Η Τουρκία να συμβάλει έμπρακτα στο Κυπριακό και να εκπληρώσει τις κυπρογενείς της υποχρεώσεις
Δήλωση Εκπροσώπου Τύπου Κ.Ε. ΑΚΕΛ Γιώργου Λουκαΐδη
Στη σκιά όσων διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή μας και υπό το βάρος της αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, πραγματοποιήθηκε χθες η Σύνοδος ΕΕ- Τουρκίας. Η κοινή δήλωση στην οποία κατέληξαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες και η Τουρκία προδιαγράφει ένα ευρύ πλαίσιο συνεργασίας, με προϋποθέσεις και υποχρεώσεις εκατέρωθεν. Στο επίκεντρο των συμφωνηθέντων βρίσκονται η αρχική χρηματοοικονομική στήριξη των 3 δις. ευρώ της ΕΕ προς την Τουρκία και η επανενεργοποίηση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα.
Έχοντας μελετήσει την κοινή δήλωση, κρίνουμε αναγκαίο να υπενθυμίσουμε τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της Τουρκίας, οι οποίες αποτελούν νομική δέσμευση έναντι της ΕΕ. Αυτές οι υποχρεώσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το άνοιγμα των ενταξιακών της κεφαλαίων και ουδείς δύναται να προχωρήσει σε άνοιγμά τους, παραγνωρίζοντάς τις. Ως εκ τούτου, χαιρετίζοντας την αναφορά σε «επιφύλαξη της θέσης των κρατών μελών», σημειώνουμε ότι η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί ολοκλήρωσης των σχετικών προπαρασκευαστικών εργασιών το πρώτο τρίμηνο του 2016, δίνει στην Τουρκία ένα χρονικό ορίζοντα στον οποίο πρέπει έμπρακτα να συμβάλει στο Κυπριακό και να εκπληρώσει τις κυπρογενείς της υποχρεώσεις. Υπό αυτή την προϋπόθεση θα μπορέσουν να αρθούν και οι δικές μας επιφυλάξεις.
Όσο αφορά το προσφυγικό, η κοινή δήλωση γεννά πάμπολλα ερωτήματα αναφορικά και με την κατεύθυνση προς την οποία χρησιμοποιείται η χρηματοοικονομική βοήθεια που δίνεται σε τρίτες χώρες και όχι μόνο. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, η ΕΕ παραγνωρίζει τα βασικά αίτια που σπρώχνουν τους ανθρώπους στη μετανάστευση- με κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους. Αντί να επικεντρωθεί στον τερματισμό των πολέμων, για τους οποίους δεν είναι άμοιρη ευθυνών, η Ε.Ε. αναλώνεται στη διαχείριση των συνεπειών και κόπτεται πρωτίστως για την αναχαίτιση των προσφύγων και την περιφρούρηση των συνόρων των κρατών μελών της. Εμείς, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την ανησυχία, τον προβληματισμό και τη διαφωνία μας και να ζητήσουμε ξανά όπως η ΕΕ αναθεωρήσει τις πολιτικές της και αντιμετωπίσει τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων.
30/11/2015
