Home  |  Ενημέρωση   |  Αρθρογραφία   |  Η ισχύς εν τη ενώσει, του Γιάννου Μαυρόγιαννου

Η ισχύς εν τη ενώσει, του Γιάννου Μαυρόγιαννου

Ο μήνας που διανύουμε είναι γεμάτος λαμπρές επετείους ανεπανάληπτων εργατικών αγώνων και κατακτήσεων. Μέρες μνήμης και τιμής για τους σκαπανείς που θυσίασαν ακόμα και την ζωή τους για ένα καλύτερο μέλλον με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης για τους εργαζομένους.

Σήμερα εν μέσω βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης του συστήματος πολλά από τα κεκτημένα που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες του εργατικού κινήματος τον περασμένο αιώνα έχουν θυσιαστεί στο βωμό των αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας. Στην παρούσα συγκυρία όμως, διακυβεύεται κάτι ακόμη πιο σημαντικό, ιστορικά θεμελιώδες συστατικό για την επιτυχία των εργατικών αγώνων και βαρόμετρο για τους αγώνες που θα ακολουθήσουν.

Το μεγάλο κεφάλαιο και η αστική τάξη με αιχμή του δόρατος τον επικοινωνιακό τους βραχίονα, τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κατάφεραν δυστυχώς να διαβρώσουν σε μεγάλο βαθμό το μεγαλύτερο διαχρονικά όπλο των εργαζομένων. Την ενότητα και την αλληλεγγύη στις γραμμές τους.

Η μαύρη προπαγάνδα και τα κατασκευασμένα ψέματα από μερίδα μέσων μαζικής ενημέρωσης εναντίον εργαζομένων βρίσκουν δυστυχώς πρόσφορο έδαφος ακόμα και ανάμεσα στους εργαζομένους με ολέθρια αποτελέσματα. Στην αρχή στοχοποιήθηκαν και απαξιώθηκαν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο. Ακολούθησαν οι εργαζόμενοι στον ημιδημόσιο τομέα. Εργαζόμενοι εναντίον εργαζομένων. Όλοι εναντίον όλων και ο σώσων εαυτόν σωθήτω. Εκμεταλλευόμενοι τις στρατιές των χιλιάδων ανέργων που οι ίδιοι δημιούργησαν πλασάρουν ως προνόμιο και πολυτέλεια μέχρι και το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία.

Ο στόχος προφανής. Να μείνουν στο απυρόβλητο οι πραγματικοί υπαίτιοι του οικονομικού ολέθρου της χώρας και να συνεχίσουν να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους εις βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Φτάσαμε στο σημείο να φορτωθούν τα προβλήματα της οικονομίας στον βιοπαλαιστή εργαζόμενο της ΑΤΗΚ των 1500 ευρώ την ίδια ώρα που 20 μεγαλοεπιχειρηματίες ανενόχλητοι οφείλουν 6 δισεκατομμύρια στις τράπεζες. Φτάσαμε στο σημείο να στοχοποιείται η κοινωνική σύνταξη των 381 ευρώ την ίδια στιγμή που οι τράπεζες σκόρπισαν δισεκατομμύρια σε ένα οικονομικό έγκλημα χωρίς προηγούμενο. Το ότι τα εταιρικά κέρδη έχουν αυξηθεί κατά 10% την τελευταία τριετία εν μέσω οικονομικού αρμαγεδώνα την ίδια στιγμή που οι μισθοί έχουν μειωθεί σε ποσοστό 30% για την ίδια περίοδο, φροντίζουν να παραμένει μια άγνωστη και ασήμαντη λεπτομέρεια.

Το χειρότερο είναι ότι την χυδαία αυτή διαστρέβλωση της πραγματικότητας για τους υπαίτιους των δεινών που βιώνει η πατρίδα μας υιοθετεί και μεγάλη μερίδα  εργαζομένων θεωρώντας ότι το σύστημα ως δια μαγείας θα τους χαριστεί. Συμμετέχουν έτσι ακούσια στο καλοστημένο παιχνίδι που παίζεται εις βάρος και των ίδιων αγνοώντας το σοφό σύνθημα «Σήμερα εμείς, αύριο εσείς».

Μόνο που με αυτό το κλίμα κανιβαλισμού και διχόνοιας ανάμεσα στους εργαζομένους όχι μόνο δεν πρόκειται να χαράξουν καλύτερες μέρες αλλά ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι θα βυθίζονται στην οικονομική εξαθλίωση και στις εφιαλτικές συνθήκες εργασίας.

Ο αγώνας είναι ταξικός. Το μεγάλο κεφάλαιο αντιλαμβάνεται πλήρως τα δεδομένα και συντεταγμένο και άρρηκτο εξαπολύει ολομέτωπες επιθέσεις στα εργασιακά δικαιώματα. Όσο νωρίτερα γίνει αντιληπτός ο πραγματικός ρόλος μεγάλης μερίδας των ΜΜΕ και με ποιών τα συμφέροντα συντάσσονται και εξυπηρετούν, όσο νωρίτερα γίνει συνείδηση η ταξικότητα του αγώνα ανάμεσα στους εργαζομένους και ότι τίποτα δεν θα τους χαριστεί παρά μόνο θα κερδηθεί με κοινή πάλη, ενότητα και αλληλεγγύη, τότε και μόνο θα μπορούμε να δούμε το μέλλον με αισιοδοξία.

Γιάννος Μαυρόγιαννος

Κοινοβουλευτικός Συνεργάτης ΑΚΕΛ

PREV

Εκτελεστικοί στο… Carwash, ο λαός στο απόσπασμα…του Γιάγκου Σωκράτους

NEXT

Ποιο άρθρο του μνημονίου περιορίζει τη δημοκρατία; της Μαρίας Πελεκάνου