Αιμορραγεί το νέο σύστημα Δημόσιων Επιβατικών Μεταφορών, της Μαρίας Ιωαννίδου
Την στιγμή που τα μηνύματα από το επιβατικό κοινό είναι πολύ ενθαρρυντικά και πάρα πολύς κόσμος πλέον εξυπηρετείται καθημερινά από τα λεωφορεία, το νέο σύστημα Δημόσιων Επιβατικών Μεταφορών αιμορραγεί κάτω από το βάρος πολλών άλυτων προβλημάτων. Ο ιστός δε, του συστήματος ροκανίζεται καθώς έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη μεταξύ Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων και αναδόχων εταιρειών.
Η συνεχής αύξηση του επιβατικού κοινού, το οποίο τον τελευταίο χρόνο έχει διπλασιαστεί και η κουλτούρα που άρχισε να καλλιεργείται, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, επιβεβαιώνουν την ορθότητα της απόφασης της Κυβέρνησης Δημήτρη Χριστόφια για εφαρμογή του νέου συστήματος δημόσιων επιβατικών μεταφορών, το οποίο αποτελεί τομή, επανάσταση στον τομέα των μεταφορών και έχει συμβάλει τα μέγιστα στην απάμβλυνση του κυκλοφοριακού προβλήματος, αλλά και του περιβαλλοντικού προβλήματος που δημιουργείται από την υπερχρήση του ιδιωτικού οχήματος. Δυστυχώς, όμως, τα χρονίζοντα προβλήματα και η αβεβαιότητα που υπάρχει σκοτώνουν σιγά – σιγά το σύστημα δημοσίων επιβατικών μεταφορών.
Τα τελευταία χρόνια ακούσαμε κατ΄ επανάληψη στελέχη της δεξιάς παράταξης, ακόμα και από το επίσημο βήμα της ολομέλειας της Βουλής, να επικρίνουν ως λανθασμένη τη σύσταση και λειτουργία του νέου συστήματος και να κινδυνολογούν, μιλώντας ούτε λίγο ούτε πολύ για κατάρρευση των δημόσιων επιβατικών μεταφορών. Επιπλέον, τους τελευταίους μήνες φουντώνουν όλο και περισσότερο οι φήμες που θέλουν την κυβέρνηση Αναστασιάδη, αλλά και συγκεκριμένο πολιτικό αρχηγό κόμματος, να θέτουν θέμα κατάργησης των συμβάσεων των αναδόχων και κατ΄ επέκταση του συστήματος, «δίνοντας του» κατά τα λεγόμενα τους «το πολύ έξι μήνες ζωής».
Αναμφίβολα, μετά από τέσσερα χρόνια λειτουργίας του συστήματος δημόσιων επιβατικών μεταφορών, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα όπως η ανάγκη βελτιστοποίησης των διαδρομών, η διαφωνία των δύο μερών για τον ορισμό του εύλογου κέρδους, ο αριθμός των στάσεων των υπεραστικών λεωφορείων, το θέμα της ανανέωσης του στόλου των αναδόχων, η ανάγκη δημιουργίας των απαραίτητων υποδομών (όπως στάσεις, λεωφορειολωρίδες κ.α.), η τοποθέτηση μηχανών έκδοσης και ακύρωσης εισιτηρίων στα λεωφορεία, η ανάγκη ετοιμασίας και κατάθεσης κανονισμών για τη σύσταση της Συμβουλευτικής Αρχής Προσφορών, αλλά και το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων από την κυβέρνηση, με το οποίο η μεταφορά των μαθητών ανεξαρτητοποιείται από τις τακτικές γραμμές.
Τα προβλήματα αυτά, μέσα από ένα κλίμα συναίνεσης, τόσο από πλευράς Υπουργείου, όσο και από πλευράς αναδόχων, θα έπρεπε να είχαν προωθηθεί και επιλυθεί. Η αβεβαιότητα που δημιουργείται σκοτώνει το σύστημα γι΄ αυτό άμεσα θα πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο μερών και να εξευρεθούν οι λύσεις των επιμέρους προβλημάτων που υπάρχουν, ώστε το σύστημα να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο.
Το επιβατικό κοινό, αλλά και ο κάθε φορολογούμενος πολίτης της Δημοκρατίας, δικαιολογημένα διεκδικεί ένα βιώσιμο και αξιόπιστο σύστημα δημόσιων επιβατικών μεταφορών και δεν αποδέχεται την κατάρρευση αυτού του πρωτοποριακού συστήματος που μπορεί να δώσει λύσεις, όχι μόνο στη διακίνηση των πολιτών, αλλά και στο κυκλοφοριακό και το περιβαλλοντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κύπρος. Θα πρέπει, λοιπόν, η κυβέρνηση να εγκύψει στα προβλήματα του συστήματος δημόσιων επιβατικών μεταφορών και να δώσει τις λύσεις για περαιτέρω ανάπτυξη του.
Κοινοβουλευτική Συνεργάτιδα
Μέλος Επαρχιακής Επιτροπής ΑΚΕΛ Πάφου
