Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού
Παγκύπρια Προεκλογική Συνάντηση του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις ενόψει των Ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου 2014
Είμαστε εδώ για να στείλουμε σε όλη την Κύπρο ένα μήνυμα. Ότι όσο είμαστε εμείς εδώ, θα υπάρχει αντίσταση. Όσο είμαστε εμείς εδώ, θα παλεύουμε για αξιοπρέπεια. Όσο υπάρχει ΑΚΕΛ ισχυρό, η Κύπρος έχει προοπτική.
Επιβάλλεται ΑΚΕΛ ισχυρό και στο Κυπριακό και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είναι απλώς αίθουσες στις οποίες συναγελάζονται οι εκλεκτοί της ευρωπαϊκής ελίτ. Είναι πεδίο για να αγωνιστούν αυτοί που οι λαοί της Ευρώπης εκλέγουν. Να αγωνιστούν για το παρόν αλλά κυρίως για το αύριο της χώρας τους. Για το αύριο ολόκληρης της Ευρώπης.
Στα δέκα χρόνια που συμμετέχουμε στο Ευρωκοινοβούλιο κάναμε πολλά και σημαντικά. Πάντοτε προς όφελος της Κύπρου. Προς όφελος του κυπριακού λαού και των λαών της Ευρώπης.
Μαζί με την Ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο προτάξαμε την πάλη του λαού μας για την απελευθέρωση και την επανένωση της Κύπρου. Αναδείξαμε τις ευθύνες της τουρκικής κυβέρνησης για την ύπαρξη και διαιώνιση του κυπριακού προβλήματος. Διαφωνήσαμε με την επιβολή της Συνθήκης της Λισσαβόνας. Υποδείξαμε τα δημοκρατικά της ελλείμματα. Εναντιωθήκαμε στις κυρίαρχες πολιτικές που στραγγαλίζουν τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους. Αντιταχθήκαμε στις αντιλαϊκές πολιτικές της λιτότητας και στα πακέτα που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις.
«Το ΑΚΕΛ συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως κόμμα διαμαρτυρίας», επιμένουν να λένε πολλοί και διάφοροι. Το τι είμαστε ο καθένας, το καθορίζουν οι πράξεις μας. Εμείς, για παράδειγμα, καταθέσαμε επανειλημμένα στο δημόσιο διάλογο συγκεκριμένες προτάσεις με στόχο τη διεύρυνση της δημοκρατικής λειτουργίας και της λογοδοσίας των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως απάντηση όμως λάβαμε την απάθεια και την αδιαφορία. Από όλους. Τόσο από το ΔΗΣΥ που καμώνεται ότι είναι ευρωπαϊκότερος της Ευρώπης όσο και από τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα στην Κύπρο. Τις καλούμε ξανά σήμερα να συζητήσουμε για όλα αυτά.
«Γιατί να ψηφίσει κάποιος ΑΚΕΛ στις Ευρωεκλογές; ας ψηφίσει ΔΗΣΥ που συμμετέχει στη μεγαλύτερη πολιτική Ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο και μπορεί να τους επηρεάσει». Τα γεγονότα, άλλα καταμαρτυρούν. Την τελευταία Έκθεση για την Τουρκία την ετοίμασε η κα Όουμεν που είναι ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ). Αυτή την έκθεση την καταψήφισε μέχρι και ο ίδιος ο Συναγερμός γιατί περιείχε θέσεις απαράδεχτες. Σε τι μπορεί να επηρεάσει λοιπόν ο Συναγερμός εντός του ΕΛΚ, αν δεν μπορεί να επηρεάσει για το ύψιστο ζήτημα του λαού μας∙ το Κυπριακό;
Μήπως για τα θέματα της οικονομίας; Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες από την προεκλογική φιέστα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που στήθηκε από τον κ. Αναστασιάδη όταν ήταν υποψήφιος. Αβρότητες, αγκαλιές, φιλιά, φιλικά κτυπήματα στην πλάτη, βεβαιότητα του κ. Αναστασιάδη ότι το ΕΛΚ υποστήριζε όχι μόνο τον ίδιο αλλά και τις θέσεις του. Λίγες μέρες μετά, οι φιέστες κατέβασαν τα ρολά και τη θέση τους πήρε το πιστόλι στον κρόταφο. Που ήταν η «μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια» του Συναγερμού, που κυβερνά στη μισή Ευρώπη, για να υπερασπιστεί την Κύπρο;
Γιατί λοιπόν οι Κύπριοι να υποστηρίξουν το Συναγερμό και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα; Για να επιβραβεύσουν τις παλινωδίες στο Κυπριακό; Για να πουν ευχαριστώ για το κούρεμα των καταθέσεων που συρρίκνωσε βίαια τον τραπεζικό τομέα και υπόσκαψε την κυπριακή οικονομία; Για να πουν ευχαριστώ για τις αντιλαϊκές πολιτικές που ακολούθησαν; Την επίθεση ενάντια στα εργατικά δικαιώματα που οι εργαζόμενοι ζουν στο πετσί τους σήμερα, φοβούμενοι για το αύριο; Για να πουν ευχαριστώ στην κ. Μέρκελ και τους εταίρους της στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα επειδή αντιμετώπισαν τη μικρή μας Κύπρο ως πειραματόζωο και όχι ως ισότιμο μέλος της Ένωσης;
Δεν υποτιμούμε καθόλου το ρόλο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος όπως και καμιάς άλλης μεγάλης πολιτικής δύναμης στην Ευρώπη. Το ερώτημα όμως είναι άλλο· «είναι προς το συμφέρον της Κύπρου να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο αυτοί που προωθούν θέσεις που αποβαίνουν σε βάρος της; Είναι προς το συμφέρον των λαών της Ευρώπης να ενισχυθούν αυτοί που επέβαλαν τις πολιτικές που δημιούργησαν τις στρατιές των εκατομμυρίων ανέργων;».
Τα 43 εκατομμύρια ανθρώπων που αδυνατούν οικονομικά να εξασφαλίσουν ένα γεύμα μέρα παρά μέρα, δεν έπεσαν από τον ουρανό. Ούτε και οι 26 εκατομμύρια άνεργοι που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι το αποτέλεσμα των κυρίαρχων πολιτικών που ασπάζεται το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Η ζωή ενός στους τέσσερις ευρωπαίους ακροβατεί στο όριο της φτώχειας, ενώ τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων παραμένουν σχεδόν άθικτα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα με τη συμμετοχή ή και την ανοχή των υπόλοιπων πολιτικών ομάδων, επιβάλλει στην Ευρώπη. Η σημερινή Κύπρος της διακυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού είναι πλέον μικρογραφία αυτής της κατάστασης. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μέχρι το τέλος του χρόνου, τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων θα είναι τα ψηλότερα των τελευταίων είκοσι χρόνων. Όμως οι μισθοί και οι συντάξεις θα έχουν μειωθεί μέχρι και 30%.
Το ΑΚΕΛ δεν είναι εναντίον της Ευρώπης. Είναι εναντίον των πολιτικών που κυριαρχούν σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εναντίον της λιτότητας, της φτωχοποίησης, των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης της παιδείας, της υγείας, των φυσικών αγαθών. Το ΑΚΕΛ δεν είναι εναντίον της Ευρώπης. Είναι υπερ μιας άλλης Ευρώπης.
Είμαστε υπέρ της Ευρώπης της δημοκρατίας και του σεβασμού της κυριαρχίας των μελών της. Υπέρ της Ευρώπης που δε λερώνει τα χέρια της με το αίμα στρατιωτικών επεμβάσεων που γίνονται ενάντια στο διεθνές δίκαιο. Η Αριστερά ενώνει τα χέρια της με τους λαούς του κόσμου για την ειρήνη και τη φιλία μεταξύ τους∙ την ισότιμη συνεργασία με τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι υπέρ της Ευρώπης που θέλει να θάψει μια για πάντα το φασισμό, την παραχάραξη της ιστορίας, τον εθνικισμό και τις διακρίσεις. Υπέρ της Ευρώπης που θα είναι πραγματικά ανοικτή και πολυπολιτισμική. Ευρώπη που θα διασφαλίζει σε όλους την ισοπολιτεία, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, θρησκείας και σεξουαλικής ταυτότητας.
Υπέρ της Ευρώπης που μετά από ριζικό οικονομικό αναπροσανατολισμό, θα εφαρμόζει πολιτικές ανάπτυξης. Θα προάγει τις παραγωγικές δυνατότητες κάθε χώρας. Θα υπερασπίζεται το δημόσιο χαρακτήρα των στρατηγικών τομέων και υπηρεσιών κάθε χώρας. Θα υποστηρίζει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Υπέρ της Ευρώπης που δε σαρώνει, αλλά υπερασπίζεται τα κεκτημένα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Που δε διαλύει, αλλά υπερασπίζεται το δικαίωμα των νέων σε πλήρεις, μόνιμες και αξιοπρεπείς δουλειές. Που δεν κατεδαφίζει την υγεία και την παιδεία, αλλά κτίζει πάνω τους το μέλλον της.
Αν ο καθένας από τους Κύπριους βλέπει σε κάποια από αυτά τα αιτήματα και το δικό του μέλλον, τότε είναι σύμμαχος μας. Μας συναντά στη διαχρονική μας θέση ότι είναι άλλη η Ευρώπη που έχουμε και άλλη αυτή που θέλουμε.
Δέκα χρόνια μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 6 χρόνια μετά την ένταξη μας στην Ευρωζώνη, ο λαός της Κύπρου γνωρίζει πλέον από πείρα την αλήθεια. Ο κύριος λόγος που συνηγορήσαμε στην ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν το Κυπριακό. Χωρίς αυταπάτες και ωραιοποιήσεις. Με διάθεση να εργαστούμε σκληρά. Να απευθυνθούμε στο σύνολο των πολιτικών ομάδων και να αναδείξουμε τις θέσεις μας. Να διεκδικήσουμε στο Ευρωκοινοβούλιο και γενικά στην Ευρώπη, να τεθεί η Τουρκία ενώπιον των ευθυνών της. Να αποκρούσουμε κάθε μεθόδευση για αναβάθμιση του ψευδοκράτους.
Ουδέποτε όμως καλλιεργήσαμε στο λαό μύθους. Σε αντίθεση με το Συναγερμό και τα υπόλοιπα κόμματα που παρουσίαζαν την Ευρωπαϊκή Ένωση ως πανάκεια. Που τη διαφήμιζαν ως «τον παράδεισο που θα μας χάριζε χρυσά κουτάλια». Χρόνια ολόκληρα απαξίωναν τις θέσεις μας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας αντιμετώπιζαν ως «δογματικό και αγκυλωμένο» Κόμμα που δεν μπορούσαμε να αντικρίσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ως «οικογένεια» μέσα στην οποία κυριαρχεί η «αλληλεγγύη των εταίρων».
Τη μέρα που η Κύπρος εντάχθηκε στο ευρώ, το ΑΚΕΛ επεσήμανε πως επρόκειτο για την αρχή μιας δύσκολης πορείας με προβλήματα και προκλήσεις. Την ίδια εκείνη μέρα ο Συναγερμός ανέλαβε χρέη υπεράσπισης: μίλησε για την «αντιευρωπαϊκή έξαρση» του ΑΚΕΛ και τις «ιδεολογικές και πολιτικές αγκυλώσεις, που καθηλώνουν την πατρίδα μας στο παρελθόν». Ποιος είχε δίκαιο τελικά; Πόσο ακριβά πλήρωσε και πληρώνει ο λαός τις αυταπάτες του Συναγερμού; Πόσο ακριβά πλήρωσε, πληρώνει και θα πληρώνει ο λαός την αντίληψη του Συναγερμού και των υπολοίπων που ρίχνει στο πυρ το εξώτερο κάθε είδους κριτική και αντίσταση σε ό, τι θέλουν να μας επιβάλλουν;
Η αντίληψη που σκύβει το κεφάλι σε ό, τι προστάζουν οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρώπης, ήταν αυτή που επέτρεψε να αλωνίσουν την Κύπρο αποφάσεις όπως το κούρεμα των καταθέσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις και άλλα. Γι΄αυτό διερωτούνται σήμερα οι Κύπριοι ακούγοντας τα ωραία και μεγάλα προεκλογικά λόγια: τι να τις κάνουμε τις προεκλογικές φιέστες με μπαλόνια και αστεράκια όταν την κρίσιμη ώρα οι συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις, μας έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο; Τι να τις κάνουμε τις μεγαλόστομες διακηρύξεις που μοιάζουν με εκθέσεις ιδεών, όταν την κρίσιμη ώρα τους αφήσαμε να πατήσουν την σκανδάλη;
Ευχόμαστε ειλικρινά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να μη δεχτεί να υπάρχει πιστόλι στην αίθουσα όταν θα συζητά το Κυπριακό. Κάτι τέτοιο θα δώσει τη χαριστική βολή στο μέλλον του τόπου και του λαού μας.
Πέρασαν δεκαπέντε μήνες από την εκλογή του κ. Αναστασιάδη στην προεδρία της Δημοκρατίας για να επαναρχίσει η ουσιαστική διαπραγμάτευση στο Κυπριακό. Το ζητούμενο σήμερα είναι να καταβάλουμε όλοι, στο βαθμό που αναλογεί στον καθένα, κάθε δυνατή προσπάθεια για να φθάσουμε στο ποθητό τέρμα. Τέρμα που δεν είναι άλλο από τη λύση του Κυπριακού στη βάση των συμφωνημένων αρχών.
Ως ΑΚΕΛ είχαμε ξεκάθαρη θέση από την αρχή. Οι συνομιλίες δεν έπρεπε να αρχίσουν από μηδενική βάση. Έπρεπε να συνεχιστούν από εκεί που είχαν μείνει. Έπρεπε να επαναβεβαιωθούν τα κοινά ανακοινωθέντα Χριστόφια – Ταλάτ και οι ορθές συγκλίσεις και να αρχίσει η ουσιαστική συζήτηση των βασικών θεμάτων που εκκρεμούν. Αντί τούτου σπαταλήθηκε χρόνος για να πειραματιστούμε σε τακτικισμούς. Αποτέλεσμα τους ήταν να καταλήξουμε σε κοινή διακήρυξη, κατώτερη από αυτή που είχαμε προηγουμένως. Επαρκή όμως για να πάμε σε διαπραγματεύσεις. Στη συνέχεια, είχαμε τη διερεύνηση θέσεων που οδήγησε σε διεύρυνση του χάσματος που χωρίζει τις δύο πλευρές. Γεγονός αναμενόμενο με βάση το πως χειριστήκαμε τα ζητήματα.
Ελπίζουμε σήμερα να έγινε κατανοητό από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι το χάσμα δεν πρόκειται να σμικρύνει με διαπραγμάτευση του Κυπριακού από μηδενική βάση. Ας προβληματιστούν όλοι γιατί ξαφνικά σήμερα ο κ. Έρογλου εμφανίζεται ως θεματοφύλακας των συγκλίσεων. Γιατί ενώ για δύο ολόκληρα χρόνια ήθελε να τις εξαφανίσει, σήμερα τις υπερασπίζεται εκ του ασφαλούς; Αν δεν διδαχθήκαμε τίποτε από την περιπέτεια της έκδοσης του κοινού ανακοινωθέντος και της διερεύνησης των θέσεων, τότε θα εμπλακούμε σε ατέρμονη και αντιπαραγωγική διαπραγμάτευση. Και με δική μας συνέργεια θα οδηγήσουμε σε εκφυλισμό και κατάρρευση τη διαδικασία.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη να εργαστεί για την αποτροπή τέτοιων αρνητικών εξελίξεων. Όπως έχει και τη μεγαλύτερη ευθύνη για την ύπαρξη ενότητας στο εσωτερικό μέτωπο σε ό, τι αφορά το Κυπριακό. Με διάλογο στο Εθνικό Συμβούλιο μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ελάχιστες κοινές θέσεις. Ως ΑΚΕΛ είμαστε πανέτοιμοι να εργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ευθύνη και για την ευρύτερη στρατηγική μας και για τις εξελίξεις σε ό, τι αφορά το φυσικό αέριο. Πρέπει να την αναλάβει. Η δημιουργία της προοπτικής αξιοποίησης των υδρογονανθράκων στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ήταν μεγάλο επίτευγμα της διακυβέρνησης Χριστόφια. Δεν ήρθε από το πουθενά. Ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένης σωστής στρατηγικής. Αποτέλεσμα της συνετής άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και της σωστής και πολυεπίπεδης εξωτερικής πολιτικής. Οι εξελίξεις αποτέλεσαν μεγάλη διπλωματική ήττα για την Τουρκία∙ τη μεγαλύτερη από το 1974. Έχει λοιπόν ευθύνη η κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού να μελετά σοβαρά τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Να λάβει υπόψιν ότι η Κύπρος βρίσκεται στο μέσο άγριων ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή. Να μη βαδίζουμε στα τυφλά. Κεντρικό στοιχείο του όλου σχεδιασμού αξιοποίησης του φυσικού μας πλούτου, είναι η δημιουργία τερματικού υγροποίησης Φυσικού Αερίου. Οι καθυστερήσεις και οι ανατροπές στις οποίες προχωρεί η Κυβέρνηση Αναστασιάδη εκτός από λανθασμένες, είναι και επικίνδυνες.
Η σωστή και προς όφελος του λαού μας αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου μαζί με την επίλυση του Κυπριακού, είναι οι μόνες ελπίδες για ανάπτυξη, πρόοδο και ευημερία της Κύπρου. Όσο και αν προσπαθούν με πομπώδεις διακηρύξεις να μας πείσουν ότι η οικονομία μας σταθεροποιήθηκε και προχωρεί στην ανάκαμψη, η αλήθεια είναι άλλη.
Όλοι οι κοινωνικοί δείκτες καταγράφουν σημαντική επιδείνωση. Η ανεργία έφτασε στο 18%. Ένας στους δύο νέους είναι άνεργος. Πέραν των 45 χιλιάδων εξασφαλίζουν τον επιούσιο από τα κοινωνικά παντοπωλεία. Χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν ν’ ανταποκριθούν στις βασικές δανειακές τους υποχρεώσεις και κινδυνεύουν να χάσουν την κύρια τους κατοικία ή την επαγγελματική τους στέγη. Σε επίπεδο οικονομικών δεικτών η εικόνα είναι εξίσου ζοφερή. Η ύφεση το 2013 έφθασε το 5,4%, το δημόσιο χρέος ξεπερνά το 110% του ΑΕΠ ενώ η βιομηχανική παραγωγή κατέγραψε τον Ιανουάριο του 2014 μια από τις μεγαλύτερες μειώσεις στο σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι πλέον διαπιστωμένο πως η φιλοσοφία της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού είναι να φορτώνονται μονίμως τα βάρη στο λαό. Η ίδια βρίσκεται μονίμως στο πλευρό των λίγων, αδιαφορώντας προκλητικά έστω και να συζητήσει, τρόπους προστασίας των πολλών.
Στα σχεδόν 90 χρόνια της ιστορίας του το ΑΚΕΛ, σίγουρα δεν ήταν αλάθητο. Θα ήταν έξω από τα ανθρώπινα αν δεν έκανε ποτέ του λάθη. Λάθη έγιναν και θα γίνονται. Όμως πάντοτε, για εννιά σχεδόν δεκαετίες δεν πάψαμε ούτε και μια στιγμή να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα των πολλών. Έγνοια και πυξίδα μας ήταν να προστατέψουμε τον κόσμο της δουλειάς. Να παλεύουμε για το παρόν του. Να υπερασπιζόμαστε το μέλλον του.
Αυτό δυστυχώς, δεν μπορεί να το ισχυριστεί η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού.
Το ΑΚΕΛ μαζί με την ΕΔΕΚ κατάθεσαν πρόταση για προστασία της κύριας κατοικίας. Για να έχει ο καθένας το δικαίωμα που αποδεδειγμένα πλήγηκε από την οικονομική κρίση να καταφύγει αν δεν πετύχει να συνεννοηθεί με την τράπεζα, σε δικαστήριο για αναστολή εκποίησης της κύριας κατοικίας ή της μικρής επαγγελματικής στέγης. Τελικά, η συζήτηση και η ψήφισή της πρότασης στη Βουλή, αναβλήθηκε από το Συναγερμό και το ΔΗΚΟ.
Κατέθεσε το ΑΚΕΛ συγκεκριμένες προτάσεις για αντιμετώπιση της ανεργίας και για κοινωνική προστασία των ανέργων. Ανάμεσα σε άλλα, κατέθεσε προτάσεις για εκπόνηση προγραμμάτων για εργοδότηση νέων, μακροχρόνια ανέργων και ανέργων άνω των 50 ετών. Για επέκταση του ανεργιακού επιδόματος. Για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε άνεργους. Για προετοιμασία εργατικού δυναμικού Κυπρίων στον τομέα του φυσικού αερίου. Καταθέσαμε αυτές τις προτάσεις από τον περασμένο Φεβράρη. Μέχρι σήμερα, καμία απάντηση από πλευράς Κυβέρνησης. Καμία ανταπόκριση.
Πρότεινε το ΑΚΕΛ να προστατευθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες με πρόταση νόμου που αποσκοπούσε στη μείωση των ενοικίων για εμπορικούς και οικιστικούς σκοπούς. Ποια ήταν η απάντηση τους; Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέπεμψε το νόμο ως αντισυνταγματικό.
Θέσαμε δεκάδες φορές την απαίτηση να τερματιστεί το διάταγμα για την επέκταση των ωραρίων των καταστημάτων. Αυτό το διάταγμα στραγγαλίζει εκατοντάδες μικρομεσαίους, προς όφελος μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών. Επιστρέφει τις εργασιακές σχέσεις 50 χρόνια πίσω, όταν δουλεύαμε «γέννημα ήλιου, βούττημα ήλιου». Ποια ήταν η απάντηση της Κυβέρνησης; Χωρίς κανένα κοινωνικό διάλογο, συνεχίζει να αβγατίζει τα κέρδη των λίγων με διατάγματα.
Δεσμεύθηκε, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ότι δε θα προωθούσε τις ιδιωτικοποιήσεις Οργανισμών Δημόσιας Ωφελείας. Εξαπάτησαν ή όχι τους εργαζόμενους όταν προεκλογικά οι κ.κ. Αναστασιάδης και Νεοφύτου τους διαβεβαίωναν ότι δεν πρόκειται να αποδεχθούν ιδιωτικοποιήσεις και μετεκλογικά σφράγισαν με νομοσχέδιο το ξεπούλημα και τη λεηλασία του εθνικού πλούτου; Από πάνω κατηγορούν τους εργαζόμενους, στους οποίους τότε έδιναν υποσχέσεις, ότι εκβιάζουν με τις κινητοποιήσεις τους. Την ίδια ώρα εκείνοι εκβιάζουν ολόκληρη την κοινωνία πως αν δεν περάσουν οι ιδιωτικοποιήσεις πάμε σε χρεωκοπία.
Δεσμεύονται οι κ.κ. Αναστασιάδης και Νεοφύτου, ότι δε θα κλαίμε αύριο όλοι μαζί επί ερειπίων όταν οι ιδιώτες επιτάξουν τους ημικρατικούς οργανισμούς; Δεσμεύονται πως όταν περάσουν στους ιδιώτες τα λιμάνια, οι τηλεπικοινωνίες και ο ηλεκτρισμός δεν θα υπάρξουν απολύσεις; Ότι δεν θα ξεζουμίζονται οι φορολογούμενοι για να κερδίζουν οι ιδιώτες;
Πρότεινε το ΑΚΕΛ τη ριζική αναθεώρηση των συντελεστών φορολογίας της ακίνητης ιδιοκτησίας για να κατανεμηθούν τα βάρη όσο το δυνατό πιο δίκαια. Το καταψήφισαν. Πρότεινε την απαλλαγή από τη φορολογία ακινήτων αξίας μέχρι€30,000 σε τιμές του 1980. Και αυτό απορρίφθηκε. Ο λόγος είναι απλός. Μας το εξήγησε η Κυβέρνηση Αναστασιάδη δια στόματος του κ. Χάσικου· «πρέπει να προστατεύσουμε αυτούς που θα επανεκκινήσουν την οικονομία». Ταξικότατη δήλωση. Για να προστατευτούν οι λίγοι, που φέσωσαν με δάνεια δισεκατομμυρίων τις τράπεζες, πλήρωσαν φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι πρόσφυγες στους συνοικισμούς, οι πολύτεκνοι, όλοι όσοι καμώνεται σήμερα ο κ. Νεοφύτου ότι τους πονεί και νιώθει τα προβλήματα τους.
Αν ο καθένας από εμάς βλέπει σε κάποια από αυτές τις προτάσεις και το δικό του συμφέρον, τότε ναι, αξίζουμε τη στήριξη του στις εκλογές της 25ης Μαΐου.
Λένε πολλοί «όλα τα κόμματα είναι ίδια, δεν αξίζει να πάμε να ψηφίσουμε». Το «όλοι είναι ίδιοι» εξυπηρετεί το νεοφασισμό που θέλει να σκοτώσει τη Δημοκρατία και ήδη μας δείχνει τα δόντια του. Το «όλοι είναι ίδιοι» εξυπηρετεί την κ. Μέρκελ και τους πολιτικούς της φίλους. Ποντάρουν πάνω στη δική μας αποχή και ανοχή για να σαρώσουν την Ευρώπη και τις ζωές μας. Το «όλοι είναι ίδιοι» εξυπηρετεί όλους όσοι θέλουν να αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Αυτό είναι το πρώτο που ξεκαθαρίζουμε. Ούτε απαιτούμε να συμφωνούν όλοι μαζί μας. Αν τις θέσεις μας τις έβλεπαν με συμπάθεια όσοι, για παράδειγμα, προτιμούν την Κύπρο να είναι μισή αλλά ελληνική, όσοι θέλουν να ξεπουλήσουν τον πλούτο του λαού στα μονοπώλια, όσοι θέλουν να παραμείνουμε δέσμιοι του συντηρητισμού της δεκαετίας του ’60, δέσμιοι αντιδραστικών και ρατσιστικών θέσεων, δέσμιοι του κατεστημένου της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου, αυτό θα ήταν, το λιγότερο, ανησυχητικό.
Δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι. Αν ήμασταν όλοι οι ίδιοι το ΑΚΕΛ δε θα γινόταν στόχος επίθεσης με τόσα ψέματα, με τόση λάσπη. Αν δεν ήμασταν διαφορετικοί, θα ακούγαμε εμείς και οι οικογένειες των στελεχών του ΑΚΕΛ τουλάχιστον μια συγνώμη μετά που αποκαλύφθηκαν οι σκευωρίες σε βάρος τους. Θα σήκωναν τουλάχιστον το τηλέφωνο για να ομολογήσουν πως έκαναν το ψέμα πρωτοσέλιδο επειδή παραπλανήθηκαν και οι ίδιοι. Επειδή ξεγελάστηκαν από τους πληροφοριοδότες τους.
Αν ήμασταν όλοι οι ίδιοι, θα είχαμε όλοι συμφωνήσει στο να μην πετσοκόβονται δαπάνες από την παιδεία και την υγεία. Θα είχαμε συμφωνήσει όλοι να μειωθούν τα ενοίκια, να προστατευθεί η κύρια κατοικία, να προστατευθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να μην πληρώνει ο φτωχόκοσμος φόρο για 70 τετραγωνικά στέγη. Θα είχαμε συμφωνήσει όλοι ότι δε θέλουμε τις ιδιωτικοποιήσεις.
Διερωτούνται πολλοί «τι αξία έχει η ψήφος μου σε αυτές τις εκλογές;». Έχει αξία η ψήφος του καθενός. Διπλή αξία μάλιστα. Θα στείλει μήνυμα αντίστασης σε αυτούς που το βράδυ της 15ης Μαρτίου του 2013 αποφάσισαν να κουρέψουν τις ζωές μας. Θα διαψεύσει τις προσδοκίες του Συναγερμού για ποσοστά ρεκόρ που θα του επιτρέπουν να συνεχίσει να λειτουργεί αυταρχικά και αλαζονικά επιβάλλοντας αντιλαϊκές πολιτικές. Θα κόψει τα πόδια αυτών που νομίζουν ότι ακόμα και όταν ξεπεράσουμε τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η Κύπρος θα έχει επιστρέψει στο μεσαίωνα και θα μπορούν να συνεχίζουν άνετοι την αφαίμαξη μας.
Στις 25 του Μάη η ψήφος στο ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις θα τους αντικόψει. Θα είναι μια φωνή ενωμένη με τις χιλιάδες στην Ευρώπη, ακόμα πιο δυνατή που θα απαιτεί πολιτικές για τους ανθρώπους και όχι τους αριθμούς. Θα είναι μια φωνή ακόμα πιο δυνατή που θα απαιτεί την επανένωση του τόπου μας. Θα είναι μια φωνή ακόμα πιο δυνατή που θα τερματίζει την κατεδάφιση όσων οι Κύπριοι έκτισαν τόσα χρόνια με κόπο και με αίμα.
Ψήφος στο ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις θα είναι μια φωνή ακόμα πιο δυνατή που θα φωνάξει «ως εδώ»!
Τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια. Τα μεγάλα λόγια και οι θεατρινισμοί δεν πιάνουν πλέον τόπο. Η περίοδος χάριτος τελειώνει. Γι΄αυτό, η επομένη των Ευρωπαϊκών Εκλογών πρέπει να βρει το ΑΚΕΛ ισχυρό.
Με ΑΚΕΛ ισχυρό η Κύπρος έχει ελπίδα! Με ΑΚΕΛ ισχυρό η Κύπρος έχει αξιοπρέπεια! Με ΑΚΕΛ ισχυρό η Κύπρος έχει προοπτική!
Στις 25 του Μάη να μη λείψει κανείς! ΑΚΕΛ ισχυρό, σημαίνει δύναμη για το λαό! Ας το ακούσουν στις Βρυξέλλες! Ας το καταλάβουν στη Λευκωσία!
17 Μαΐου 2014, Συνεδριακό Κέντρο Φιλοξενία
