ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η χώρα μας συνεχίζει να βρίσκεται ενώπιον σοβαρών προκλήσεων. Το κυπριακό πρόβλημα παραμένει άλυτο για πάνω από τέσσερις δεκαετίες, με την προοπτική του να επηρεάζεται όχι μόνο από τις εξελίξεις στην Κύπρο και την κατοχική Τουρκία, αλλά όπως συνέβαινε πάντοτε και από τις εξελίξεις σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο.

Στα δεδομένα και στις υπό διαμόρφωση εξελίξεις έχει προστεθεί ο εντοπισμός υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ μετά από πολυετείς προσπάθειες, με αποκορύφωμα τη σημαντική επιτυχία της κυβέρνησης Δ. Χριστόφια να εντάξει την Κυπριακή Δημοκρατία στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης και του κόσμου. Το καινούργιο αυτό δεδομένο ενέχει σημαντικές διαστάσεις που επιδρούν και επηρεάζουν το κυπριακό πρόβλημα, την περιφερειακή συνεργασία και γεωπολιτική, την οικονομία και το περιβάλλον.

Η κυπριακή οικονομία συνεχίζει να διέρχεται μια πρωτοφανή σε ένταση και έκταση κρίση ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας κρίσης, της κατάρρευσης του τραπεζικού τομέα και της μνημονιακής «θεραπείας» που με βίαιο τρόπο επιβλήθηκε από την Τρόικα στην Κύπρο τον Μάρτιο του 2013. Το μνημονιακό ζυγό όχι μόνο τον αποδέχτηκε η κυβέρνηση Αναστασιάδη, αλλά παρά τις περί του αντιθέτου προεκλογικές δεσμεύσεις, τον θεωρεί ως το ιδεολογικό μανιφέστο της.

Τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών μνημονιακών μέτρων λιτότητας, του κουρέματος καταθέσεων, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, του ξηλώματος του κοινωνικού κράτους και των ιδιωτικοποιήσεων, τα βιώνουν με τραγικό τρόπο οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα νοικοκυριά, οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και οι μικρές επιχειρήσεις. Θύματα της τραπεζικής κρίσης, της μνημονιακής πολιτικής λιτότητας και των ταξικού χαρακτήρα παρεμβάσεων των κυβερνώντων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου είναι και η Υγεία, η Παιδεία, ο Πολιτισμός, το Περιβάλλον, η στεγαστική και προσφυγική πολιτική και πλείστοι τόσοι τομείς της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας.

Η αξιολόγηση των εξελίξεων αυτών δεν μπορεί να μην λαμβάνει υπόψιν την περίοδο που προηγήθηκε και την άνοδο στην εξουσία της Αριστεράς με Πρόεδρο τον Δημήτρη Χριστόφια, ένα γεγονός πολύ μεγάλης ιστορικής αξίας για το Κόμμα μας και το λαό μας, αλλά και για την ευρωπαϊκή Αριστερά ευρύτερα. Η νίκη στις προεδρικές εκλογές του 2008 αποτέλεσε κορυφαία πράξη αναγνώρισης της πολυδεκαετούς προσφοράς του Κόμματος και του Λαϊκού Κινήματος προς το λαό και τη χώρα μας.

Για τη διακυβέρνησή μας έχουμε ήδη προβεί σε ενδελεχή ανάλυση και αξιολόγηση. Το κυβερνητικό έργο που έχει καταγραφεί, μέσα στις πολύ δύσκολες συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και της ολομέτωπης επίθεσης που δεχθήκαμε από τις δυνάμεις του κατεστημένου και της τότε αντιπολίτευσης, είναι πλούσιο και πολυσχιδές. Αυτό το έργο όχι μόνο δεν μπορεί κανείς να το διαγράψει, αλλά αντίθετα, στη σημερινή συγκυρία με την κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ να επιτίθεται στις λαϊκές κατακτήσεις, η μεγάλη του σημασία αναδεικνύεται ολοένα και περισσότερο.

Από την άλλη, η θετική και αρνητική εμπειρία από τη διακυβέρνησή μας έχει αποδώσει εμπειρίες και διδάγματα, πολύ χρήσιμες για την άσκηση πολιτικής από μέρους του Κόμματός μας. Αυτή η εμπειρία, μαζί με την ενενηντάχρονη προσφορά και αγώνες του Κόμματός μας, αξιοποιείται στους σημερινούς αγώνες που διεξάγουμε για την έξοδο της χώρας μας από την οικονομική κρίση και για την προάσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων του λαού μας. Για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε με επάρκεια στις προκλήσεις και με τους αγώνες μας να ανοίξουμε την προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο και το λαό μας.

Όλα αυτά και αρκετά άλλα παρουσιάζονται και αναλύονται σε τούτο το κεφάλαιο των θέσεων προς το 22ο Συνέδριο. Καταγράφονται συνοπτικά το όραμα του ΑΚΕΛ και οι κριτικές διαπιστώσεις μας, ενώ επικεντρωνόμαστε στην κατάθεση συγκεκριμένων ρεαλιστικών προτάσεων για το κάθε θέμα που πραγματευόμαστε.

Στο σύνολό του, το κεφάλαιο αυτό αποτελεί απάντηση της Αριστεράς στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός μας, η οποία στηρίζεται σε μια διαλεκτική αποτύπωση της σημερινής πραγματικότητας.

Δεν πρόκειται για μια πρόταση σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δεδομένο που εξ αντικειμένου σημαίνει ότι οι προτάσεις που καταθέτουμε έχουν σαφείς περιορισμούς ως προς τη δυνατότητά τους να οδηγήσουν σε τελικές-οριστικές λύσεις εντός του υφιστάμενου κοινωνικο-οικονομικού καπιταλιστικού συστήματος.

Για σειρά θεμάτων που συμπεριλαμβάνονται στο κεφάλαιο αυτό, τα καθοδηγητικά όργανα του Κόμματος έχουν κατά καιρούς εγκρίνει αναλυτικά έγγραφα στα οποία παρατίθενται οι διαπιστώσεις και οι προτάσεις του Κόμματος. Ως εκ τούτου, στο κεφάλαιο αυτό προτάσσεται η ουσία των θέσεων και των προτάσεών μας.