Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού, στην εκδήλωση της Επαρχιακής Επιτροπής ΑΚΕΛ Λάρνακας προς τιμήν του Φώτου Δημητρίου
9 Μαρτίου 2015, Παττίχειο Θέατρο Σκάλα στη Λάρνακα
Είναι με μεγάλη χαρά που βρίσκομαι σήμερα στη σεμνή αυτή τελετή τιμής στον Φώτο Δημητρίου. Είναι αλήθεια ότι στις σημερινές δύσκολες συνθήκες πολλές φορές οι άνθρωποι ξεχνούν ότι υπάρχει μια φλόγα που δε σβήνει ποτέ: αυτή της σκέψης και της δημιουργίας. Περνά από εποχή σε εποχή, από γενιά σε γενιά και είναι τελικά η μόνη που περνά στην αθανασία. Είναι μεγάλη χαρά για τον κάθε δημιουργό να βλέπει το έργο του να αποκτά σάρκα και οστά και να λαμβάνει τη δική του θέση στην αθανασία. Είναι και για εμάς μεγάλη χαρά να βρισκόμαστε έστω και για λίγο μαζί με τους πραγματικούς εργάτες της τέχνης και της δημιουργίας· να συζητούμε μαζί τους και κυρίως, να βλέπουμε και να ακούμε αυτό που έχουν να πουν με τη δουλειά τους.
Ο Φώτος είναι παιδί της προσφυγιάς. Ως παιδί σχεδίαζε και ζωγράφιζε συνέχεια. Από νωρίς έκλεισε στην καρδιά του και αποτύπωσε με το ταλέντο του τις ομορφιές της Καρπασίας: τη θάλασσα, τα κυκλάμινα και τα ματσικόρυδα. Από τα πρώτα χρόνια στο σχολείο, είχε ήδη εντυπωσιάσει τους δασκάλους του με το ταλέντο του. Το σημαντικότερο είναι ότι δε φυλάκισε τη σκέψη του στα στενά όρια της ύπαρξης του. Ζούσε και έβλεπε καθημερινά παντού τριγύρω του τη φτώχεια και την αδικία, τον καθημερινό αγώνα της φτωχολογιάς για ένα κομμάτι ψωμί. Όλα αυτά έπλασαν τη συνείδηση του και την καθοδήγησαν στον αγώνα μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους για κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη.
Ο Φώτος αξιώθηκε να φοιτήσει σε καταξιωμένες σχολές, δίπλα από σπουδαίους ανθρώπους της Τέχνης, στην Κύπρο και στην Πράγα. Έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα 13 ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει εκθέσει έργα του στη Μάλτα, στην Ιταλία, στο Βέλγιο, στην Αυστραλία και στη Γερμανία. Έλαβε μέρος στην Μπιενάλε του Σεντ ντε Τιέν, στη Γαλλία και στην Μπιενάλε Κεραμικής του Καϊρου. Τιμήθηκε με διάφορες διακρίσεις και βραβεία.
Πολλά έργα του αγοράστηκαν από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού καθώς και από το Δήμο Αγίας Νάπας. Κατά καιρούς φιλοτέχνησε έργα με τα οποία το Πολιτιστικό Γραφείο της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ τίμησε μεγάλες προσωπικότητες του καλλιτεχνικού και όχι μόνο χώρου, όπως τους Μίκη Θεοδωράκη, Μίμη Πλέσα, Αντώνη Σαμαράκη, Αλέιντα Τσε Γκεβάρα, Νεσιέ Γιασίν, Λέιλα Κιράλπ καθώς και άλλους αναγνωρισμένους καλλιτέχνες της Κύπρου. Έχει επίσης φιλοτεχνήσει το Βραβείο του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ) που δίδεται κάθε δύο χρόνια σε Κύπριους ηθοποιούς.
Η τέχνη του έχει στοιχεία σουρεαλισμού και συμβολισμού. Σαρκάζει με το δικό του τρόπο την ανθρώπινη φύση και αναδεικνύει το βαθύ νόημα της ανθρώπινης μοναξιάς. Ο Φώτος με τα έργα του διακωμωδεί ακόμα την αφέλεια του ανθρώπου που παραμένοντας μόνο στην επιφάνεια και υπερεκτιμώντας τις δυνατότητες του δεν έχει γνώση της τραγικής του μοίρας και δε γνωρίζει πόσο ευάλωτος και εφήμερος είναι. Ίσως αν αναγνωρίζαμε όλοι πως ο άνθρωπος είναι δημιούργημα με ημερομηνία λήξης, σε αντίθεση με την Τέχνη που μπορεί να παραμείνει νέα στους αιώνες, να ήταν και διαφορετική η προσέγγιση μας απέναντι στους ανθρώπους της δημιουργίας. Το λέω αυτό γιατί μέσα στις συνθήκες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που περνούμε σήμερα, δε θα έπρεπε οι άνθρωποι του πολιτισμού και των τεχνών να μπαίνουν στο περιθώριο. Αντιθέτως θα έπρεπε να ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα αλλά και του ενδιαφέροντος μας. Ως ΑΚΕΛ φροντίσαμε να συναντήσουμε και να ακούσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Να δούμε ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν, να ακούσουμε τις δικές τους εισηγήσεις, να θέσουμε τις δικές μας προτάσεις. Θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε αυτό το διάλογο αλλά και να ενώνουμε τις φωνές μας μαζί τους για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τον πολιτισμό.
Αυτό γιατί παρόλες τις υποσχέσεις που έδωσε αφειδώς ο κ. Αναστασιάδης και στους ανθρώπους του πολιτισμού, στην πράξη όχι μόνο δεν έγινε τίποτε αλλά υπήρξαν και σημαντικά πισωγυρίσματα. Έχουν περάσει δύο χρόνια και ακόμα δεν κινήθηκε φύλλο για τη δημιουργία των περίφημων μόνιμων συμβουλευτικών σωμάτων για τον πολιτισμό, ούτε για την προαγωγή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ούτε για στρατηγικό σχεδιασμό ανάπτυξης και προβολής της πολιτιστικής δημιουργίας, ούτε για τη δημιουργία έργων υποδομής. Δεν έγινε ούτε καν μελέτη για κατάθεση πρότασης για Πολιτιστικό Σχολείο Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών στη Μέση Εκπαίδευση. Δεν προωθήθηκαν πιο απλά μέτρα όπως η πολιτική προώθησης του Βιβλίου, ενώ αντιθέτως με τη φορολογική της πολιτική η Κυβέρνηση θάβει την ανάπτυξη του βιβλίου μια για πάντα. Όπως ανύπαρκτο είναι το κυβερνητικό ενδιαφέρον για να αναπτυχθούν τομείς όπως ο κινηματογράφος το θέατρο ή η ερασιτεχνική δημιουργία.
Η μιζέρια όμως δεν ταιριάζει σε όσους αγωνίζονται για να κάνει ο Άνθρωπος βήματα μπροστά. Δεν ταιριάζει στον κόσμο της Αριστεράς που ακόμα και όταν τον έριχναν στα σίδερα, ακόμα και όταν τον έστηναν στο απόσπασμα, έγραφε στίχους και χαμογελούσε. Η μιζέρια δεν ταιριάζει στον κόσμο της Αριστεράς που έσπασε τα σκοτάδια και τις αλυσίδες και κέρδισε δικαιώματα για την τάξη του. Δεν ταιριάζει σε όλους εμάς που αντέξαμε σ΄αυτά τα 90 χρόνια την παρανομία, τις διώξεις, το μίσος, τη μισαλλοδοξία τραβώντας πάντα ολόισια το δρόμο μπροστά. Δώσαμε πολλούς και σκληρούς αγώνες. Δίνουμε κάθε μέρα καινούριους. Είμαστε έτοιμοι και για τους επόμενους. Γιατί τη νομοτέλεια δε μπορεί κανείς να τη νικήσει. Έχουμε μπροστά μας πολύ δρόμο. Όμως θα νικήσουμε!
