Home  |  Ενημέρωση   |  Αρθρογραφία   |  Στο ίδιο έργο θεατές, Του Στέφανου Στεφάνου

Στο ίδιο έργο θεατές, Του Στέφανου Στεφάνου

sstefanouΤου Στέφανου Στεφάνου,
μέλος Π.Γ. ΑΚΕΛ

Αυτό που έλεγε το ΑΚΕΛ ότι θα γίνει, δυστυχώς γίνεται! Οι προεδρικές εκλογές του 2018, διαμορφώνουν πλέον την ατζέντα συγκεκριμένων πολιτικών χώρων καθορίζοντας ανάλογα την πολιτική τους στα διάφορα θέματα. Τόσο η κυβερνώσα παράταξη, όσο και ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος μπήκαν για τα καλά στην προεκλογική περίοδο και άρχισαν τις πολιτικές μεταλλάξεις.

Η αποχή που κράτησε ο ΔΗΣΥ στην τροπολογία του ΕΛΑΜ για το ενωτικό δημοψήφισμα –που κόστισε τη διακοπή των διαπραγματεύσεων και τη ρήξη στο εσωτερικό μέτωπο- καθώς, και η απόφαση του Προέδρου να αναφέρει το Νόμο ΔΗΣΥ στο Ανώτατο Δικαστήριο, δείχνουν ότι πλέον οι κυβερνώντες κινούνται σε ρυθμούς εκλογών.

Επιπρόσθετα, οι κυβερνώντες άρχισαν να ανοίγουν τα ταμεία τους, να ικανοποιούν χρονίζοντα αιτήματα που προηγουμένως απέρριπταν κατηγορηματικά (π.χ. μισθολογική αναβάθμιση νοσοκόμων), να προβαίνουν σε βαρύγδουπες διακηρύξεις (εδώ ξεχωρίζει η δήλωση του Υπουργού Ενέργειας ότι δεν αποκλείεται να εντοπίσουμε τη μητέρα των κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ) κι άλλα πολλά.

Η προεκλογική μετάλλαξη των κυβερνώντων αποτελεί ένα επικίνδυνο κράμα λαϊκισμού, σκλήρυνσης της ρητορικής στο Κυπριακό και επένδυσης στην καλλιέργεια φρούδων ελπίδων για καλύτερες μέρες. Αντί οι κυβερνώντες να καθοδηγούνται από την ανάγκη επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα και η κοινωνία, καθοδηγούνται από τις ανάγκες της συλλογής ψήφων. Γνωστή αυτή η πρακτική. Το ίδιο έκαναν στο παρελθόν και τώρα επαναλαμβάνουν τον κακό εαυτό τους.

Στον λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο, οι εξελίξεις προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς για να μην προλαβαίνουν να αντιδράσουν οι διαφωνούντες. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι πλέον και επίσημα υποψήφιος συνεχίζοντας το σκληρό ροκ στο Κυπριακό. Τώρα, όμως, θέλει να αλλάξει και την κοινωνικο-οικονομική πολιτική των κυβερνώντων! Δηλαδή, την πολιτική που ο ίδιος στήριξε εντός και εκτός Βουλής συμπορευόμενος και συνεργαζόμενος σε όλα με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ από τον καιρό της κυβέρνησης Χριστόφια. Θυμίζουμε ότι το ΔΗΚΟ υπό την καθοδήγηση του κ. Παπαδόπουλου δεν αποχώρησε από την κυβέρνηση Αναστασιάδη λόγω της κοινωνικο-οικονομικής της πολιτικής, αλλά λόγω Κυπριακού.

Η συνεργασία των τριών κομμάτων του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου ανακοινώθηκε χωρίς κοινό πρόγραμμα, χωρίς έστω ένα προγραμματικό πλαίσιο που να δείχνει ότι υπάρχει αντικειμενική βάση πάνω στην οποία να μπορεί να στηριχθεί μια κοινή πορεία. Πρώτα βρήκαν υποψήφιο, μετά θα φτιάξουν πρόγραμμα.

Στο Κυπριακό οι διαφωνίες είναι κάτι περισσότερο από εμφανείς. ΤΟ ΔΗΚΟ ισχυρίζεται ότι είναι υπέρ λύσης δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας, η ΕΔΕΚ έχει αποκηρύξει τη διζωνική ομοσπονδία, η δε Αλληλεγγύη συλλήβδην την απορρίπτει. Για να καλύψουν τις διαφωνίες τους, και οι τρεις πλευρές ισχυρίζονται ότι σημασία στη λύση έχει το περιεχόμενο κι όχι η ονομασία.

Ασφαλώς, σε μια λύση το περιεχόμενο έχει καθοριστική σημασία, πλην όμως καμία λύση δεν μπορεί να διαμορφωθεί χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη βάση. Και για να θυμόμαστε το παρελθόν, το οποίο διαφωτίζει συνήθως για πολλά πράγματα, είναι το ΔΗΚΟ που είχε κάνει σημαία του τη συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006, που άρχιζε με τη φράση ότι «επιδιώκεται λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας». Κανονικά, το ΔΗΚΟ έπρεπε να υποστηρίζει «λύση που σημασία έχει το περιεχόμενό της και όχι οι ταμπέλλες» όπως λέει τώρα.

Το ΑΚΕΛ, δεν θέλει να κοροϊδεύει τους πολίτες. Θέλει να είναι ειλικρινές, έντιμο και αξιόπιστο. Οι όποιες συνεργασίες δεν μπορεί να στηρίζονται σε ψευδεπίγραφες και άνευ περιεχομένου διακηρύξεις, που θα καταρρεύσουν σύντομα μετά την απομάκρυνση από τις κάλπες, όπως έγινε με τη συνεργασία ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ στις προηγούμενες εκλογές.

Οι συνεργασίες, μόνο όταν στηρίζονται σε κοινές θέσεις σε ουσιαστικά πολιτικά θέματα, μπορούν να επιβιώσουν και να έχουν προοπτική. Αυτό θα κάνει το ΑΚΕΛ. Θα αναζητήσει συνεργασίες στη βάση κοινών αντιλήψεων στα θέματα εκείνα που ο τρόπος επίλυσής τους θα καθορίσει την πορεία του τόπου μας. Αυτά τα θέματα είναι το Κυπριακό, η βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας, η ευημερία της κοινωνίας, η αποτελεσματική λειτουργία ενός ευνομούμενου και σύγχρονου κράτους, η πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής.

Με ένα υποψήφιο που θα εγγυάται τα πιο πάνω, το ΑΚΕΛ θα ανοίξει την προοπτική για ένα ελπιδοφόρο αύριο. Για τον τόπο και το λαό. Για τις μελλοντικές γενιές.

PREV

Οι Προσκυνημένοι και οι υπερπατριώτες, της Μπέττυς Κουσουλίδου

NEXT

Η αποπολιτικοποίηση των νέων ως σημείο προβληματισμού, της Σοφίας Κολάνη