Έστω και τώρα ας τους ακούσουν, της Λένιας Στυλιανού
Για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται με τον πιο τραγικό τρόπο ότι τα μέτρα σκληρής οικονομικής λιτότητας που εφάρμοσε και προωθεί η κυβέρνηση στρέφονται αποκλειστικά και μόνο ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό. Ανάμεσα στα θύματα αυτής της άδικης πολιτικής είναι και οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στα απογευματινά και βραδινά προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας.
Οπως ήταν αναμενόμενο ο παραιτηθείς υπουργός Παιδείας την περασμένη Τρίτη δεν εμφανίστηκε ενώπιον της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, όπου συζητήθηκαν τα σοβαρά προβλήματα αυτών των εκπαιδευτικών, τα οποία δημιουργήθηκαν με την κατάργηση του Ιδρύματος Διαχείρισης Βραδινών Επιμορφωτικών Προγραμμάτων (ΙΔΑΒΕΠ) και την αλλαγή του καθεστώτος εργοδότησης τους.
Πάντως, είναι κρίμα που δεν ήταν ο κ. Κενεβέζος. Γιατί θα έπρεπε να ακούσει από πρώτο χέρι την κραυγή απόγνωσης των εκπαιδευτικών που εργοδοτούνται στα απογευματινά προγράμματα, εξαιτίας της απόφασης της κυβέρνησης όχι απλά να καταργήσει το ΙΔΑΒΕΠ, αλλά να εφαρμόσει το πιο απάνθρωπο και σκληρό σύστημα εργοδότησης, αυτό της αγοράς υπηρεσιών. Πράγμα που συνεπάγεται ότι οι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας πληρώνονται για όσο καιρό εργάζονται, χωρίς να δικαιούνται άδεια ανάπαυσης, καταβάλλουν οι ίδιοι από τον πενιχρό μισθό τους τις κοινωνικές ασφαλίσεις τους ως να είναι αυτοεργοδοτούμενοι, και από πάνω τους καλοκαιρινούς μήνες δεν δικαιούνται ούτε μισθό, αλλά ούτε και ανεργιακό επίδομα.
Οι κυβερνώντες μπορούν να αισθάνονται ικανοποιημένοι ότι εξοικονόμησαν €2 εκατομμύρια ευρώ, λεφτά τα οποία φυσικά πετσόκοψαν από τις αμοιβές των εκπαιδευτικών. Αμοιβές οι οποίες κατά μέσο όρο κυμαίνονται γύρω στα €600 το μήνα, για όσο καιρό φυσικά εργάζονται αυτοί οι εκπαιδευτικοί, αφού η εργοδότηση τους διαρκεί για οκτώ μήνες, από Οκτώβριο μέχρι Μάιο και τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου θα έπρεπε κανονικά να έπαιρναν ανεργιακό επίδομα.
Κατ’ επέκταση, το ίδιο ικανοποιημένη θα πρέπει να αισθάνεται η κυβέρνηση Αναστασιάδη για το γεγονός ότι απάλλαξε τα ταμεία του κράτους από το ανεργιακό επίδομα που έπαιρναν οι 2.5000 περίπου εκπαιδευτικοί που εργοδοτούνται σε αυτά τα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας και το οποίο τώρα με το νέο καθεστώς εργοδότησης τους δεν θα παίρνουν.
Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν, και οι συντεχνίες τους ήταν εκεί στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής. Οι υπουργοί όμως απουσίαζαν για να ακούσουν τα σοβαρά προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν και το μοναδικό αίτημα τους, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου εργαζόμενου είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα: ένα υποφερτό μισθό για την εργασία που προσφέρουν, με τον οποίο να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια οι ίδιοι και οι οικογένειες τους. Γιατί με €300 και €600 το μήνα κανείς δεν μπορεί να έχει μια αξιοπρεπή επιβίωση, όσο κι αν σφίξει τα ζωνάρια του οικογενειακού προϋπολογισμού.
Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο όποιος θα είναι στη θέση του υπουργού Παιδείας στο νέο κυβερνητικό σχήμα δεν θα κωφεύσουν, όπως συνέβηκε τον περασμένο Ιούνιο. Θα εισακούσουν τις εκκλήσεις των επηρεαζόμενων εκπαιδευτικών και θα αναθεωρήσουν τη θέση τους, επαναφέροντας το ΙΔΑΒΕΠ και τους όρους εργοδότησης που ίσχυαν για τόσα χρόνια για τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν στα ΚΙΕ, τα Επιμορφωτικά και τα άλλα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας. Εκτός κι αν δεν τους ενοχλεί το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στο δημόσιο και οι οποίοι ζουν κάτω από το όριο φτώχιας εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση.
* Κοινοβουλευτική συνεργάτιδα ΑΚΕΛ
