Να ξεφύγουμε από συντηρητικά και οπισθοδρομικά βαρίδια, Του Παναγιώτη Κωνσταντίνου

 

Ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες από την Ολομέλεια της Βουλής, η πρόταση νόμου του κ. Χαράλαμπου Θεοπέμπτου, με την οποία καθίσταται υποχρεωτική η διδασκαλία της ολιστικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Γύρω από τη συγκεκριμένη πρόταση, αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα μια έντονη παραπληροφόρηση και απαξίωση, ενώ υπήρξε και προσπάθεια τόσο από συγκεκριμένους βουλευτές, όσο και από τον Υπουργό Παιδείας, για απόσυρση της πρότασης.

Είναι πολύ σημαντικό καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι.

Η πρόταση νόμου δεν εισαγάγει το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία. Η Βουλή με την πρόταση αυτή, δεν καθορίζει το τι θα διδάσκεται στα σχολεία ούτε και το ποιοι θα το διδάσκουν, όπως παραπλανητικά προσπαθούν κάποιοι να μεταφέρουν στο κοινό.

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση διδάσκεται σήμερα στα σχολεία. Όχι όμως σε όλες τις βαθμίδες και όχι σε όλους τους μαθητές. Δεν είναι υποχρεωτική η διδασκαλία της, σε αντίθεση με τις κατευθυντήριες γραμμές διεθνών οργανισμών  και επαφίεται στον κάθε εκπαιδευτικό, τις διαθέσιμες διδακτικές περιόδους που έχει μπροστά του και στις προσωπικές του απόψεις και αντιλήψεις, αν θα το διδάσκει ή όχι.

Η πρόταση νόμου, ακριβώς, καθορίζει  ότι δεν μπορεί να αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια του υπουργείου ή του οποιουδήποτε εκπαιδευτικού η διδασκαλία του μαθήματος.

Είναι αδήριτη η ανάγκη για θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Το ζητά η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, το ζητούν οι νέοι μας, τους οποίους πρώτα και κύρια οφείλουμε να προστατεύσουμε από τους κινδύνους της σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης, αφού, όπως καταγράφουν οι πλέον αρμόδιοι εγχώριοι και διεθνείς οργανισμοί, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι ένα από τα κύρια όπλα για την προστασία των παιδιών από σεξουαλικά αδικήματα.

Δυστυχώς, έπρεπε να δοθεί μάχη, εντός και εκτός κοινοβουλίου για να γίνει κατορθωτό το αυτονόητο.

Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, μπορεί κάποιος να διαβάσει σχόλια που προκαλούν ανατριχίλα. Συμπολίτες μας με ακραίες οπισθοδρομικές απόψεις να εκφράζονται με μίσος κατά των υποστηρικτών της πρότασης, χωρίς καν να την έχουν διαβάσει, παραπλανημένοι από τις πολεμικές ιαχές συντηρητικών, ρατσιστικών και ομοφοβικών κύκλων.

Εντός κοινοβουλίου, δε, ακούστηκαν πρωτοφανή προσβλητικά λόγια. Ήταν τραγική η σύμπλευση ακροδεξιών πολιτικών δυνάμεων με κόμμα που αυτοτοποθετείται στον ενδιάμεσο χώρο. Κυριάρχησε το σύνθημα: «Κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας». Όχι «από τα παιδιά του κόσμου». «Από τα παιδιά μας»

Στη δική μας κοσμοθεωρία δεν υπάρχουν «παιδιά μας» και «παιδιά σας». Τα παιδιά είναι αυτόνομοι οργανισμοί. Είναι οι αυριανοί ενεργοί πολίτες που με τις αποφάσεις τους θα επηρεάζουν το σύνολο της κοινωνίας. Για αυτό πρέπει να είναι υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι. Γι’ αυτό χρειάζονται επιμόρφωση με βάση σύγχρονα επιστημονικά εργαλεία που να διευρύνουν το πεδίο γνώσης τους, να ενισχύουν την προσωπικότητα τους, να προωθούν τον σεβασμό και την ανοχή προς τους συνανθρώπους τους και προς τη διαφορετικότητα

Τα παιδιά μας, η παιδεία μας δεν αντέχει άλλο υπουργούς παιδείας, με συντηρητικά βαρίδια. Δεν μπορεί να αντέξει διακυβέρνηση καθοδηγούμενη από τις πλέον συντηρητικές και οπισθοδρομικές δυνάμεις.

Η συζήτηση γύρω από την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι μια ακόμα απόδειξη ότι ο τόπος και η κοινωνία μας χρειάζεται τα επόμενα χρόνια μια προοδευτική διακυβέρνηση, που να συγκρουστεί με το συντηρητικό, οπισθοδρομικό κατεστημένο οδηγώντας την κοινωνία μας μπροστά.

 

Κοινοβουλευτικός Συνεργάτης ΑΚΕΛ