Home  |  Ενημέρωση   |  Αρθρογραφία   |  Ο Υπουργός Παιδείας ανεπανόρθωτα εκτεθειμένος, του Σωτήρη Χαραλάμπους

Ο Υπουργός Παιδείας ανεπανόρθωτα εκτεθειμένος, του Σωτήρη Χαραλάμπους

Charalampous SwtirisΟ Υπουργός Παιδείας αρνήθηκε συνειδητά να αποστείλει μήνυμα για τη Μέρα Μνήμης των Μαχητών της Αντίστασης (κατά το πραξικόπημα) πράγμα το οποίο όλοι οι προκάτοχοί του έπρατταν. Στην ενέργειά του αυτή υπήρξαν έντονες αντιδράσεις, ιδιαίτερα για την επιλεκτική παράλειψή του.

Μεταξύ αυτών που αντέδρασαν, ήταν, προς πίστη της και η ΟΕΛΜΕΚ (εξαίρεση η φιλοκυβερνητική παράταξη «ΑΛΛΑΓΗ»), η οποία κατήγγειλε τον Υπουργό και τον κάλεσε με επιστολή της ν’ αποκαταστήσει τα δέοντα. Αντ’ αυτού και αφού παρήλθεν καιρός ο Υπουργός απάντησε στην ΟΕΛΜΕΚ με μια, κατά τη γνώμη μου, προσβλητική επιστολή που τον αφήνει περαιτέρω εκτεθειμένο, γιατί κοντά στα άλλα προστίθεται και η προσπάθεια εμπαιγμού και παραπλάνησης.

Ισχυρίζεται, λοιπόν, στην απάντησή του ο Υπουργός, μέσα από τρεις παραγράφους, τα εξής:

Πρόεδρο και Γενικό Γραμματέα ΟΕΛΜΕΚ

Αγαπητοί μου,

«Στη συνάντηση που είχα με το σύνολο των Διευθυντών Μέσης Εκπαίδευσης Κύπρου στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου στις πρώτες μέρες της φετινής σχολικής χρονιάς είχα ανακοινώσει ότι το Υπουργείο στη βάση των μηνυμάτων που δέχθηκε από την εκπαιδευτική βάση, θα προχωρούσε σε μια προσπάθεια σημαντικής μείωσης των εγκυκλίων και, συνάμα, εγώ ο ίδιος ανακοίνωσα ότι τα μηνύματα που θα αποστέλλονταν από τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού θα ήταν, επίσης, ιδιαίτερα περιορισμένα. Η εξαγγελία αυτή έτυχε ιδιαίτερα θετικής αποδοχής από το σύνολο των Διευθυντών Μέσης Εκπαίδευσης».

Σωστή η εκτίμησή σας κ. Υπουργέ, όσον αφορά την πληθώρα των εγκυκλίων και μηνυμάτων. Ομως αντί σημαντικής μείωσης, όπως δεσμευτήκατε, συνεχίσατε ακάθεκτος. Και τα μηνύματα δεν ήσαν περιορισμένα. Περίσσευε – ίσως – το μήνυμα για τους Αντιστασιακούς. Οι εγκύκλιοι και τα μηνύματα είναι αναρτημένα στο διαδίκτυο και σας αφήνουν ανεπανόρθωτα εκτεθειμένο. Με τους ρυθμούς που ακολουθείτε, μέχρι να κλείσετε χρόνο στο Υπουργείο θα έχετε ξεπεράσει κατά πολύ τους προκατόχους σας. Στόχος σας είναι ο εκφυλισμός και σταδιακά η κατάργηση της μέρας αυτής, απλά και μόνο γιατί καθιερώθηκε από κάποια άλλη κυβέρνηση.

Και συνεχίζετε κ. Υπουργέ στην επιστολή σας:

«Στη βάση της πιο πάνω εξαγγελίας δεν αποστάληκε εγκύκλιος για τη Μέρα Μνήμης και Τιμής στους Μαχητές της Αντίστασης, όπως δεν αποστάληκε ή δεν θα αποσταλεί εγκύκλιος για τα δυο τρίτα των περιπτώσεων στις οποίες αποστελλόταν μήνυμα του ΥΠΠ τις προηγούμενες χρονιές. Με κανένα τρόπο όμως, αυτό δεν συνεπάγεται την ακύρωση της Μέρας Μνήμης και Τιμής. Αντίθετα, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού έχει, ειδικά γι’ αυτή τη χρονιά, καθιερώσει ως έναν από τους υπό έμφαση στόχους την ανάδειξη των διαχρονικών αγώνων των Κυπρίων για Ελευθερία. Κατ’ επέκταση, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού ανέμενε (και αναμένει) από τα σχολεία να αξιοποιήσουν τέτοιες μέρες, όπως η Μέρα Μνήμης και Τιμής στους Μαχητές της Αντίστασης, έτσι ώστε να προβούν σε δράσεις. οι οποίες θα αναδεικνύουν και θα υλοποιούν τον πιο πάνω στόχο».

Δεν στείλατε, λέτε, εγκύκλιο για τους Αντιστασιακούς, όπως δεν αποστάληκε ή δεν θα αποσταλεί για τα δυο τρίτα των περιπτώσεων στις οποίες αποστελλόταν μήνυμα του Υπουργού τις προηγούμενες χρονιές. Μα αφού τα αποστείλατε. Τα έχετε κιόλας αναρτήσει. Για όλες τις περιπτώσεις, εκτός της συγκεκριμένης. Εκτός και αν δεν θα αποστείλετε γι’ αυτές που έχουν απομείνει, δηλαδή για τις εθνικές επετείους, 25η Μαρτίου και 1η Απριλίου! Διαφορετικά πως θα καλύψετε τα δυο τρίτα που υποσχεθήκατε; Θα κάνετε μια τέτοια υπέρβαση; Δεν το νομίζω και δε θα σας συμβούλευα. Καλύτερα να πείτε ένα mea culpa για την πιο πάνω παράλειψή σας.

Οσον αφορά την αναφορά σας για το στόχο υπό έμφαση κατά τη φετινή χρονιά, την ανάδειξη των διαχρονικών αγώνων των Κυπρίων για ελευθερία, πουθενά δεν αναφέρεστε γι’ αυτή την περίοδο, αντίθετα την παρακάμπτεται επιμελώς. Στα τρία επίπεδα, που καθορίζουν και τα πλαίσια του στόχου, λέτε τα εξής:

«Οι αγώνες του κυπριακού λαού για ελευθερία εκδηλώθηκαν σε τρία επίπεδα:

α) στο πλαίσιο του νησιού μας (π.χ. επανάσταση του Ονήσιλου 499 π.Χ., Οκτωβριανά 1931, Αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59, Τουρκική εισβολή 1974).

β) στο πλαίσιο των αγώνων ολόκληρου του Ελληνισμού (π.χ. επανάσταση του 1821 – 9η Ιουλίου, Βαλκανικοί πόλεμοι 1912- 13).

γ) ευρύτερα (συμμετοχή στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο).

Αλλά και στις έντεκα λεπτομερειακές δράσεις που προτείνετε στα πλαίσια του πιο πάνω στόχου, πουθενά δεν κάνετε αναφορά γι’ αυτούς που έπεσαν υπερασπιζόμενοι την Δημοκρατία.

Να υπενθυμίσω ότι για το θέμα αυτό είχατε υποστεί και κριτική στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής, χωρίς να γίνει κατορθωτό, να πείσει το Υπουργείο σας, ότι δεν υπήρχε σκοπιμότητα στις ενέργειές σας.

Και καταλήγετε στην επιστολή σας κ. Υπουργέ:

«Το ότι τιμούμε τους Μαχητές της Αντίστασης το έχουμε αποδείξει σε πολλές περιπτώσεις και έμπρακτα μέσα από τη στενή συνεργασία του Υπουργείου Παιδείας με τον οικείο Σύνδεσμο και τον πρόεδρό του κ. Γεώργιο Λουκά».

Πως το έχετε αποδείξει αλήθεια; Με το να μη βρίσκετε δυο λόγια να πείτε γι’ αυτούς που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία; Ούτε δυο λόγια παρηγοριάς στους συγγενείς τους, που αντί αυτού, σας άκουσαν, έκπληκτοι, να κρατάτε ίσες αποστάσεις ανάμεσα στους θύτες και στα θύματα; Θεωρείτε έμπρακτη τιμή στους νεκρούς την συνεργασία σας – όπως λέτε – με τον οικείο Σύνδεσμο και τον Πρόεδρό του. Υποτιμάτε νομίζω και την νοημοσύνη μας κ. Υπουργέ. Δηλαδή ν’ αναμένει κανείς ότι το ίδιο θα πράξετε και στην επέτειο της 1ης Απριλίου και θα το δικαιολογήσετε επικαλούμενος τη συνεργασία σας με το Σύνδεσμο Αγωνιστών ΕΟΚΑ ’55-59 και τον Πρόεδρό του;

Κύριε Υπουργέ,

Πιστέψαμε στην αρχή ότι είχατε διαπράξει ένα ανθρώπινο λάθος. Με τις μετέπειτα δηλώσεις, ενέργειες και αναφορές σας, το έχετε αναγάγει σε πολιτική θέση που καταδεικνύει, αγκυλώσεις ιδεολογικές και πολιτικές που σας αφήνουν εκτεθειμένο. Με τον τρόπο σας συμβάλλεται σε μια οργανωμένη παραχάραξη ιστορικών γεγονότων και αποσιώπηση της αλήθειας και της ιστορικής πραγματικότητας, που απορρέει μέσα από τις νωπές μνήμες της κυπριακής τραγωδίας.

* Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών

PREV

Άνοδος της Αριστεράς, ελπίδα για την Ευρώπη, του Νεοκλή Συλικιώτη

NEXT

Τι ορίζουμε ως επιτυχία; του Τάκη Χατζηγεωργίου