Εργασία και Εργασιακά Δικαιώματα | Σωτηρούλα Χαραλάμπους

 

Οι μειώσεις των μισθών δεν βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας

Από το 2015 – με εξαίρεση τη χρονιά του Κορωνιού – η οικονομία μας αναπτύσσετε με ιδιαίτερα θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Παρόλα αυτά οι μισθωτοί λαμβάνουν εισοδηματικό μερίδιο μικρότερο από αυτό το οποίο έπαιρναν το 2013 και αυτή η τάση συνεχίζεται και για το 2023.

Η οικονομική κρίση αξιοποιήθηκε για να υποτιμηθεί η εργασία και να επισπευσθεί η διαδικασία απορρύθμισης της εργασίας. Έχει μειωθεί δραματικά το ποσοστό των εργαζομένων που καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Ο πληθωρισμός διαβρώνει όχι απλά την αγοραστική δύναμη των μισθών αλλά επιδεινώνει τις οικονομικές ανισότητες. Η απορρύθμιση της εργασίας κα η μείωση της κάλυψης των εργαζομένων με συλλογικές συμβάσεις οδήγησε από το 85-90% (έκθεση του 1987) στο να είμαστε σήμερα στο 50% των εργαζομένων που λαμβάνουν ΑΤΑ και στο 30% στον ιδιωτικό τομέα. Εκείνοι που δεν παίρνουν ΑΤΑ έχουν μεγαλύτερη απώλεια στην αγοραστική τους δύναμη. Πρέπει να υπάρχει αύξηση και ωριαία απόδοση στον κατώτατο μισθό.

Η υποτίμηση της εργασίας ουσιαστικά αύξησε τα κέρδη τα οποία πολύ λίγο αξιοποιήθηκαν. Από την περίοδο 2006-2010 το ποσοστό των κερδών που αξιοποιείται για επενδύσεις ήταν γύρω στο 85%, ενώ από το 2015 και μετά το ποσοστό φτάνει μόλις στο 60%. Ο κατώτατος μισθός πρέπει να είναι επαρκής και αξιοπρεπής και να συμπληρώνεται με κάποια βασικά δικαιώματα.

 

Το κράτος να δώσει μακροπρόθεσμες λύσεις

Σήμερα ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρείται μίασμα να υπάρχει συλλογική σύμβαση και ρυθμισμένες εργασιακές σχέσεις. Συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα όπως είναι αυτό της οργάνωσης θεωρούνται αναχρονισμός. Είναι λοιπόν προφανές ότι χρειαζόμαστε αξιοπρεπές, νομοθετικά κατοχυρωμένο πλαίσιο μίνιμουμ δικαιωμάτων για όσους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις.

Το κράτος πρέπει να παρέμβει για να δώσει μακροπρόθεσμες λύσεις όπως είναι η κατοχύρωση προτύπων για τα επαγγελματικά προσόντα. Δεν βοηθά την οικονομία, ούτε την εξειδίκευση, ούτε την εισαγωγή νέων τεχνολογιών όταν στηριζόμαστε σε φτηνό ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό.

Έχουμε δυο δρόμους μπροστά μας: ο ένας να συνεχίσουμε με την αντίληψη ότι η ανάπτυξη θα συνεχίσει να είναι αποτέλεσμα της φτηνής αρρύθμιστής εργασίας, ο άλλος να αναγνωρίσουμε έμπρακτα τη σημασία επένδυσης στους εργαζόμενους, στο δικαίωμα τους για να έχουν ρυθμισμένους όρους απασχόλησης, να επενδύουμε στην ασφάλεια, στην υγεία στην ανάπτυξη των γνώσεων και των δεξιοτήτων, να επενδύουμε στα ζητήματα ισότητας και στήριξης των νεαρών οικογενειών μέσα στον εργασιακό γίγνεσθαι ως μέρος της αναπτυξιακής διαδικασίας και ως μέρος των συνεκτικών κοινωνιών.

 

Σωτηρούλα Χαραλάμπους

Γενική Γραμματέας ΠΕΟ