Η Κύπρος γέφυρα ειρήνης, όχι ορμητήριο πολέμου ή πεδίο βολής ξένων στρατών
Γραπτή δήλωση Γιώργου Λουκαΐδη Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΑΚΕΛ, μετά τη συζήτηση στην Επιτροπή Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων
1. Η απόφαση της κυβέρνησης Αναστασιάδη να οδηγήσει την Κύπρο «στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Άμυνας και Ασφάλειας» – και μάλιστα στην «πρώτη ταχύτητα» τηςPESCO(Permanent Structured Cooperation) –Μόνιμης Δομημένης Συνεργασίας, μόνο ανησυχία και ερωτήματα προκαλεί. Η στρατιωτική αυτή «αναβάθμιση», πέραν της επιβάρυνσης των φορολογουμένων, δεν θεωρούμε ότι συνάδει με τον στόχο για μια αποστρατικοποιημένη Κύπρο;
Αντίθετα, η στρατιωτικοποίηση της Κύπρου και η αύξηση παρουσίας και χρήσης του εδάφους της από ξένες στρατιωτικές δυνάμεις, μετατρέπει την Κύπρο σε επιθετικό προγεφύρωμα κατά φίλων λαών της περιοχής.
Η Κύπρος είναι πολύ πιο χρήσιμη σε όλους -και στο λαό της και στην Ε.Ε και στους λαούς της περιοχής- ως γέφυρα ειρήνης και συνεργασίας στην περιοχή αντί ως ορμητήριο πολέμου ή πεδίο βολής ξένων στρατών. Επιπρόσθετα αυτή η εξέλιξη μόνο κινδύνους εγκυμονεί για τον κυπριακό λαό.
2. Οι πρόσφατες (αλλά όχι μόνο) εκλογικές διαδικασίες σε κράτη-μέλη της Ε.Ε αναδεικνύουν μια τάση ανόδου ακροδεξιών κομμάτων και δυνάμεων. Η ρητορική αυτών των δυνάμεων εν πολλοίς βασίζεται σε θέσεις ενάντια στους πρόσφυγες και μετανάστες, απαιτούν κλειστά σύνορα και Ευρώπη φρούριο, αναπτύσσουν ξενοφοβικά σύνδρομα στην κοινωνία τους και εκμεταλλεύονται τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και της σταδιακής διάλυσης του κράτους προνοίας που οδήγησαν στη φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού κρατών μελών της ΕΕ
Κάνεις δεν πρέπει να παραμένει απαθής μπροστά σε αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις. Οι πολιτικές της ΕΕ, τόσο με την οικονομική ολοκλήρωση σε βάρος των μικρότερων και φτωχότερων, όσο και η εξωτερική της πολιτική που βρίσκεται σε ευθυγράμμιση και ταύτιση με το ΝΑΤΟ, μόνο κλιμάκωση συγκρούσεων έχει φέρει, την καταστροφή χωρών και πρωτοφανής ανθρωπιστική κρίση όπως στην Συρία, Ιράκ, Λιβύη. Εκατομμύρια ανθρώπων ξεριζωθήκαν και χιλιάδες άνθρωποι- μάζι και παιδιά – συνεχίζουν να χάνονται στα υδάτινα σύνορα μιας ΕΕ μεταβαλλόμενης με γοργούς ρυθμούς σε φρούριο. Η επίλυση συγκρούσεων πρέπει να γίνεται στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και του σεβασμού των κρατών και των λαών, με διπλωματικές και πολιτικές μεθόδους, και με την αναπτυξιακή βοήθεια αντί της καταλήστευσης των πόρων των χωρών αυτών.
3. Οι σχέσεις της ΚΔ με το Ισραήλ έχει οδηγηθεί στην έντονη στρατιωτική συνεργασία και στρατιωτικοποιήση των σχέσεων. Οι ασκήσεις έρευνας και διάσωσης είναι ένα (και απαιτούνται από το Δίκαιο της Θάλασσας και τις συμφωνίες χάραξης της ΑΟΖ) όμως οι ασκήσεις ισραηλινών κομάντος στο έδαφος της ΚΔ, (στις περιοχές του Τροόδους που μοιάζουν με τα εδάφη του νότιου Λίβανου), είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Η πρόσφατη άσκηση στο βόρειο Ισραήλ στο οποίο μετείχαν ειδικές δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς (και που άνδρες τους έμειναν εγκλωβισμένοι για μέρες στο Ισραήλ) προκαλεί έντονες ανησυχίες. Το Ισραήλ παραμένει μια κατοχική δύναμη, και ο παλαιστινιακός λαός για 50 χρόνια ζει υπό κατοχή, εντεινόμενο εποικισμό, φυλακίσεις.
Η Κύπρος δε μπορεί να οδηγείται σε αυτό τον επικίνδυνο δρόμο. Αυτή η πολιτική αποξενώνει την Κύπρο από τους λαούς της περιοχής και τη δυνατότητα της να αναπτύξει αμοιβαία ωφέλιμες οικονομικές, εμπορικές, πολιτικές σχέσεις με όλα τα κράτη της περιοχής μας, ιδιαίτερα σε μια εποχή σοβαρών εξελίξεων.
09 Νοεμβρίου 2017
