλώντας για την εργατική Πρωτομαγιά δεν μπορούμε να αποστασιοποιηθούμε από την πραγματικότητα στην οποία ζούμε.
Δεν μπορούμε και δεν δικαιούμαστε να ξεχάσουμε την αγωνία των νέων ανθρώπων που παλεύουν να σταθούν στα πόδια τους προσφέροντας το μάξιμουμ και λαμβάνοντας το μίνιμουμ.
Δεν μπορούμε και δεν δικαιούμαστε να προσπεράσουμε τα μηνύματα των καιρών για την πίεση που δέχονται οι ευάλωτες ομάδες, για την κατάργηση των εργασιακών κεκτημένων και για τον κυνισμό μιας πολιτικής λογικής που μετράει μονάχα κέρδη και ζημιές.
Η εργατική Πρωτομαγιά για το ΑΚΕΛ είναι μια ευκαιρία για ανανέωση του κοινωνικού συμβολαίου με τον λαό.
Η πανδημία από τη μια, ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι συνέπειές του από την άλλη, έχουν εκτραχύνει το πολύ δύσκολο περιβάλλον στο οποίο ζουν οι εργαζόμενοι και οι κοινωνίες. Ένα περιβάλλον που γίνεται δυσχερέστερο εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζονται για δεκαετίες.
Πολιτικές που υποβαθμίζουν το κοινωνικό κράτος και καταργούν εργασιακά, συνδικαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Πολιτικές που διευρύνουν τις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες, ενισχύουν την οικονομική ανασφάλεια και σπρώχνουν στο κοινωνικό περιθώριο εκατομμύρια ανθρώπους.
Πολιτικές που αφαιμάσσουν τον πλούτο πολλών φτωχών χωρών βυθίζοντας τους λαούς τους στην στυγνή εκμετάλλευση, στην ανέχεια, στους πολέμους και στις συγκρούσεις.
Αυτός είναι ο σύγχρονος κόσμος που τροφοδοτεί τις συνθήκες ενίσχυσης της ακροδεξιάς και του φασισμού. Οι εκκλήσεις που γίνονται από τις ηγετικές ελίτ της Ευρώπης για αντιμετώπιση της ακροδεξιάς δεν είναι ούτε πειστικές ούτε και αποτελεσματικές. Ενόσω οι κυρίαρχοι κύκλοι δεν εγκύπτουν με ειλικρίνεια στα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, ενόσω συνεχίζουν τις αντιλαϊκές και αντικοινωνικές πολιτικές η ακροδεξιά θα επελαύνει απειλώντας την ειρήνη, τη δημοκρατία, την ελευθερία. Δεν μπορεί η Δεξιά από τη μια να κραδαίνει τον ακροδεξιό κίνδυνο –που ομολογουμένως υπάρχει– και από την άλλη να τη μεταχειρίζεται και να τη χρησιμοποιεί ως ταξική, πολιτική και εκλογική εφεδρεία της για να επιβάλλει τις αντιλαϊκές της πολιτικές.
Η κατάσταση στον σύγχρονο κόσμο, για πολλοστή φορά στην ανθρώπινη ιστορία, καλεί σε νέους αγώνες και διεκδικήσεις. Για τα δικαιώματα των εργαζομένων, για κοινωνική δικαιοσύνη, για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των κοινωνιών ενάντια στον αυταρχισμό, τον συντηρησμό, την απληστία του μεγάλου κεφαλαίου και των μεγάλων συμφερόντων.
Μικρογραφία αυτής της κατάστασης αντιμετωπίζουμε και στην Κύπρο με τη διακυβέρνηση του τόπου από την κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ. Οι πολιτικές και οι συμπεριφορές της κυβέρνησης του Συναγερμού διευρύνουν τις ανισότητες και το μέλλον για τους εργαζόμενους συνεχώς γίνεται και πιο ζοφερό. Είναι η κυβέρνηση του Συναγερμού που στηρίζει και προωθεί την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την εργασία χωρίς δικαιώματα.
Οι κυβερνώντες ούτε θέλουν αλλά ούτε και μπορούν να τα βάλουν με τα μεγάλα συμφέροντα. Γιατί πολύ απλά αυτά εξυπηρετούν.
Οι κυβερνώντες ούτε θέλουν αλλά ούτε και μπορούν να ανακουφίσουν τον κόσμο από τη συνεχιζόμενη ακρίβεια και την αισχροκέρδεια. Ζουν σε μια άλλη, παράλληλη πραγματικότητα που καμία σχέση έχει με τις δυσκολίες που βιώνουν δεκάδες χιλιάδες δυσπραγούντες συμπολίτες μας.
Μισθοί και επιδόματα για χρόνια καθηλωμένα από τη μια και αυξήσεις φωτιά σε βασικά αγαθά από την άλλη. Χιλιάδες νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν τα βγάζουν πέρα. Τα εισοδήματα εξανεμίζονται από την ακρίβεια και τα κόστη παραγωγής έχουν απογειωθεί.
Αυτή είναι η οικτρή πραγματικότητα της διακυβέρνησης του Συναγερμού.
Η φτώχεια και η οικονομική αβεβαιότητα αντιμετωπίζεται με συγκεκριμένες πράξεις και όχι με λόγια και εξαγγελίες που συνήθως είναι χωρίς αντίκρισμα.
Το ΑΚΕΛ εδώ και καιρό κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για ανακούφιση των εργαζομένων, των νοικοκυριών και των ΜμΕ. Προτάσεις για ουσιαστικές μειώσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, όπως είναι η πρόταση για μείωση του ΦΠΑ από το 19% στο 9%. Για μείωση των τιμών στα καύσιμα με την κατάργηση της διπλής φορολογίας και την αξιοποίηση του πλαφόν. Για αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας με συνεχείς και αποτελεσματικούς ελέγχους στα βασικά αγαθά.
Σήμερα που ένας στους δέκα εργαζόμενους στην Κύπρο απειλείται από την φτώχεια, η θωράκιση των εργαζομένων και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων ομάδων είναι πέρα για πέρα επιτακτική. Το ΑΚΕΛ διεκδικεί, και θα συνεχίσει να διεκδικεί, πλήρη αποκατάσταση της ΑΤΑ και την επέκταση της σε όλους του εργαζόμενους. Διεκδικεί αναπροσαρμογή των κοινωνικών επιδομάτων και στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων. Επιμένει στην κατάργηση της αποκοπής 12% στις πρόωρες συντάξεις. Προωθεί το αίτημα για τη διαμόρφωση ενός αξιοπρεπούς κατώτατου μισθού χωρίς να διαβρώνονται οι συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι του τόπου δεν αντέχουν άλλη πενταετία Συναγερμού. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι προσδοκούν σε μια προοδευτική αλλαγή στη διακυβέρνηση του τόπου. Αλλαγή που να δώσει διέξοδο στα σημερινά αδιέξοδα. Αλλαγή στις πολιτικές, στις προτεραιότητες, στο ύφος και στο ήθος της διακυβέρνησης.
Το ΑΚΕΛ δίνει αυτή τη μάχη μαζί με τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Η απαίτηση για προοδευτική αλλαγή είναι μαζική και το ΑΚΕΛ θα βάλει τη σφραγίδα του σ’ αυτή.
Αλλαγή, η οποία να ξεκινά από την αναγέννηση της ελπίδας για την Κύπρο μας και τον λαό μας, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, με την επίλυση του Κυπριακού, τον τερματισμό της τουρκικής κατοχής και την επανένωση του τόπου μας.
Αλλαγή, για να μπει φραγμός στον διεθνή διασυρμό της χώρας μας για να τερματιστεί η υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου.
Αλλαγή, η οποία να ανοίγει προοπτική για τους νέους και τις νέες μας.
——–
Ανήμερα της Πρωτομαγιάς, στέλνουμε μήνυμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε όλους τους εργαζόμενους, στους μετανάστες, στους πρόσφυγες, στους άνεργους, σε όλους όσοι παλεύουν καθημερινά για το μεροκάματο. Είμαστε δίπλα στους νέους ανθρώπους που δοκιμάζονται από την εργασιακή ανασφάλεια, την υποαπασχόληση και τους εξευτελιστικούς μισθούς.
Ιδιαίτερο μήνυμα αλληλεγγύης, απευθύνουμε προς τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας που κατέκλυσαν τις τελευταίες εβδομάδες τους δρόμους της κατεχόμενης Κύπρου με μαζικές κινητοποιήσεις για να διαδηλώσουν ενάντια στην κοινωνική και οικονομική ανέχεια.
Οι αγώνες των συμπατριωτών μας έχουν στο επίκεντρο και τη διασφάλιση της κοινοτικής τους ύπαρξης. Οι αγώνες τους είναι προέκταση του αγώνα ολόκληρου του κυπριακού λαού για επανένωση. Ο μόνος δρόμος γι’ αυτό τον αγώνα δεν είναι άλλος από τη λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, τη μόνη ικανή να τερματίσει τα κατοχικά και διχοτομικά τετελεσμένα σε βάρος της πατρίδας μας.
Μαζί με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας θα συνεχίσουμε να δίνουμε τον αγώνα για το σήμερα και το αύριο. Για ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη.
Εμείς δεν τιμούμε απλά και μονοσήμαντα την ένδοξη ιστορία του εργατικού κινήματος. Γράφουμε τη δική μας νέα ιστορία με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας. Δεν συμβιβαζόμαστε με την απαισιοδοξία και τη μοιρολατρία που το μόνο που κάνουν είναι να συντηρούν και να ενισχύουν τη δυσβάσταχτη κοινωνική και οικονομική κατάσταση που ζουν οι εργαζόμενοι. Κρατάμε ψηλά το λάβαρο του αγώνα και συνεχίζουμε.
Για εμάς δεν υπάρχουν χαμένοι αγώνες. Χαμένοι είναι μόνο οι αγώνες που δεν δίνονται.
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!
Ζήτω η Κύπρος μας!
