Home  |  Κόμμα του λαού

Κόμμα του λαού

Το ΑΚΕΛ είναι το Κόμμα των κυπρίων εργαζομένων. Στα 80 χρόνια της ύπαρξης και της δράσης του στάθηκε πάντα ο συνεπής εκφραστής των πόθων και των οραμάτων τους, ο προασπιστής των δικαίων και των δικαιωμάτων τους. Πρωτοστάτησε στους αγώνες των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων για μια καλύτερη και αξιοπρεπή ζωή. Οι κοινωνικο-οικονομικές κατακτήσεις που απολαμβάνουν οι κύπριοι εργαζόμενοι είναι καρπός των δικών τους αγώνων στους οποίους καθοριστική ήταν και είναι η συμβολή του ΑΚΕΛ και του ευρύτερου Λαϊκού Κινήματος της Αριστεράς. Στα χρόνια που πέρασαν σφυρηλατήθηκαν άρρηκτοι δεσμοί ανάμεσα στους εργαζόμενους, τα πλατιά λαϊκά στρώματα και το ΑΚΕΛ. Δεσμοί τους οποίους έχουμε καθήκον να καλλιεργούμε, να εδραιώνουμε και να ενισχύουμε συνεχώς. Από αυτούς τους δεσμούς είναι που αντλεί δύναμη το Κόμμα των εργαζομένων.

Με πρωτοβουλία και καθοδήγηση του ΑΚΕΛ δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε ένα ισχυρό και πλατύ Λαϊκό Κίνημα, το οποίο διαδραμάτισε και διαδραματίζει σημαντικότατο ρόλο στην κοινωνικο-οικονομική και την πολιτιστική ανάπτυξη της Κύπρου και τους πολιτικούς αγώνες του λαού μας. Το Λαϊκό Κίνημα είναι αφ’ εαυτού μια μεγάλη κατάκτηση του κυπριακού λαού στο σύνολό του. Το Λαϊκό Κίνημα εκφράστηκε με την ύπαρξη, τη λειτουργία και τους αγώνες της Παγκύπριας Συντεχνιακής Επιτροπής (ΠΣΕ) και αργότερα της ΠΕΟ, της Ανορθωτικής Οργάνωσης Νεολαίας (ΑΟΝ) και αργότερα της ΕΔΟΝ, της Ένωσης Αγροτών Κύπρου (ΕΑΚ) και αργότερα της ΕΚΑ, της Παγκύπριας Οργάνωσης Δημοκρατικών Γυναικών (ΠΟΔΓ) και αργότερα της ΠΟΓΟ και της Παγκύπριας Ενιαίας Οργάνωσης Μαθητών (ΠΕΟΜ). Το Λαϊκό Κίνημα εκφράστηκε ακόμα με την ίδρυση και λειτουργία εκατοντάδων μορφωτικών, πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων στις κοινότητες της υπαίθρου και στις συνοικίες των πόλεων. Οι σύλλογοι της Αριστεράς έγιναν εστίες πολιτιστικής προσφοράς και ανάδειξαν εκατοντάδες ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Στελέχη της Αριστεράς εργάστηκαν με ζήλο για τη δημιουργία οργανώσεων των μικρομεσαίων και άλλων επαγγελματιών και μέσα από αυτές τις οργανώσεις αγωνίστηκαν για τα δίκαια και τα δικαιώματα αυτών των στρωμάτων του πληθυσμού. Το ΑΚΕΛ και οι οργανώσεις του Λαϊκού Κινήματος πρωτοστάτησαν στη δημιουργία, στήριξη και επέκταση του συνεργατικού κινήματος, που είναι μια ακόμα πολύτιμη κατάκτηση του λαού μας. Παρατάξεις της Αριστεράς που λειτουργούν σε φοιτητικές, επαγγελματικές και επιστημονικές οργανώσεις συμβάλλουν κατά τον καλύτερο τρόπο στην υπεράσπιση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων των μελών τους αλλά και ευρύτερα στην προώθηση προοδευτικών αντιλήψεων και πολιτικών.

Στα 80 χρόνια της ζωής και της δράσης του το Κόμμα μας αγωνίστηκε και πρόσφερε πολλά:

  • Στους πολιτικούς αγώνες για απαλλαγή από τα δεσμά της αποικιοκρατίας, για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της πατρίδας ενάντια στις ξένες επεμβάσεις και συνομωσίες, ενάντια στο φασισμό, το σοβινισμό, για κοινή πάλη Ε/κυπρίων και Τ/κυπρίων και ειρηνική συμβίωση όλων των κοινοτήτων του νησιού.
  • Στον τομέα της κατάκτησης, επέκτασης και εδραίωσης δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού μας.
  • Στον τομέα της οργάνωσης και της διεκδίκησης των δικαιωμάτων των εργατών, των υπαλλήλων, των αγροτών, των μεσαίων, των γυναικών, της νεολαίας, των συνταξιούχων.
  • Στον τομέα του πολιτισμού, της παιδείας, του αθλητισμού και του περιβάλλοντος.
  • Στον τομέα του Συνεργατισμού.
  • Στον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης και σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής μας.
  • Στον τομέα της αντιμετώπισης των φοβερών επιπτώσεων από το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Το ΑΚΕΛ πάλεψε και εξακολουθεί να αγωνίζεται για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων, για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εγκλωβισμένων, για την οργάνωση των προσφύγων και την επίλυση των προβλημάτων τους, για την επίλυση των προβλημάτων των παθόντων.

Με την πολύπλευρη αυτή δράση το ΑΚΕΛ και ευρύτερα το Κίνημα της Αριστεράς συνέβαλαν στο μέγιστο βαθμό στη θεαματική αλλαγή της κυπριακής κοινωνίας προς το καλύτερο.

Στην 80χρονη πορεία του το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ όπως ήταν φυσικό διέπραξε και λάθη. Είναι όμως η μοναδική πολιτική δύναμη στην Κύπρο που είχε το θάρρος να αναγνωρίσει τα λάθη της και να προβεί σε αυτοκριτική σε μια προσπάθεια διόρθωσης της πολιτικής του. Παράδειγμα τέτιας αυτοκριτικής είναι εκείνη του 1957 αναφορικά με χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν για την ΕΟΚΑ και στελέχη της. Το Κόμμα ενώ επαναβεβαίωσε την ορθότητα της θέσης του για τον μαζικοπολιτικό αγώνα και την αντίθεση του στην ένοπλη μορφή πάλης, εκτίμησε ταυτόχρονα ότι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιήθηκαν δεν ήταν σωστοί, δεν βοηθούσαν στην οικοδόμηση κλίματος ενότητας και έδιναν αφορμές για επιθέσεις ενάντια στο Κόμμα. Κάνοντας την αυτοκριτική του το Κόμμα εξέφρασε επίσης σεβασμό και τιμή για τις θυσίες στελεχών της ΕΟΚΑ.  Το ΑΚΕΛ προέβη σε αυτοκριτική και για τη στροφή προς την αυτοδιάθεση –ένωση στην πολιτική του Κόμματος κατά την περίοδο 1964-67. Η στροφή αυτή  χαρακτηρίστηκε λάθος και παραβίαση του Προγράμματος του Κόμματος και της απόφασης του 10ου Συνεδρίου, που μιλούσαν για ολοκλήρωση της ανεξαρτησίας.

Στην μακρόχρονη ζωή και δράση του το Κόμμα μας δοκιμάστηκε και από ορισμένες εσωκομματικές κρίσεις, που ταλάνισαν το Κόμμα και έπληξαν την ενότητα και αποτελεσματικότητα του. Οι εσωκομματικές κρίσεις όπως εκείνη στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1940 ή εκείνη των χρόνων 1988-1990 είχαν η κάθε μια τις ιδιαιτερότητές της και τις δικές της ιδεολογικο-πολιτικές παραμέτρους. Είχαν όμως και ορισμένα κοινά σημεία όπως ήταν η άρνηση στελεχών να δεχτούν τις αποφάσεις συλλογικών οργάνων και η φραξιονιστική δράση που ανέπτυξαν. Το Κόμμα παραμένοντας πιστό στις ιδεολογικές και οργανωτικές του αρχές και αντλώντας δύναμη από τη στήριξη των ευρύτερων στρωμάτων των εργαζομένων του τόπου, έβρισκε πάντα τη δύναμη να ξεπερνά τις κρίσεις και στη συνέχεια να ενισχύεται ακόμα περισσότερο.

Το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ θεμελιώθηκε από τα πρώτα του βήματα στην κοσμοθεωρία του Μαρξισμού-Λενινισμού την οποία προσεγγίζει όχι ως δόγμα αλλά ως καθοδήγηση για δράση. Αυτή την κοσμοθεωρία εφαρμόζει δημιουργικά μέσα στις συνθήκες της Κύπρου κατά τρόπο που να ενισχύει τους δεσμούς του Κόμματος με το λαό, να πρωτοπορεί στους αγώνες του κυπριακού λαού για ελευθερία και προκοπή και να αναδεικνύει το ΑΚΕΛ καθοριστική δύναμη στο πολιτικο-κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου. Το ΑΚΕΛ έχει την ακράδαντη πεποίθηση ότι παρά το πλήγμα που δέχτηκε το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα διεθνώς, η κοσμοθεωρία του Μαρξισμού-Λενινισμού, έτσι όπως πρέπει να αναπτύσσεται και να ανανεώνεται με την ασταμάτητη πρόοδο της γνώσης και την οικονομική, κοινωνική και πολιτική εξέλιξη, παραμένει το στέρεο ιδεολογικό βάθρο της πάλης για ένα κόσμο καλύτερο, ένα κόσμο της ειρήνης, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού.

Από τη εποχή που το ΚΚΚ διακήρυξε ότι «οι άνθρωποι στην Κύπρο δεν ξεχωρίζονται μεταξύ τους σε Έλληνες και Τούρκους για να αλληλοτρώγονται», το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ, παρέμεινε σταθερός, διαχρονικός και συνεπής πολέμιος του εθνικισμού-σοβινισμού. Το κόμμα μας αγωνίστηκε για τη φιλία, τη συνεργασία, την αμοιβαία κατανόηση και τον αλληλοσεβασμό ανάμεσα σ’ όλους τους κυπρίους, ανεξάρτητα εθνικής καταγωγής. Μέσα από τις γραμμές του Κόμματος και των Οργανώσεων του Λαϊκού Κινήματος αναδείχθηκαν λαϊκοί αγωνιστές όχι μόνο ελληνοκύπριοι αλλά και τουρκοκύπριοι. Οι Τ/κύπριοι στελέχη της Αριστεράς βρέθηκαν επανειλημμένα στο στόχαστρο των φασιστικών σοβινιστικών δυνάμεων και πολλοί απ’ αυτούς όπως ο Φαζίλ Οντούρ (Σελλάς), ο Αχμέτ Γιαχγιά, ο Ντερβίς Αλή Καβάζογλου δολοφονήθηκαν άνανδρα ή δέχτηκαν δολοφονικές επιθέσεις και αναγκάστηκαν όπως ο Αχμέτ Σατή να μεταναστεύσουν. Κοινοί αγώνες και κοινές θυσίες σφυρηλάτησαν την αδελφοσύνη Ε/κυπρίων και Τ/κυπρίων μέσα στα πλαίσια του Κινήματος της Αριστεράς. Από το 1974 το ΑΚΕΛ αγωνίζεται με συνέπεια και επιμονή για την επαναπροσέγγιση ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.

Το Κόμμα μας επέδειξε στην πράξη ικανότητα να ανανεώνεται και να εκσυγχρονίζεται ανταποκρινόμενο στις απαιτήσεις των καιρών. Αυτό έγινε για παράδειγμα με την ίδρυση του ΑΚΕΛ το 1941, όπου αξιοποιήθηκαν τα νέα δεδομένα που δημιούργησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Το ίδιο  έγινε και στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αρχές της δεκαετίας του 1990, όπου το ΑΚΕΛ προχώρησε τολμηρά στην ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του. Διεύρυνε τους ορίζοντες της εσωκομματικής δημοκρατίας. Εκσυγχρόνισε την αντίληψη του για τον σοσιαλισμό και ευρύτερα τις ιδεολογικές του προσεγγίσεις. Έκαμε ανοίγματα προς τον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο. Ταυτόχρονα παρέμεινε πιστό στις βασικές ιδεολογικές και οργανωτικές του αρχές που καθορίζουν τον χαρακτήρα του ως ένα σύγχρονο μαρξιστικό-λενινιστικό κόμμα των εργαζομένων. Η ανανέωση και ο εκσυγχρονισμός είναι για το ΑΚΕΛ ένα συνεχές καθήκον που πρέπει πάντα να απασχολεί το Κόμμα ιδιαίτερα στην σύγχρονη εποχή των ραγδαίων αλλαγών και ανακατατάξεων. Με σεβασμό στεκόμαστε απέναντι στην ιστορία μας. Την προσεγγίζουμε πάντα με κριτικό φακό, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μηδενίζουμε αυτή την ιστορία. Είναι μια ιστορία τιμημένη και δοξασμένη, γεμάτη προσφορά προς τον τόπο και τον απλό άνθρωπο της χειρονακτικής και πνευματικής εργασίας. Είναι μια ιστορία για την οποία δίκαια αισθανόμαστε υπερήφανοι. Τιμούμε όσους την έγραψαν με τους αγώνες και τις θυσίες τους είτε αυτοί ήσαν ηγετικά στελέχη, είτε ήσαν απλά στελέχη και μέλη του Κόμματος και του Λαϊκού Κινήματος. Οι δικοί τους αγώνες και το δικό τους παράδειγμα είναι ένα ισχυρό κίνητρο για τις νεώτερες γενιές των Ακελιστών να δουλέψουν με ανάλογο ακόμα και καλύτερο τρόπο. Οι βετεράνοι μας είναι ότι πιο σεβαστό και τιμημένο έχουμε εμείς οι Ακελιστές.

Το ΑΚΕΛ δεν έχει μόνο πολιτικές θέσεις, ιδεολογικές και οργανωτικές αρχές. Το ΑΚΕΛ πρεσβεύει ταυτόχρονα και ένα σύνολο ηθικών αξιών που κάνουν τους Ακελιστές να ξεχωρίζουν στη συμπεριφορά τους και που ενδυναμώνουν το Κόμμα. Το ΑΚΕΛ πρεσβεύει τη συντροφικότητα, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη. Πρεσβεύει το σεβασμό προς κάθε άνθρωπο, την ειλικρίνεια και την ντομπροσύνη. Τοποθετεί το καλό του συνόλου πάνω από τις όποιες προσωπικές επιδιώξεις και καλώς νοούμενες φιλοδοξίες. Λειτουργεί με την κριτική και την αυτοκριτική.  Σέβεται και υπηρετεί το λαό και τους εργαζόμενους από τους οποίους προέρχεται και για τους οποίους υπάρχει και αγωνίζεται. Διατηρεί και ενισχύει τους δεσμούς με το λαό και τους απλούς ανθρώπους. Κατακτά τον σεβασμό της κοινωνίας με τις θέσεις, τους αγώνες, το παράδειγμα του.

Ζούμε σε μια κοινωνία και μια εποχή που προάγει τον ατομικισμό, καλλιεργεί τις ματαιοδοξίες και τις άκρατες φιλοδοξίες, θεοποιεί το κέρδος, νομιμοποιεί την ανέλιξη έναντι οποιουδήποτε κόστους, πλήττει αξίες και ιδανικά. Αυτός ο περίγυρος επηρεάζει και τον κόσμο της Αριστεράς. Το ΑΚΕΛ έχει το σθένος, τα αποθέματα αντίστασης και τα ιδεολογικά όπλα να αντιπαλεύει αυτά τα αρνητικά φαινόμενα και να προβάλλει μια διαφορετική στάση ζωής που ο κάθε τίμιος άνθρωπος τη σέβεται και την εκτιμά.

Πιστό στις αρχές του διεθνισμού και της διεθνιστικής αλληλεγγύης στα 80 χρόνια της δράσης του το κόμμα των κυπρίων εργαζομένων στάθηκε αλληλέγγυο με όλους τους λαούς που αγωνίζονταν για ανεξαρτησία, δημοκρατία, κοινωνική πρόοδο και σοσιαλισμό. Κινητοποίησε τον κυπριακό λαό και τον ευαισθητοποίησε υπέρ των αγώνων άλλων λαών που πάλευαν ενάντια στον αποικισμό, το νεοαποικισμό, τον ιμπεριαλισμό, το φασισμό, την αντίδραση, το ρατσισμό, το σιωνισμό, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Η διεθνιστική δράση του ΑΚΕΛ συνέβαλε στο να διευρυνθεί η διεθνής αλληλεγγύη προς την αγωνιζόμενη Κύπρο και τούτο είναι μια επιπρόσθετη προσφορά του ΑΚΕΛ στην υπόθεση του λαού μας.

Το Κόμμα μας αγωνίστηκε και συνεχίζει να παλεύει με συνέπεια για την κατάργηση των ξένων βάσεων στην Κύπρο και την αποστρατικοποίηση του νησιού. Οι βάσεις δεν έχουν καμιά θέση στην Κύπρο. Ήταν και είναι πηγή δεινών για το λαό μας. Η τουρκική κατοχή μας αναγκάζει να στρέφουμε την προσοχή μας στην πάλη για την επανένωση της Κύπρου. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμβιβαζόμαστε με την παρουσία των βάσεων στο νησί. Προσδοκούμε σε εκείνη την ημέρα που Ε/κύπριοι και Τ/κύπριοι θα αγωνίζονται μαζί σε μια επανενωμένη κοινή πατρίδα για το ξήλωμα των βάσεων.

Το ΑΚΕΛ αγωνίστηκε για την ειρήνη και ενάντια στην απειλή θερμοπυρηνικού πολέμου.  Αγωνίστηκε ενάντια στη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, για ειρηνική συνύπαρξη και για το δικαίωμα του κάθε λαού να ακολουθήσει το δρόμο που ο ίδιος επέλεξε. Προς αυτή την κατεύθυνση ιδιαίτερα σημαντική είναι η δράση του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης, για την ίδρυση και λειτουργία του οποίου εργάστηκε με συνέπεια το ΑΚΕΛ. Σήμερα το ΑΚΕΛ αγωνίζεται ενάντια στην λεγόμενη νέα τάξη πραγμάτων τους επιδρομικούς πολέμους και τις καταστροφές που προκαλεί.

Στον αγώνα για τη λευτεριά, την επανένωση και τη δικαίωση της Κύπρου το ΑΚΕΛ ακολουθεί πατριωτική πολιτική που προασπίζεται τα συμφέροντα του συνόλου του λαού. Από τούτη τη σκοπιά το Κόμμα μας έχει καταστεί εθνική πολιτική δύναμη, η οποία διαδραματίζει πρωτοποριακό ρόλο στην πάλη του Κυπριακού λαού και χαίρει  καθολικού κύρους και εκτίμησης. Στρώματα του λαού που δεν ανήκουν ιδεολογικο-πολιτικά στον παραδοσιακό χώρο της Αριστεράς νοιώθουν σήμερα ότι το ΑΚΕΛ τους εκφράζει και τους καλύπτει. Το ΑΚΕΛ είναι κόμμα όλων των Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμένηδων και  Λατίνων.

Από την εποχή που το ΚΚΚ διακήρυξε την πολιτική του ενιαίου αντιαποικιακού μετώπου το Κόμμα μας παραμένει προσηλωμένο στην υπόθεση της ενότητας των δυνάμεων του λαού μας ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία των αγώνων για την κατάκτηση και την υπεράσπιση της ελευθερίας της Κύπρου. Χάριν της ενότητας το ΑΚΕΛ στην πολύχρονη ιστορία του έκαμε πολλές θυσίες και υπερβάσεις ιεραρχώντας πάνω από όλα το συμφέρον του τόπου.  Το ΑΚΕΛ είχε και έχει πάντα την πεποίθηση ότι η ενότητα πρέπει να στηρίζεται σε ορισμένες αρχές βασικότερη των οποίων είναι ο σεβασμός της δημοκρατίας, των δημοκρατικών θεσμών και της θέλησης του λαού.

Στο παρόν απελευθερωτικό στάδιο αγώνα, που προέχει η σωτηρία της Κύπρου, το ΑΚΕΛ δεν επιδιώκει την υλοποίηση του μακροπρόθεσμου προγράμματος του για ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι απεμπολούμε το σοσιαλιστικό μας όραμα και προσανατολισμό. Τελικός μας στόχος παραμένει η οικοδόμηση μιας δημοκρατικής σοσιαλιστικής κοινωνίας όπως σκιαγραφείται σε γενικές γραμμές στο προγραμματικό ντοκουμέντο του 17ου Συνεδρίου «Η δική μας αντίληψη για το σοσιαλισμό».

Με την εκλογή του Τάσσου Παπαδόπουλου στο αξίωμα του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, για την οποία η συμβολή του Κόμματος μας υπήρξε καθοριστική, το ΑΚΕΛ μετέχει στη διακυβέρνηση του τόπου. Συνεργαζόμαστε στενά με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τις άλλες δυνάμεις που μετέχουν στη διακυβέρνηση. Η παρούσα κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία σε μια δύσκολη στιγμή για το Κυπριακό. Κληρονόμησε μεγάλα προβλήματα από την δεκαετή διακυβέρνηση του Συναγερμού με κορυφαίο το δημοσιονομικό έλλειμμα. Δεν υπήρξε σωστή διαπραγμάτευση των όρων ένταξης στην Ε.Ε. και προετοιμασία για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Η παρούσα κυβέρνηση ανέλαβε σε μια εποχή που η κυπριακή κοινωνία και οικονομία προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα που έφερε μαζί της η ένταξη και αντιμετωπίζουν  μεγάλα προβλήματα για τα οποία το Κόμμα μας είχε προειδοποιήσει από χρόνια. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση της Αλλαγής άρχισε να παράγει έργο στην κατεύθυνση της υλοποίησης του προγράμματος στη βάση του οποίου ο λαός της έδωσε την εντολή να κυβερνήσει. Το ΑΚΕΛ μετέχοντας στην κυβέρνηση, αλλά και ως μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική δύναμη θα συνεχίσει να παλεύει για τα δίκαια και τα συμφέροντα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Θα συνεχίσει να εργάζεται σκληρά για την υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος, για την εκπόνηση και υλοποίηση φιλολαϊκών πολιτικών προς όφελος των εργαζομένων και των μη προνομιούχων στρωμάτων της κυπριακής κοινωνίας.