Χαιρετισμός Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Στέφανου Στεφάνου στην εκδήλωση για την «Ονίσια» με την ευκαιρία των 75 χρόνων από την ίδρυσή της

Είναι με ιδιαίτερη συγκίνηση που αποδέχθηκα να θέσω υπό την αιγίδα μου και να χαιρετίσω τη σημερινή εκδήλωση. Συγχαίρω θερμά τον φίλο Κύπρο Κουρτελλάρη για την έκδοση του βιβλίου «Απρίλιος 1964: Η (εγ)κατάληψη της Ονίσιας», η οποία αποτελεί συνέχεια της εκδοτικής του πορείας. Η εμπειρία της «Ονίσιας» καταγράφηκε και αναδείχθηκε με τις προσπάθειες και το ερευνητικό έργο του Κύπρου γι’ αυτό και του αξίζει έπαινος. Έπαινο και συγχαρητήρια απευθύνω και στο προσφυγικό σωματείο «Δίκωμο ‘74» για την οργάνωση της εκδήλωσης.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό η ιστορία της κυπριακής αγροτιάς, στενά δεμένη με την ιστορία του Λαϊκού Κινήματος, να καταγράφεται. Για να γίνεται έτσι ζωντανό τεκμήριο για την Ιστορία, τα γεγονότα, τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις τις οποίες το κυρίαρχο αφήγημα συνήθως αποκρύβει ή λογοκρίνει και τα σχολικά βιβλία δεν καταγράφουν αν και θα έπρεπε.

“Η γη ανήκει σε αυτούς που τη δουλεύουν.

Νόμος φυσικός, άγραφος νόμος, γραμμένος όμως με πύρινα γράμματα

στη συνείδηση όσων αγωνίζονται για το ψωμί και τη λευτεριά.

Οι είλωτες, οι σκλάβοι, οι δουλοπάροικοι, οι ενοικιαστές και οι πομισιάρηδες,

οι ξεκληρισμένοι του κάμπου και του βουνού

είναι δημιουργήματα και θύματα ενός αυθαίρετου και αισχρού εκμεταλλευτικού συστήματος”.

Από το νόημα αυτών των στίχων του Τεύκρου Ανθία λες και ξεπήδησε η «Ονίσια». Το βέβαιο είναι ότι ήταν η καθοδηγητική πυξίδα και το ιδεολόγημα που βρισκόταν πίσω από τη δημιουργία της. Έτσι «η γη θα άνηκε σ’ αυτούς που τη δουλεύουν». Οι πρωταγωνιστές του εγχειρήματος της «Ονίσιας» ανάλαβαν να ξεχερσώσουν τη γη, να την καλλιεργήσουν, να την καταστήσουν γόνιμη για να μπορούν να παράγουν με επάρκεια. Οι πρωταγωνιστές όμως δεν περιορίστηκαν μόνο σ’ αυτό. Έφτιαξαν τη δική τους φάπρικα, τη δική τους βιοτεχνία για να παράγουν γύψο και να ενισχύσουν έτσι την οικονομική βάση του συνεταιρισμού.

Οι ιδρυτές της Συνεργατικής Έπαυλης «Ονίσιας», της πρώτης κολεκτίβας που ιδρύθηκε στην Κύπρο, ήταν άνθρωποι που πολέμησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αργότερα πάλεψαν μέσα από τις γραμμές του κινήματος της αποστράτευσης, κάτω από την καθοδήγηση του ΑΚΕΛ για να μην γίνουν εργαλεία στην εγκληματική πολιτική των αποικιοκρατών. Το κίνημα της αποστράτευσης είναι ακόμα μια λαμπρή σελίδα στην ιστορία του Λαϊκού Κινήματος την οποία πρέπει να κάνουμε κτήμα της κοινωνίας και ειδικά των νέων μας. Εξέχουσα φυσιογνωμία στη σύλληψη της ιδέας για δημιουργία του συνεταιρισμού και ψυχή της προσπάθειας, ήταν ο αείμνηστος Χρίστος Κουρτελλάρης, πατέρας του Κύπρου.

Η «Ονίσια» υπήρξε  η πρώτη απόπειρα εγκαθίδρυσης αγροτικού γεωργικού συνεργατισμού σε συλλογική βάση. Η δημιουργία της, ήταν κάτι πραγματικά ριζοσπαστικό για την κυπριακή κοινωνία. Με τη στήριξη της Ένωσης Αγροτών Κύπρου, τον πρόδρομο της ΕΚΑ, η «Ονίσια» προέβαλε τη συλλογική ιδιοκτησία και παραγωγή ως το πρότυπο της συνεργασίας στη σφαίρα της αγροτικής δραστηριότητας. Στην «Ονίσια» βρήκε έκφραση και εφαρμογή το γνωστό «Όλοι για τον καθένα, και ο καθένας για όλους». Το Καταστατικό της «Ονίσιας» χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τα καταστατικά των υπόλοιπων κολεκτίβων και μέλη της στάλθηκαν σ’ αυτές για να μεταδώσουν τις εμπειρίες της συλλογικής παραγωγής και να βοηθήσουν στην οργάνωσή τους.

Φίλες και φίλοι,

Κάθε φορά που με μια σεμνή εκδήλωση ανασκοπούμε την πλούσια ιστορία του Λαϊκού Κινήματος φυσιολογικά όλοι νιώθουμε αυτονόητα τιμή και δέος. Τιμή, γιατί η Ιστορία του Λαϊκού Κινήματος είναι γεμάτη από καινοτόμες και ριζοσπαστικές ενέργειες που έσπρωξαν τον τόπο, τους εργαζόμενους και την κοινωνία μπροστά. Ενέργειες, οι οποίες άνοιξαν δρόμους, διεύρυναν τους ορίζοντες των ανθρώπων της εργασίας και τροφοδότησαν την πρόοδο και την προκοπή.

Το κεντρικό μήνυμα αυτής της πολιτικής φιλοσοφίας που χαρακτηρίζει την κυπριακή Αριστερά και το ΑΚΕΛ είναι διαχρονικό και επίκαιρο. Η Αριστερά βλέπει πάντα μπροστά και δεν διστάζει να βγει έξω από το κουτί που το σύστημα και η κυρίαρχη αντίληψη διαμορφώνουν. Αυτό ιστορικά έκανε η Αριστερά κι αυτό πρέπει να συνεχίσει να κάνει. Και, σας διαβεβαιώ, αυτό θα συνεχίσει να κάνει, ασφαλώς με διαλεκτικό τρόπο, μετρώντας πάντοτε τις δοσμένες συνθήκες, τα ισοζύγια δυνάμεων και το επίπεδο της κοινωνικής συνείδησης με στόχο την εξυπηρέτηση και τη στήριξη των ανθρώπων της εργασίας –χειρωνακτικής και πνευματικής– της κοινωνίας και της χώρας. Θα συνεχίσουμε να είμαστε το αποκούμπι και ο υπερασπιστής των εργαζομένων και των απλών ανθρώπων. Θα συνεχίσουμε να αποτελούμε αποτελεσματικό παράγοντα προόδου και προκοπής για την κοινωνία και τη χώρα μας.

Είναι αυτή η πολιτική φιλοσοφία που ανέδειξε το ΑΚΕΛ σε μπροστάρη στους αγώνες και τις διεκδικήσεις του λαού. Είναι έτσι που έβαλε την ανεξίτηλη σφραγίδα του στις μεγάλες κατακτήσεις της χώρας και των ανθρώπων της. Είναι έτσι που το ΑΚΕΛ απευθύνθηκε στην κοινωνία και αγκαλιάστηκε από τους εργαζόμενους και τους απλούς ανθρώπους, έγινε κόμμα μαζικό και σεβαστό, με κύρος και σημαντικό ρόλο στην κοινωνία, τον οποίο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει.

Ανασκοπώντας την Ιστορία της Αριστεράς νιώθουμε δέος για την κληρονομιά που έχουμε αναλάβει ως νέα ηγεσία και την οποία χρειάζεται έμπρακτα να τιμήσουμε επαναφέροντάς το εκεί που οι πρωτεργάτες και οι βετεράνοι μας, όπως τον Χρίστο Κουρτελλάρη, το είχαν ανεβάσει. Πατώντας γερά σ’ αυτή την κληρονομιά βγαίνουμε ξανά μπροστά! Με ανοικτοσύνη στην κοινωνία, με διαλεκτικότητα στη σκέψη μας, με ριζοσπαστισμό και καινοτομία στη δράση μας, πάντοτε μαζί και ανάμεσα στους ανθρώπους της εργασίας και όχι απομονωμένοι στο καβούκι μας.

Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία εννιά χρόνια σπουδαίες κατακτήσεις του κυπριακού λαού δέχτηκαν τεράστια επίθεση από τη νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού. Μια από τις μεγαλύτερες απώλειες αυτής της επίθεσης –αν όχι η μεγαλύτερη- ήταν το κλείσιμο και το ξεπούλημα του Συνεργατισμού, το οποίο μεθόδευσε η κυβέρνηση του Συναγερμού για να εξυπηρετήσει το τραπεζικό και εν γένει το μεγάλο κεφάλαιο. Λέχθηκαν και γράφτηκαν πολλά γι’ αυτό το θέμα γι’ αυτό και δεν θα επεκταθώ. Με την ευκαιρία όμως θέλω ξανά να επαναλάβω τη θέληση και την αποφασιστικότητά μας να βγούμε ξανά μπροστά και με συγκεκριμένη δράση και προτάσεις να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη της συνεργατικής οικονομίας. Να στηρίξουμε τις προσπάθειες για επανασύσταση του συνεργατικού πιστωτικού τομέα, ο οποίος είναι απαραίτητος για να βρουν αποκούμπι και στήριξη οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα, τα οποία σήμερα ασφυκτιούν κάτω από την τεράστια πίεση που τους βάζουν οι τράπεζες.

Σίγουρα το εγχείρημα της επανασύστασης του Συνεργατισμού δεν είναι εύκολο, ιδιαίτερα όταν απέναντι μας έχουμε μια κυβέρνηση που είναι εχθρική σ’ αυτή την προοπτική. Τίποτε όμως για εμάς δεν υπήρξε ποτέ εύκολο. Το ζήτημα είναι να μπαίνουμε αποφασιστικά μπροστά, να δουλεύουμε μεθοδικά, με σχεδιασμό κι ενωμένοι, να αναζητούμε συμμάχους και συνεργάτες στην κοινωνία και στο πολιτικό πεδίο για να ενισχύουμε την προοπτική επίτευξης των στόχων μας.

Αυτό μας έμαθε η ιστορία και η παράδοση του Λαϊκού Κινήματος. Αυτό μας διδάσκουν οι εμπειρίες του, ανάμεσα στις οποίες εξέχουσα θέση έχει η εμπειρία της ίδρυσης και της λειτουργίας της Συνεργατικής Έπαυλης «Ονίσια».

Συγχαρητήρια ξανά στο σωματείο «Δίκωμο ‘74» και στον Κύπρο Κουρτελλάρη.

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2021 και ώρα 18:45, Σωματείο Δίκωμο ’74, Λακατάμια