Δήλωση Άριστου Δαμιανού μετά τις συνεδρίες των Επιτροπών Νομικών και Θεσμών

Δημιουργία Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας

Συζητήσαμε σήμερα στην Επιτροπή Νομικών νομοσχέδιο αναφορικά με την Ίδρυση και Λειτουργία Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας. Ουσιαστικά πρόκειται για το υπό εκκόλαψη δικαστήριο που θα ασχολείται με τα ζητήματα ασύλου και τον περί προσφύγων νόμο. Αν και φαινομενικά πρόκειται για τεχνικό ζήτημα υπάρχει μια πολιτική πτυχή εδώ που πρέπει να σχολιαστεί.

Στην πρώτη θητεία της παρούσας κυβέρνησης όταν συζητείτο η ένταξη όλων αυτών των θεμάτων που αφορούν τους πρόσφυγες στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Δικαστηρίου εμείς προειδοποιήσαμε για δύο πράγματα. Πρώτο ότι το Διεθνές Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο επιτάσσουν ότι πρέπει να υπάρχει ειδικό δικαστήριο που να ασχολείται με αυτά τα ζητήματα. Ούτε η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, ούτε το Διοικητικό Δικαστήριο θα έπρεπε να είναι οι αρμόδιοι για να εξετάζουν τέτοια θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεύτερο, με την απόφαση της κυβέρνησης να ενταχθεί στις αρμοδιότητες του πολύ πρόσφατα δημιουργηθέντος Διοικητικού Δικαστηρίου και το μεγάλο κεφάλαιο που αφορά τους πρόσφυγες, θα ήταν τέτοια η πλημμυρίδα υποθέσεων που θα δημιουργούσε σοβαρότατο πρόβλημα στην εκδίκαση των υποθέσεων. Όντως τα στατιστικά λένε ότι περίπου 700 υποθέσεις προσφύγων ετησίως οδηγούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο.

Επομένως, ισχύει σήμερα το γνωστό «στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα». Πολύ καλά πράττει η κυβέρνηση και επανέρχεται με τη δημιουργία Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας, πλην όμως έχει μείνει και μια επιπρόσθετη ζημιά. Θα λειτουργεί μέχρι το 2019 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων με συγκεκριμένο μισθολόγιο και την ίδια ώρα επειδή ήδη καταγράφονται καθυστερήσεις στην εκδίκαση υποθέσεων υπάρχει κίνδυνος κάποια στιγμή να οδηγηθεί η Δημοκρατία σε Ευρωπαϊκά Δικαστήρια για μη έγκαιρη απονομή δικαιοσύνης.

Σε κάθε περίπτωση όμως η σημερινή απόφαση διορθώνει το λάθος που έγινε πριν μερικά χρόνια.

Ασυμβίβαστο

Εδώ πρέπει να είμαστε και συγκεκριμένοι και κάθετοι.

Συζητήσαμε για πολλοστή φορά σήμερα στη Επιτροπή Θεσμών το πολύ μεγάλο ζήτημα του ασυμβίβαστου. Του ασυμβίβαστου που αφορά δραστηριότητες κρατικών, πολιτειακών αξιωματούχων, δημοσίων υπαλλήλων έχοντας πάντα κατά νου τι; Ότι η κυπριακή κοινωνία ταλανίζεται από σοβαρά κρούσματα σήψης, διαφθοράς και διαπλοκής και οφείλουμε ως νομοθέτες να διασφαλίσουμε ότι ψηφίζονται νομοθεσίες που στο μέτρο του δυνατού παρεμποδίζουν αυτή την διαπλοκή.

Πρέπει να πω ότι από όλη αυτή τη συζήτηση απουσιάζει η κυβερνητική πρωτοβουλία. Δεν είχαμε ούτε και μία νομοθετική ρύθμιση από πλευράς κυβέρνησης. Ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα τα τελευταία χρόνια και ότι συζητούμε σήμερα είναι αποτέλεσμα προτάσεων νόμου. Είτε αυτές προέρχονται από το ΑΚΕΛ, είτε από τους Οικολόγους ή και άλλους συναδέλφους. Καυτηριάζουμε την απουσία κυβερνητικής πολιτικής σε αυτά τα ζητήματα.

Αλλά και επί της ουσίας θέλω να εκφράσω τη λύπη μας για το εξής φαινόμενο. Όποτε συζητούμε ζητήματα εξυγίανσης, ριζοσπαστικών αλλαγών που θα φέρουν την Κύπρο σε καλύτερη μοίρα στα ζητήματα της διαπλοκής και της διαφθοράς αντιμετωπίζουμε χίλια δυο προσκόμματα. Για παράδειγμα, προφανώς και πρέπει να κατοχυρώνεται το δικαίωμα στην εργασία ενός ανθρώπου που φεύγει π.χ. από τη Δημόσια Υπηρεσία αλλά την ίδια ώρα πρέπει να κατοχυρώσουμε ότι αυτή η κοινωνία, αυτή η πολιτεία, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Και θα φέρω μη πραγματικά παραδείγματα για να εξηγήσω τι εννοώ. Δεν μπορεί για παράδειγμα να φεύγει ένας υψηλόβαθμος υπάλληλος ή Διευθυντής της Πολεοδομίας και την επαύριο να εργοδοτείται σε εταιρεία ανάπτυξης γης. Αυτά τα πράγματα θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι δεν πρέπει να επιτρέπονται.

Επειδή υπάρχει μια αρμόδια επιτροπή, που στο βαθμό που γνωρίζουμε δεν έχει απορρίψει κανένα, θέλουμε να ενδυναμώσουμε νομοθεσίες και να στείλουμε ένα μήνυμα στην κοινωνία. Ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων ανεξαρτήτως κόμματος, αφουγκράζεται τα μηνύματα απαξίωσης και θέλει να αντιμετωπίσει αυτά τα αρνητικά φαινόμενα αν πρόκειται η κοινωνία μας αλλά και το κράτος μας να πάει μπροστά. Διαφορετικά θα καταταλαιπωρούμαστε για χρόνια και θα δικαιολογείται και η απαξίωση του κόσμου και προς τους θεσμούς και προς το πολιτικό προσωπικό.

18/04/2018