Η αλήθεια είναι σκληρή

«Σκέψεις» της Ελένης Μαύρου

Μάραθα, Σανταλάρης, Αλόα, Τόχνη… Αλλά και Παλαίκυθρο, Ασσια, Βώνη…

Ο κατάλογος είναι μακρύς.

Για τα χωριά αυτά επιφύλαξε τις πιο μαύρες σελίδες της η ιστορία αυτού του τόπου. Η κοινή μας ιστορία. Εστω και αν σε αυτόν τον τόπο μαθαίνουμε συνήθως την ιστορία μισή.

Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας, κυπριακό πολιτικό κόμμα επισκέφθηκε τους τάφους των Τουρκοκυπρίων που έπεσαν θύματα της θηριωδίας της ΕΟΚΑ Β’, όπως και για πρώτη φορά Τουρκοκύπριος πολιτικός επισκέφθηκε τους τάφους Ελληνοκυπρίων δολοφονηθέντων από την ΕΟΚΑ Β’ και τους Τούρκους εισβολείς. Τα δύο κόμματα, ΑΚΕΛ και Ενωμένη Κύπρος, μνημόνευσαν τα θύματα της μισαλλοδοξίας και του σοβινισμού, έστειλαν μήνυμα αποδοχής της ιστορικής πραγματικότητας και… έγραψαν ιστορία.

Είμαι βέβαιη ότι πολλοί Ελληνοκύπριοι άκουσαν για πρώτη φορά πριν λίγες μέρες τα τρία μικρά τ/κ χωριά της επαρχίας Αμμοχώστου -Μάραθα, Σανταλάρης και Αλόα, όπου τον Αύγουστο του 1974, 126 Τουρκοκύπριοι -κυρίως γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι- σφαγιάστηκαν από μέλη της ΕΟΚΑ Β’ και Ελλαδίτες αξιωματικούς.

Ελάχιστα γνωρίζουν οι Ελληνοκύπριοι για τα εγκλήματα της ε/κ ακροδεξιάς σε βάρος των Τουρκοκυπρίων. Και το αντίθετο. Γενιές ολόκληρες έχουν περάσει από τα σχολεία χωρίς να έχουν ακούσει οι μεν έστω το όνομα ενός χωριού όπου δολοφονήθηκαν δεκάδες γυναικόπαιδα Τουρκοκυπρίων και οι δε για τις βιαιότητες, τους βιασμούς, τις μαζικές εκτελέσεις του 1974 σε βάρος των Ελληνοκυπρίων. Μάλιστα κάποιοι αρθρογράφοι επέμεναν τις τελευταίες μέρες να διαχωρίζουν τον ανθρώπινο πόνο υποστηρίζοντας ότι «τα εγκλήματα (των Ελληνοκυπρίων) δεν έχουν την ίδια βαρύτητα και την ίδια σημασία στο διεθνές δίκαιο (με όσα διαπράχθηκαν από τον τουρκικό στρατό)». Σάμπως και ο ανθρώπινος πόνος χωρά σε δικογραφίες.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα «κοιτάζουμε τον πόνο μονόπλευρα» όπως έγραψε και ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Χασάν Χαστουρέρ. Οπως αλήθεια είναι και ότι δεν εγκλημάτησαν όλοι οι Ελληνοκύπριοι σε βάρος των αμάχων της Αλόα, του Σανταλάρη και της Μαράθας, όπως δεν εγκλημάτησαν όλοι οι Τουρκοκύπριοι σε βάρος των Ελληνοκυπρίων.

Μόνο η Αριστερά και ορισμένοι άλλοι συνεπείς υποστηρικτές της επανένωσης επέμεναν όλα αυτά τα χρόνια να υπενθυμίζουν ότι εγκλήματα διεπράχθησαν από ακροδεξιά στοιχεία και των δύο κοινοτήτων. Ο Δημήτρης Χριστόφιας, ήταν ο πρώτος ηγέτης της ε/κ κοινότητας που προχώρησε στην ιστορική κίνηση να αναγνωρίσει τα εγκλήματα που έγιναν από Ελληνοκύπριους σε βάρος Τουρκοκυπρίων.

Οι εθνικιστές έχουν κρύψει τα εγκλήματά τους πίσω από ψευδεπίγραφα ιδανικά και βαρύγδουπα συνθήματα. Οχι μόνο γιατί ορισμένοι από τους εγκληματίες κυκλοφορούν ακόμα αμετανόητοι ανάμεσά μας, αλλά και γιατί τα ιδεολογήματά τους στηρίζονται στο φόβο και την αποστροφή του «αιμοσταγούς άλλου». Ο «άλλος» είναι ο θύτης, ενώ «εμείς» το θύμα, συνεπώς η «αλήθεια» εκείνου δεν γίνεται αποδεκτή και το αντίστροφο. Αστε που έτσι, συντηρούν το μύθο ότι οι δύο κοινότητες δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, μύθος που εξυπηρετεί τους εθνικιστές και στις δυο κοινότητες.

Ομως, όσο κι αν η αλήθεια ενοχλεί δεν μπορεί να μένει κρυμμένη. Κάποιοι λεν «καιρός να κοιτάξουμε το μέλλον, να ξεχάσουμε, να γράψουμε μια νέα ιστορία με αφετηρία το παρόν». Δεν δουλεύουν όμως έτσι τα πράγματα.

Υπάρχουν αλήθειες που περιμένουν να τις κοιτάξουμε. Γιατί η ειρήνη οικοδομείται μόνο με την αποδοχή της αλήθειας.