Πόλεμος – φασισμός και η Αριστερά, Του Κώστα Χριστοδουλίδη
Πόλεμος – φασισμός και η Αριστερά
Του Κώστα Χριστοδουλίδη*
Στην πρώτη ενότητα των θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής προς το 24ο Συνέδριο περιγράφεται με τα πιο μελανά χρώματα η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον πλανήτη.
“Πόλεμοι, συγκρούσεις, ανισότητες και ανταγωνισμοί γεννιούνται και αναπαράγονται στο έδαφος της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Για πρώτη φορά μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο ορθώνονται τόσα ερωτηματικά και ανησυχίες για το μέλλον του πλανήτη και είναι πιο ορατές από ποτέ οι απειλές ενός παγκόσμιου πολέμου, του φασισμού και της περιβαλλοντικής καταστροφής“ , αναφέρεται στην αρχή της πρώτης ενότητας του εγγράφου των θέσεων της Κ.Ε.
Ανήκω στη μερίδα των μελών του κόμματος, που ιεραρχούν σαν πρώτη προτεραιότητα την επίλυση του Κυπριακού. Και εξακολουθώ να ενεργώ πρώτα και κύρια σε αυτή την κατεύθυνση. Επειδή όμως ο πόλεμος και ο φασισμός απειλούν την ανθρωπότητα ,επιλέγω να παρέμβω στον δημόσιο διάλογο αρχίζοντας από αυτά τα θέματα. Με βρίσκουν σύμφωνο οι σχετικές αναλύσεις του εγγράφου των θέσεων της Κ.Ε. που αναφέρονται στους κινδύνους που απειλούν τον “κόσμο που κοχλάζει εκρηκτικά”. Η κατάσταση στην Παλαιστίνη έχει ξεπεράσει κάθε όριο βαρβαρότητας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μπήκε στον τρίτο χρόνο και όσο και αν ψάξει κανείς να βρει δικαιολογίες για τη Ρωσική εισβολή, δεν είναι ανεχτή η συνέχιση των ανθρωποκτονιών μαχίμων και αμάχων. Οι πόλεμοι σε Σουδάν, Μυανμάρ, Ινδία, Πακιστάν και αλλού, αν και είναι μακρύτερα δεν είναι λιγότερο πόλεμοι.
“Η αριστερά καλείται να ενώσει και να κινητοποιήσει ευρύτερες φιλειρηνικές δυνάμεις που συναισθάνονται τις υπαρξιακές για τον πλανήτη απειλές…”, αναφέρεται στη σελίδα 6 των θέσεων.
Αυτή είναι η απάντηση και ο δρόμος για τη σωτηρία του κόσμου. Η αριστερά οφείλει να ξεπεράσει τα υπαρξιακά αδιέξοδα που προκάλεσε η κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Είναι επείγουσα ανάγκη να συντονιστούν οι δράσεις των κινημάτων ειρήνης στις χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής. Χρειάζεται να οργανωθούν ταυτόχρονες διαμαρτυρίες σε όλες τις χώρες με συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, που να ταρακουνήσουν αισθητά τα κέντρα του πολέμου. Το ΑΚΕΛ έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι έχει τη δυνατότητα να διαδραματίσει συντονιστικό ρόλο και να φέρει κοντά τα αδελφά κόμματα της περιοχής. Σε πρώτο στάδιο απαιτείται ευαισθητοποίηση του συνόλου των μελών του κόμματος, τα οποία να ενταχθούν αυτόματα στο Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης. Το κόμμα να απευθυνθεί με ειλικρίνεια και καθαρότητα σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις και κινήματα του τόπου, ελληνοκυπριακές και τουρκοκυπριακές (πλην των φασιστών φυσικά) και να τις καλέσει σε κοινή δράση για τη σωτηρία του κόσμου. Ταυτόχρονα να αποστείλει προσκλήσεις για τη διοργάνωση κοινής συνάντησης με τα όμορα κόμματα Ελλάδας, Τουρκίας, Ισραήλ, Παλαιστίνης, Αιγύπτου, Λιβάνου, Ιορδανίας, Υεμένης και όσων άλλων χωρών της περιοχής μπορέσει, προκειμένου να συντονιστούν για αισθητές αντιδράσεις εναντίον των καταστροφικών πολέμων και του τερματισμού της γενοκτονίας της Παλαιστίνης.
Ανάλογες ενέργειες απαιτούνται για την αντιμετώπιση του φασισμού. Σε τοπικό επίπεδο η σύμπηξη αντιφασιστικού λαϊκού μετώπου μοιάζει αναγκαία. Η αποφασιστική αντιμετώπιση του ακροδεξιού λαϊκισμού και της κανονικοποίησης του ΕΛΑΜ και το ξεσκέπασμα του είναι πρώτη προτεραιότητα. Όπου οι φασίστες δρουν να βρίσκουν απέναντι τη μάζα της δημοκρατικής αντίστασης.
Το Συνέδριο στην απόφαση του να θέσει σαν πρώτη προτεραιότητα για το επόμενο διάστημα αυτά τα δύο ζητήματα και να προβάλει τους τρόπους για την αντιμετώπιση τους.
* Γραμματέας Κ.Ο.Β. Τεύκρου Ανθία Στροβόλου
