Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού στην εκδήλωση του ΚΚΡΟ για τα 100χρονα της ΜΟΣΕ

«Υπάρχουν δεκαετίες στις οποίες τίποτα δεν συμβαίνει και υπάρχουν εβδομάδες στις οποίες συμβαίνουν δεκαετίες».

Δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα τις μέρες εκείνες του Οκτώβρη ο Λένιν. Τις μέρες εκείνες που συγκλόνισαν τον κόσμο. Τις μέρες της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Της επανάστασης που άλλαξε το ρουν την ιστορίας. Της επανάστασης που εγκαινίασε την εποχή της μετάβασης από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Της επανάστασης που κατέδειξε στην πράξη ότι μια άλλη κοινωνία στηριγμένη στον εργαζόμενο άνθρωπο είναι εφικτή.

Ο Κόκκινος Οκτώβρης της Πετρούπολης συντάραξε τον κόσμο. Έδωσε νέα ώθηση στην ταξική κοινωνική πάλη. Επιτάχυνε τις επαναστατικές διαδικασίες. Κινητοποίησε το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των υπόδουλων λαών. Η επίδραση της επανάστασης υπήρξε καταλυτική ιδιαίτερα σε ότι αφορά στη δημιουργία νέων κομμάτων της εργατικής τάξης. Τα μηνύματα του Οκτώβρη έπεσαν σαν σπόρος σε κάθε γωνιά της γης. Έφτασαν πολύ γρήγορα και στην Κύπρο. Βρήκαν πρόσφορο έδαφος και μαζί με την ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών, οδήγησαν στην ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου, οι πρώτοι πυρήνες του οποίου άρχισαν να σχηματίζονται ενωρίς στη δεκαετία του 1920.

Μπορεί κάποιος σήμερα να φανταστεί μια οικονομία με μηδέν ανεργία; Να φανταστεί μια κοινωνία με μηδέν αναλφαβητισμό; Μπορεί κάποιος σήμερα να φανταστεί μια κοινωνία όπου όλοι έχουν στέγη;  Με πλήρεις συντάξεις και κοινωνική πολιτική για όλους όσοι είχαν ανάγκη; Μπορεί κάποιος σήμερα να φανταστεί μια κοινωνία όπου τα άτομα με αναπηρία έχουν πλήρη κάλυψη όλων των βασικών αναγκών και δωρεά μόρφωση και επαγγελματική κατάρτιση; Να φανταστεί μια κοινωνία όπου όποιος δεν έχει οικογένεια και χρειάζεται συνεχώς στήριξη έχει πλήρη υλική εξασφάλιση, εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη και κάλυψη των καθημερινών αναγκών αλλά και ψυχαγωγία; Μπορεί κάποιος να φανταστεί μια κοινωνία όπου  οι γυναίκες έχουν επίδομα εγκυμοσύνης και τοκετού στο 100% του μισθού τους; Να φανταστεί μια κοινωνία όπου όλες οι γυναίκες έχουν πλήρη πρόσβαση στα μαιευτήρια και στα γυναικολογικά τμήματα των νοσοκομείων με 22 000 συμβουλευτικούς σταθμούς μητρότητας στη διάθεση τους; Μπορεί κάποιος να φανταστεί μια κοινωνία όπου οι παιδικοί σταθμοί για τις πολύτεκνες ή τις φτωχές οικογένειες είναι δωρεάν; όπου το σύστημα υγείας είναι πλήρες, αποκλειστικά κρατικό και εντελώς δωρεάν; όπου τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορούν να φοιτήσουν σε πέραν των δυόμιση χιλιάδων εξειδικευμένων σχολείων; Να φανταστεί μια κοινωνία στην οποία να λειτουργούν πάνω από τέσσερις χιλιάδες ιδρύματα για την πολύπλευρη ανάπτυξη των ικανοτήτων των παιδιών και των εφήβων που κατηύθυναν την κοινωνική τους δραστηριότητα για να ενισχύσουν το ενδιαφέρον τους για τη δουλειά, την επιστήμη, την τέχνη και τον αθλητισμό;

Αυτές είναι μόνο μερικές από τις κατακτήσεις του σοβιετικού λαού, στις οποίες οφείλουμε να προσθέσουμε τα άλματα στην επιστήμη και στον πολιτισμό. Από το 1981 μέχρι το 1985 η Σοβιετική Ένωση πούλησε στις ΗΠΑ τριπλάσιες πατέντες δικής της τεχνολογίας από ότι αγόρασε από αυτές. Είχε περισσότερους φοιτητές ανά 10 χιλιάδες κάτοικους σε σχέση με τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, ενώ ο πολιτισμός και ο αθλητισμός ήταν για όλους. «Κάθε μαγείρισσα πρέπει να ξέρει να κυβερνά το κράτος» έλεγε ο Λένιν. Έτσι η επαναστατική αλλαγή στην οικονομική βάση, συνοδευόταν από μια πραγματική πολιτιστική επανάσταση: η παιδεία και ο πολιτισμός ανθούσαν  στις βιβλιοθήκες, τις λέσχες, τις συμφωνικές ορχήστρες, τις χορωδίες, τα κρατικά θέατρα όπερας και μπαλέτου.

Η Σοβιετική Ένωση κατάφερε να γίνει μεγάλη οικονομική και στρατιωτική δύναμη στις παραμονές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.  Είναι αδιαμφισβήτητη η συνεπής στάση αρχών της Σοβιετικής Ένωσης στα θέματα ειρήνης και αφοπλισμού, τα οποία υπερασπίστηκε σταθερά από το Βήμα των Ηνωμένων Εθνών και σ’ όλα τα διεθνή Φόρα. Στη δεκαετία του 1960, ο αγώνας των λαών για αποτίναξη του αποικιακού ζυγού και εθνική ανεξαρτησία, είχε σταθερό συμπαραστάτη και πολύτιμο σύμμαχο τη Σοβιετική Ένωση. Οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις των καπιταλιστικών κρατών συναντούσαν στη χώρα των Σοβιέτ το αποτρεπτικό, αντίπαλο δέος. Σταθερή και διαχρονική υπήρξε η θέση της Σοβιετικής Ένωσης και σε ότι αφορούσε το Κυπριακό πρόβλημα, παραμένοντας ισχυρός σύμμαχος της Κύπρου σε όλες τις δυσκολίες. Από όλα τα διεθνή βήματα και ιδιαίτερα μετά το 1974, η Σοβιετική Ένωση ήταν σταθερός υποστηρικτής του αγώνα του κυπριακού λαού για ειρήνη και επανένωση.

Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης συντελέστηκε ένα ιστορικό έγκλημα σε βάρος όχι μόνο του σοβιετικού λαού αλλά και της ανθρωπότητας. Εμείς ως ΑΚΕΛ δεν ήμασταν ανάμεσα σε εκείνους που πανηγύριζαν για τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωση. Αντιθέτως είχαμε τονίσει τότε ότι την επικυριαρχία του ιμπεριαλισμού θα την πλήρωναν οι λαοί με βαρύ φόρο αίματος. Όπως και συμβαίνει. Είχαμε τονίσει ότι δικαιώματα και κατακτήσεις που δόθηκαν στους λαούς κάτω από την πίεση της παρουσίας της Σοβιετικής Ένωσης θα καταργούνταν ένα προς ένα. Μήπως αυτό δεν συμβαίνει σήμερα; Εκατομμύρια εργαζόμενοι στις σύγχρονες μητροπόλεις του καπιταλισμού εργάζονται σε συνθήκες που πάνε πολύ πίσω.

Απέναντι σε όλα αυτά οι προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις του κόσμου, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή, δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να συσπειρώσουν και να συντονίσουν τις δυνάμεις τους στην πάλη για την ειρήνη, τη δημοκρατία, το σοσιαλισμό και τη σωτηρία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Η προοπτική του σοσιαλισμού οικοδομείται μέσα από τους μικρούς και μεγάλους τοπικούς και διεθνείς αγώνες της προοδευτικής ανθρωπότητας υπέρ της ειρήνης και των αληθινά οικουμενικών αξιών, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους ληστρικούς επεκτατικούς πολέμους που πυροδοτεί σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οικοδομείται μέσα από τους μικρούς και μεγάλους αγώνες κατά της εκμετάλλευσης και για χαλιναγώγηση της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου. Για δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου. Για προάσπιση και ενίσχυση των δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων. Για αξιοπρεπή ζωή και τη διασφάλιση της πρόσβασης των πολιτών στην Παιδεία, την Υγεία, τον  Πολιτισμό, την  Κοινωνική Πρόνοια.  Για περισσότερη δημοκρατία  και συμμετοχή των πολιτών στο κοινωνικό γίγνεσθαι, για περισσότερη ελευθερία. Η προοπτική του σοσιαλισμού καλλιεργείται ακόμα με τους αγώνες ενάντια στον εθνικισμό-σοβινισμό, το ρατσισμό, τις κάθε μορφής διακρίσεις, την κοινωνική και πολιτική καταπίεση. Όλα αυτά βέβαια, εντασσόμενα σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό υπέρβασης του υπάρχοντος συστήματος.

Εκατό χρόνια μετά την Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, το δικό μας καθήκον είναι να αντλήσουμε από τα πολύτιμα διδάγματα της και την ιστορία του σοσιαλισμού. Να κατανοήσουμε ότι  σοσιαλισμός και  δημοκρατία είναι έννοιες ταυτόσημες· ότι η πρωτοπορία του Κομμουνιστικού Κόμματος σε μια σοσιαλιστική κοινωνία δεν είναι αρκετό να κατοχυρώνεται μέσα από τα συντάγματα και τους νόμους. Είναι αναγκαίο να κατακτιέται καθημερινά, μέσα από την πάλη για το καλό της εργατικής τάξης, για το καλό του ανθρώπου. Να σταθούμε λοιπόν στην πρώτη γραμμή της πάλης με την αισιοδοξία αυτού που υπηρετεί την ιστορική νομοτέλεια. Και με το χαμόγελο της πίστης για το αύριο που επιβεβαιώνει ότι θα νικήσουμε!