Ο τόπος χρειάζεται επειγόντως ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος

Η έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας για τις δαπάνες Κοινωνικής Προστασίας στην Κύπρο καταδεικνύει τρία εξαιρετικά ανησυχητικά στοιχεία:

1. Οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνονται συνεχώς από το 2013. Με άλλα λόγια, ακόμα και όταν η χώρα κατέγραφε οικονομική ανάπτυξη, αυτό δεν οδήγησε σε αναβάθμιση της κοινωνικής πολιτικής ώστε να στηριχθούν όσοι έχουν ανάγκες. Όπως γνωρίζει η κοινωνία στο πετσί της, τα δισεκατομμύρια που εισέρρευσαν στη χώρα μπήκαν στις τσέπες ορισμένων.
2. Οι δαπάνες για τη στεγαστική προστασία μειώνονται και ποσοστιαία και αριθμητικά. Δηλαδή, σε μια περίοδο που τα ενοίκια και οι τιμές των ακινήτων έχουν εκτοξευτεί, απουσιάζει συγκροτημένη κρατική στεγαστική πολιτική ώστε να μπορούν τα νέα ζευγάρια και οι χαμηλόμισθοι να έχουν αξιοπρεπή και προσιτή στέγη.
3. Η αύξηση των δαπανών κατά 20% για τη δράση εθελοντικών μη κυβερνητικών οργανώσεων με την ταυτόχρονη μείωση των κονδυλιών σε κρατικά προγράμματα και παροχές επιβεβαιώνει ότι το κράτος σταδιακά εγκαταλείπει το ρόλο του στην κοινωνική πολιτική και το αφήνει στη δράση εθελοντών.

Η κοινωνική πολιτική στην Κύπρο είναι σοβαρά ελλειμματική. Αυτή η πολιτική καθώς και τα επιδόματα ελάχιστης διαβίωσης δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το νέο κύμα φτώχειας, ανεργίας και ανισοτήτων που θα ακολουθήσει την πανδημία.

Ο τόπος χρειάζεται επειγόντως ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος. Αυτό σημαίνει εκσυγχρονισμός, ουσιαστικά και προοδευτικά, των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, δημιουργία σύγχρονου δικτύου κοινωνικών υποδομών με την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε καθοριστικό ρόλο, εισαγωγή προοδευτικών τομών για την οικογένεια και τα νέα ζευγάρια, εφαρμογή προγραμμάτων και σχεδίων στεγαστικής πολιτικής που να απευθύνονται στους χαμηλόμισθους.