Εξωτερική Πολιτική της ΕΕ- «Συνεχίζουμε προς τον όλεθρο», του Ντένης Κυριάκου

 

Στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου συζητείται η  Έκθεση για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της ΕΕ. Σε αυτή γίνεται ανάλυση της κατάστασης στις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ, ανάλυση της ίδιας της λειτουργίας της υπηρεσίας και προτάσεις-θέσεις που προτείνονται από το Κοινοβούλιο σε αυτό το τομέα.

Στην Έκθεση αναλύονται τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, το διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο καλείται να δράσει η ΕΕ και οι προτεραιότητες που πρέπει να τεθούν ώστε, κατά την άποψη του εισηγητή, να καταστήσουν την ΕΕ ως αξιόπιστο και απόλυτα κυρίαρχο (πάντα μαζί με τις ΗΠΑ) παίχτη στις διεθνείς εξελίξεις.

Η όλη έκθεση αποτελεί ένα ύμνο υπέρ των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Παρά την προσπάθεια να πείσει ότι θέλει την ΕΕ πρωταγωνιστή των διεθνών εξελίξεων, αναγνωρίζει ότι το ΝΑΤΟ είναι η εγγύηση της συλλογικής άμυνας της ΕΕ. Παρά το γεγονός ότι λεκτικά τονίζεται η ασφάλεια, η σταθερότητα και η ειρήνη, κύριος στόχος που αναφέρεται ξεκάθαρα είναι η περεταίρω στρατικοποίηση, η ενδυνάμωση των δυνατοτήτων επέμβασης της ΕΕ πάντα σε πλήρη συντονισμό με το ΝΑΤΟ. Η αύξηση της αποτελεσματικότητας και χρηστικότητας των Ομάδων μάχης της ΕΕ.  Δεν υπάρχει σημείο στην έκθεση στο οποίο να παίρνει αποστάσεις από την πολιτική των ΗΠΑ είτε να μην αναφέρει ξεκάθαρα ότι πρέπει να υπάρχει πλήρης συντονισμός με αυτές για την αντιμετώπιση των όποιων εξωτερικών ‘εχθρών’.

Ένα ολόκληρο κεφάλαιο αφιερώνεται στην Ανατολική γειτονία με σκοπό να καταδικαστεί η Ρωσία στο ζήτημα της Ουκρανίας. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στις ευθύνες της ΕΕ στη κατάσταση εκεί, στο πραξικόπημα που οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι υποκίνησαν και έφεραν τη χώρα στη δίνη του εμφυλίου. Εμμένει στην πολιτική της επέμβασης στα εσωτερικά των χωρών στην ανατολική γειτονία με συμφωνίες σύνδεσης με τις οποίες καθιστά αυτές τις χώρες υποχείρια της και ταυτόχρονα πεδία αντιπαράθεσης μαζί με τη Ρωσία.  Επίσης και η αναφορά ότι η ενεργειακή πολιτική της ΕΕ θα πρέπει να συνάδει και να λαμβάνει υπόψη την εξωτερική πολιτική της ένωσης, όπως επίσης η αναγκαιότητα για ενεργειακή ανεξαρτησία, παραπέμπουν στην  ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία και την ‘ανάγκη’ απεξάρτησης από αυτή.

Στη νότια γειτονία γίνεται μια πολύ επιφανειακή ανάλυση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Υπάρχουν μόνο ευχολόγια για ειρήνη και συνεργασία μεταξύ των χωρών της περιοχής για την αντιμετώπιση των τζιχατιστών του Ισλαμικού Κράτους. Καμία αναφορά στις ευθύνες τις ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, στη Λιβύη. Ούτε από τα παθήματα με τα οποία αναγκάζεται όλη η διεθνής κοινότητα να ασχολείται δεν έχουν γίνει μάθημα, αφού ακόμη και σήμερα τίθεται ως βασικός στόχος η ανατροπή του Άσσαντ, με την ενεργή υποστήριξη της αντιπολίτευσης από την ΕΕ. Επιπρόσθετα κατονομάζεται και η Τουρκία ως ένας από τους σημαντικότερους παίχτες της περιοχής και ότι μαζί με την ΕΕ πρέπει να αναπτύξουν μια ισχυρή εταιρική σχέση για αντιμετώπιση των προκλήσεων. Ενώ γίνεται κριτική ότι πρέπει να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία έκφρασης κλπ, για το ότι κατέχει εδάφη Κράτους Μέλους της ΕΕ, παραβιάζει συστηματικά την ΑΟΖ της Κύπρου, έχει σε εφαρμογή casus beli έναντι της Ελλάδας, ούτε λόγος.

Είναι διάχυτη στου κόλπους της ΕΕ αλλά και σε αυτή την έκθεση, η επιμονή ούτως ώστε η εξωτερική πολιτική της ΕΕ και των Κρατών Μελών να είναι σε πλήρη συντονισμό. Η ανάγκη όπως εκφράζεται για ενιαία φωνή έχει εισέλθει και αυτή στο γεωστρατηγικό παιχνίδι της αντιμετώπισης της Ρωσίας ως εξωτερικό εχθρό της Ευρώπης. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό εξυπηρετεί αποκλειστικά τους κυρίαρχους κύκλους της ΕΕ που στοχεύουν στην πλήρη ταύτιση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Και αυτή η απαίτηση δεν είναι μόνο προς τα κράτη μέλη αλλά επεκτείνεται σε όλες τις χώρες με τις οποίες διατηρεί σχέσεις η ΕΕ.

Η ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο, ΕΕΑ/ΒΠΑ, μαζί και το ΑΚΕΛ, κατέθεσε άποψη μειοψηφίας εκφράζοντας τις απόψεις της γύρω από την έκθεση. Ουσιαστικά διαφωνεί με την στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής που προωθείται στην έκθεση και ζητά μεταξύ άλλων καμία χρηματοδότηση στρατιωτικών αποστολών από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και τον σαφή διαχωρισμό της ΕΕ από το ΝΑΤΟ.

Δεν είναι αυτή την ΕΕ που οραματιζόμαστε. Εμείς θέλουμε μια Ευρώπη που να προωθεί την ειρήνη, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Μια Ευρώπη πρεσβευτή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που να αντιπαλεύει τον πόλεμο και τις συγκρούσεις και όχι με τις πολιτικές της να τα προξενεί. Δυστυχώς αυτές οι προτεραιότητες της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ αποτελούν εργαλείο ενάντια στην ευημερία της ανθρωπότητας αφού θέτουν πάνω από όλα τα συμφέροντα των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ, των ΗΠΑ και κατ’ επέκταση του μεγάλου κεφαλαίου.

Ντένις Κυριάκου

Μέλος του Τμήματος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Κ.Ε. ΑΚΕΛ