Eξυγίανση της ΚΟΠ και άλλων φορέων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να σταλούν μηνύματα ενάντια στη βία
Δήλωση Άριστου Δαμιανού, Επικεφαλής Γραφείου Νομικών ΑΚΕΛ, Βουλευτή και Χρίστου Χριστοφίδη, Μέλους Π.Γ. Κ.Ε. ΑΚΕΛ, Επικεφαλής Γραφείου Παιδείας Κ.Ε. ΑΚΕΛ
Μια διαχρονική παθογένεια της κυπριακής Πολιτείας είναι η εφαρμογή ημίμετρων αλλά και η πρόχειρη ψήφιση νομοθεσιών, χωρίς επιστημονική μελέτη και τεκμηρίωση. Από αυτήν την ασθένεια πάσχει και η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργού Δικαιοσύνης για τη βία στα γήπεδα. Ένα νομοσχέδιο, το οποίο διέπεται από έντονα κατασταλτική φιλοσοφία, αποτυγχάνοντας έτσι να βρει την ισορροπία με την εξίσου, αν όχι πιο σημαντική, πρόληψη.
Με ανάλογη κατασταλτική φιλοσοφία κινήθηκε ο αρμόδιος Υπουργός και η τότε διεύθυνση των Κεντρικών Φυλακών, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Η υπέρμετρη καταπίεση και μάλιστα σε αθλητικούς χώρους, όχι σε βάρος των 50 ή 100 παραπτωματιών αλλά των πολλών χιλιάδων, των γνήσιων φιλάθλων, θα προκαλέσει αγανάκτηση. Διότι τα μέτρα που προτείνονται αφορούν και επηρεάζουν το σύνολο των φιλάθλων και το σύνολο των αθλημάτων. Η δυσανάλογη βία προκαλεί περισσότερη βία, αγανάκτηση και απόγνωση.
Η βία ως φαινόμενο κοινωνικό πρέπει να αντιμετωπιστεί και εντός και εκτός γηπέδων με εφαρμόσιμα μέτρα. Μέτρα που θα στηρίζονται σε εμπειρική παρακολούθηση αλλά και επιστημονική γνώση και που δεν θα έχουν μόνο κατασταλτικό χαρακτήρα. Με πολυεπίπεδες δράσεις που θα αφορούν και την παιδεία και τον αθλητισμό και την οικογένεια. Εξάλλου γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Υπουργός, όπως γνώριζε και το 2008 όταν με δική του πρωτοβουλία ψηφιζόταν ο υφιστάμενος Νόμος που εν πολλοίς δεν εφαρμόστηκε, ότι πλείστα τόσα μέτρα που προτείνει είναι και θα παραμείνουν ανεφάρμοστα, αφού δεν εξασφάλισε την εκ των προτέρων συγκατάθεση των επηρεαζομένων αλλά ούτε και προτίθεται η κυβέρνηση να καλύψει το τεράστιο οικονομικό κόστος που προκύπτει.
Δεν υποτιμούμε την ανάγκη για πρόσθετα μέτρα και αυστηρές ποινές. Ούτε και για νέα αδικήματα τα οποία θα στηρίξουμε. Όπως για παράδειγμα, την απαγόρευση απόκρυψης του προσώπου εντός αθλητικών χώρων. Αλλά το να απολήγει σε ποινική δίωξη η άρνηση ενός φιλάθλου να παραμένει συνεχώς καθήμενος ή να ποινικοποιείται η φυσιολογική και ανθρώπινη μετακίνηση εντός της ίδιας κερκίδας, μεταξύ φιλάθλων της ίδιας ομάδας, με ενδεχόμενη ποινή φυλάκισης ή διάταγμα δικαστηρίου για κατ’ οίκον περιορισμό, με εφαρμογή ηλεκτρονικού δακτυλιδιού στο πόδι, αυτό είναι εξωφρενικό. Και δεν πληροί τη βασική αρχή της αναλογικότητας των ποινών. Ελπίζουμε ότι οι τροπολογίες του ΑΚΕΛ – Αριστερά – Νέες Δυνάμεις για διαγραφή τέτοιων και άλλων ανάλογων αντισυνταγματικών προνοιών, που παραβιάζουν ανθρώπινα δικαιώματα, θα υπερψηφιστούν στην αυριανή Ολομέλεια της Βουλής.
Διαφωνούμε με την εισαγωγή μέτρων, θατσερικών όπως λέχτηκε από την κυβέρνηση, την ώρα που στην ίδια την Αγγλία τα εγκατέλειψαν ως παρωχημένα και επικίνδυνα για την πλειοψηφία των φιλάθλων. Αυτή η μηχανιστική αντιγραφή μέτρων από μια ξένη χώρα με εντελώς διαφορετική κουλτούρα, χωρίς καν να υπάρξει αξιολόγηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου στην Κύπρο, είναι λανθασμένη. Και αφαιρεί από την εγκυρότητα των προτεινόμενων μέτρων. Ζητήσαμε επανειλημμένα να κατατεθούν στοιχεία για την εφαρμογή της κάρτας φιλάθλου σε άλλες χώρες. Δεν κατατέθηκαν γιατί δεν υπάρχουν. Στην Αγγλία, την οποία οι κυβερνώντες επικαλούνται, η κάρτα καταργήθηκε εδώ και χρόνια, αφού κρίθηκε ως ζημιογόνα και επικίνδυνη για την πλειοψηφία των φιλάθλων. Η φίλαθλος ιδιότητα δεν αγοράζεται με μια κάρτα των 15 ή 20 ευρώ αλλά είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη. Υπάρχουν άλλοι τρόποι τους οποίους προτείναμε και απορρίφθηκαν, αφού ο κ. Υπουργός επιμένει στη θέση «πάρτε το ή αφήστε το». Όπως για παράδειγμα την τήρηση από τα ίδια τα Σωματεία μητρώου μελών και φιλάθλων, τα στοιχεία των οποίων σε περίπτωση ποινικής έρευνας να τίθενται στη διάθεση των διωκτικών αρχών κατά τρόπο συγκεκριμένο και όχι γενικό και ισοπεδωτικό.
Ούτε μπορεί το ΑΚΕΛ να αποδεκτεί τη θέση ότι τα αστυνομικά καθήκοντα χωρίζονται σε συνήθη και ασυνήθη έτσι που να δικαιούται η Αστυνομία να εκδίδει τιμολόγιο για την τήρηση της δημόσιας τάξης. Ενώ αν δεν πληρώσει το σωματείο λόγω αδυναμίας, να μπορεί η Αστυνομία να αναστέλλει τον αγώνα. Αλήθεια σε ποια αρχή δικαίου, σε ποιο νόμο και σε ποιο Σύνταγμα τα βρήκαν αυτά;
Κατά τη διάρκεια των πολλών ωρών συνεδριάσεων στην Επιτροπή Νομικών και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, προσπαθήσαμε δημιουργικά και παρά το τείχος ετσιθελισμού που συναντήσαμε να βρούμε συγκλίσεις, υποβάλλοντας εναλλακτικές προτάσεις. Η εφαρμογή μιας τέτοιας δρακόντειας νομοθεσίας θα έπρεπε να οδηγούσε το αρμόδιο Υπουργείο σε προσπάθεια εξασφάλισης της ελάχιστης κοινωνικής συναίνεσης εκ των προτέρων. Αντί τούτου, προχωρεί σε ένα μοναχικό μονοπάτι, αφού όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, στον έναν ή στον άλλο βαθμό εξέφρασαν από επιφυλάξεις μέχρι διαφωνίες. Και αυτό χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνούμε με όλα όσα λέχθηκαν.
Ωστόσο, ελλείψει συναίνεσης και επαρκούς διαλόγου, αν και αυτήν τη φορά τα κατασταλτικά μέτρα που ζητεί και όπως φαίνεται θα λάβει από τη Βουλή ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης δεν αποδώσουν, τότε η ευθύνη θα βαρύνει τον ίδιο και την κυβέρνηση Αναστασιάδη – Συναγερμού.
Ασφαλώς ως ΑΚΕΛ θέλοντας να συνδράμουμε το δημόσιο διάλογο έχουμε επεξεργαστεί σειρά προτάσεων, μέρος των οποίων καταθέτουμε εκ νέου, αφού δεν θεωρούμε ότι το θέμα θα κλείσει απλά με την ψήφιση ενός νομοσχεδίου.
Τα φαινόμενα της βίας και του χουλιγκανισμού απασχολούν για πολλά χρόνια ολόκληρη την κυπριακή κοινωνία, που απαιτεί πλέον την πάταξη τους αφού αποτελούν προσβολή για τον πολιτισμό μας και ντροπή για την αθλητική ιδέα του «ευ αγωνίζεσθαι». Ως ΑΚΕΛ έχουμε ασχοληθεί κατ’ επανάληψη με αυτά τα ζητήματα. Η βία στους αθλητικούς χώρους είναι μέρος του ευρύτερου προβλήματος της νεανικής παραβατικότητας, με κοινωνικά και οικονομικά αίτια. Η αντιμετώπιση του πρέπει να είναι πολύπλευρη και πολυεπίπεδη, με έμφαση στην πρόληψη και διαπαιδαγώγηση.
Η κυβέρνηση παρουσίασε ένα θατσερικής φιλοσοφίας νομοσχέδιο όπως η ίδια το χαρακτήρισε, μιας φιλοσοφίας που είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο για τον αυταρχισμό της σε σημείο παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή η φιλοσοφία που γίνεται προσπάθεια να εισαχθεί στην κυπριακή κοινωνία, σήμερα αφορά τα γήπεδα, αύριο άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους. Γίνεται επίσης μια απαράδεχτη προσπάθεια να ταυτιστούν όσοι διαφωνούν με τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου με τους χούλιγκαν. Άλλοι είναι που λαϊκίστικα προσπαθούν να καλύψουν την κακή διαχείριση στην αντιμετώπιση της βίας εντός και κυρίως εκτός γηπέδων με βεβιασμένες νομοθεσίες λανθασμένης φιλοσοφίας.
Διαφωνούμε με την κάρτα οπαδού η οποία οδηγεί στο μαζικό φακέλωμα, θα δημιουργήσει περαιτέρω εντάσεις και δεν θα έχει τα ποθούμενα αποτελέσματα, ενώ θα δυσκολέψει την πρόσβαση στους αθλητικούς χώρους. Διαφωνούμε με την εισαγωγή της εκμίσθωσης αστυνομικών υπηρεσιών τις οποίες στο τέλος της ημέρας θα πληρώνει ο πολίτης. Αυτή η προσέγγιση θα οδηγήσει είτε στην ιδιωτικοποίηση της αστυνόμευσης στα γήπεδα, είτε στη σταδιακή κατάργηση της κοινωνικής υποχρέωσης της αστυνομίας να αστυνομεύει γεγονότα, αφού όποιοι χρειάζονται αστυνόμευση θα πρέπει να πληρώνουν.
Αναφέρθηκε στην εισαγωγή ότι η αντιμετώπιση του φαινομένου της βίας πρέπει να είναι πολυεπίπεδη, με έμφαση στην πρόληψη και διαπαιδαγώγηση. Η αντιμετώπιση τους αφορά στο σύνολο της κοινωνίας. Χρειάζεται να αναληφθεί ευθύνη από όλους τους κοινωνικούς και αθλητικούς φορείς μέσα στα πλαίσια ενός μακρόπνοου σχεδιασμού με την εμπλοκή του Υπουργείου Παιδείας, του Οργανισμού Νεολαίας, του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού, των συνδέσμων Κοινωνιολόγων και Ψυχολόγων και άλλων παρεμφερών φορέων.
Προτείνουμε ως ΑΚΕΛ τη θεσμοθέτηση Εθνικής Επιτροπής για Αντιμετώπιση της Βίας στον Αθλητισμό, για τη χάραξη στρατηγικής με έμφαση στην πρόληψη. Στα πρότυπα του Αντιναρκωτικού Συμβουλίου. Η Εθνική Επιτροπή για Αντιμετώπιση της Βίας στον Αθλητισμό θα αποτελείται από κοινωνιολόγους, ψυχολόγους και ανθρώπους του αθλητισμού και θα πρέπει να προτείνει μια ευρύτερη στρατηγική για την αντιμετώπιση αυτού του κοινωνικού φαινομένου με έμφαση στην πρόληψη. Δυστυχώς ο χρόνος που δόθηκε για συζήτηση στη Βουλή δεν ήταν επαρκής για τη συζήτηση αυτής της πρότασης.
Η εξυγίανση της ΚΟΠ και άλλων φορέων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να σταλούν μηνύματα ενάντια στη βία. Τα όσα τραγελαφικά παρακολουθήσαμε τη χρονιά που μας πέρασε δίνουν οξυγόνο στη βία και καλλιεργούν την καχυποψία και την αμφισβήτηση. Θα πρέπει η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, και όλες οι υπόλοιπες ομοσπονδίες αρμόδιες για την οργάνωση και διεξαγωγή των πρωταθλημάτων, να δείξουν πραγματικό σεβασμό στο άθλημα, στα σωματεία που το καλλιεργούν και στους φιλάθλους που το συντηρούν.
Και αυτό θα επιτευχθεί αν εξασφαλιστεί η ομαλή διεξαγωγή των πρωταθλημάτων, η απονομή δικαιοσύνης μέσα και έξω από τα γήπεδα και η αξιοπιστία των θεσμικών οργάνων του ποδοσφαίρου, των οποίων η αμφισβήτηση βρίσκεται στην κορύφωσή της.
22/7/2014