Ομιλία Άντρου Κυπριανού κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2025

 

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024, Βουλή των Αντιπροσώπων

Μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά και τον τρόπο με τον οποίο ο Αναστασιάδης χειρίστηκε τα θέματα, η Τουρκία δυστυχώς αποενοχοποιήθηκε στις Εκθέσεις του Γ.Γ. του ΟΗΕ που ακολούθησαν. Η προκλητικότητα της εντάθηκε. Προχώρησε σε παράνομες δραστηριότητες στην ΑΟΖ και έκνομες  μεθοδεύσεις στην Αμμόχωστο προκαλώντας νέα τετελεσμένα. Ενέργειες τις οποίες προβλέψαμε και για τις οποίες προειδοποιούσαμε. Δυστυχώς η Κυβέρνηση Αναστασιάδη, αντί να λάβει υπόψη της τις προειδοποιήσεις μας, μάς απαξίωνε και διαβεβαίωνε για θωράκιση της Κύπρου ενώ μιλούσε και για επικοινωνιακά τεχνάσματα της Τουρκίας. Πρωταγωνιστής σε όλα αυτά ο τότε Υπουργός Εξωτερικών και σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ν. Χριστοδουλίδης.

Η εκλογή του διχοτομιστή Ερσίν Τατάρ στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας διευκολύνει τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας. Με το δικαίωμα που τους έδωσε η προδοτική πράξη του Ν. Αναστασιάδη να μιλήσει για δύο κράτη, επιμένουν στην απαράδεκτη αξίωση για διχοτόμηση.   Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να πληγεί η πίστη του κυπριακού λαού ότι το Κυπριακό μπορεί να λυθεί.

Αλλοίμονο όμως αν υψώσουμε τα χέρια. Η Κύπρος θα καταστραφεί. Έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για λύση και επανένωση.

Έχουμε διανύσει μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς ουσιαστικό διάλογο. Με απαράδεκτες αξιώσεις και προκλήσεις από την Τουρκία και συνεχείς παλινδρομήσεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Με αμφισβήτηση των όσων συμφωνήθηκαν και πρόταξη για νέες ιδέες. Όλα αυτά αποδυναμώνουν σημαντικά την προοπτική επανέναρξης διαλόγου που θα οδηγήσει στο ποθούμενο αποτέλεσμα. Από τη μια η Τουρκία αμφισβητεί ανοιχτά το συμφωνημένο πλαίσιο και βάζει στο τραπέζι τη λύση δύο κρατών. Από την άλλη ο κ. Χριστοδουλίδης είναι πλέον προφανές ότι, μέχρι στιγμής, δεν κατάφερε να επικεντρωθεί στην ουσία του προβλήματος.

Ποιο είναι το εμπόδιο για την επανέναρξη ουσιαστικών συνομιλιών στο συμφωνημένο πλαίσιο; Η απαράδεκτη αξίωση της Τουρκικής πλευράς για λύση δύο κρατών. Εδώ θα έπρεπε να επικεντρωθεί η προσοχή του Ν. Χριστοδουλίδη. Να τους μετακινήσει από την απαράδεκτη αξίωση, δίνοντας τους κίνητρα που δεν θα ξεπερνούν τις «κόκκινες» μας γραμμές και δεν θα προκαταλαμβάνουν το περιεχόμενο της λύσης. Το ΑΚΕΛ έδωσε σχετική πρόταση στον Αναστασιάδη από τον Δεκέμβρη του 2020, ο οποίος την απαξίωσε, δίχως καν να τη μελετήσει. Την ίδια πρόταση, επικαιροποιημένη, έδωσε στον Ν. Χριστοδουλίδη, ο οποίος επίσης δεν την αξιοποίησε.

Η πρόταση μας είναι απλή. Να πούμε ότι είμαστε έτοιμοι να επαναρχίσουμε τις συνομιλίες από εκεί πού έμειναν στο Κραν Μοντανά. Αυτό από μόνο του δεν αρκεί όμως. Να δεσμευτούμε ότι αν η τουρκική πλευρά προσέλθει στις συνομιλίες στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου, θα καταθέσουμε γεφυρωτικές προτάσεις, που δεν θα ξεπερνούν τις κόκκινες μας γραμμές, με πρόθεση να συμβάλουμε στην ουσιαστική συζήτηση. Επίσης να πούμε ότι αν η Τουρκία συνεργαστεί στο συμφωνημένο πλαίσιο, αυτή τη φορά είμαστε έτοιμοι να πάμε μέχρι το τέλος.

Την ίδια στιγμή να δώσουμε κίνητρα στους Τουρκοκύπριους και την Τουρκία για να συνεργαστούν μαζί μας για τη λύση. Στους Τουρκοκύπριους να πούμε ότι αν συμφωνήσουμε στα έξι σημεία του Πλαισίου Γκουτέρες τότε θα συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων για το φυσικό αέριο.

Η Τουρκία ενδιαφέρεται να προσεγγίσει την Ε.Ε. για να εξασφαλίζει κονδύλια που της χρειάζονται για τη στήριξη της τουρκικής κοινωνίας.

Αν μας βοηθήσει στην επίτευξη σωστής λύσης, τότε θα τη βοηθήσουμε σε αυτή την πορεία, με την προϋπόθεση ότι θα πληροί όλα τα απαραίτητα κριτήρια.

Ταυτόχρονα να πούμε ότι είμαστε έτοιμοι, μετά τη λύση του κυπριακού, να αρχίσουμε συνομιλίες προς δύο κατευθύνσεις. Για το ενδεχόμενο εμπορικής συνεργασίας και για τον προσφορότερο τρόπο μεταφοράς φυσικού αερίου από τη λεκάνη της Μεσογείου προς την ΕΕ και άλλους προορισμούς.

Αν ο κ. Χριστοδουλίδης ενδιαφέρεται πραγματικά για λύση, ας προβληματιστεί έστω, για την πρόταση του ΑΚΕΛ.

Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, έχει θέσει λάθος προτεραιότητες. Σπατάλησε έξι ολόκληρους μήνες εκλιπαρώντας για το διορισμό Εκπροσώπου της Ε.Ε. στις συνομιλίες. Το ίδιο ακριβώς έπραξε και ο Ν. Αναστασιάδης μόλις ανέλαβε την εξουσία το 2013. Τελικά και οι δύο πήραν την ίδια απάντηση από την Ένωση. Ξεκινάτε συνομιλίες και τότε θα διορίσουμε εκπρόσωπο.

Ζητήσαμε μετά το διορισμό Ειδικού Απεσταλμένου του Γ.Γ. του ΟΗΕ, δίχως να προηγηθεί η όποια προεργασία. Διορίστηκε η κ. Ολγκίν. Όπως ήταν αναμενόμενο δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια. Τελικά η συνάντηση των δύο ηγετών με τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, τον περασμένο Σεπτέμβρη, απέδωσε κάποια αποτελέσματα, με αβέβαιη προοπτική. Τώρα αναμένουμε την πενταμερή Διάσκεψη, η οποία δεν ξέρουμε ακόμη πότε θα συγκληθεί. Μακάρι αυτή να αποδώσει και να επαναρχίσουν συνομιλίες στο συμφωνημένο πλαίσιο. Αν όμως δεν έχουμε κανένα αποτέλεσμα ποια θα είναι η συνέχεια; Οι εξελίξεις θα είναι αρνητικές και θα βρεθούμε μια ανάσα πριν την οριστική Διχοτόμηση.

Διχοτόμηση σημαίνει σύνορα με την Τουρκία μέσα στην ίδια μας την πατρίδα.  Με ένα κράτος που θα εποικίζεται και θα εξοπλίζεται συνεχώς. Μοιραία κάποια στιγμή θα επιδιώξει να επεκταθεί. Με άλλα λόγια αν επικρατήσει η διχοτόμηση θα πρέπει να ξεχάσουμε την Κύπρο όπως την ξέραμε.

Ο μόνος τρόπος να ακυρώσουμε τον κίνδυνο της διχοτόμησης είναι η επανέναρξη συνομιλιών με στόχο τη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως ερμηνεύεται στα σχετικά Ψηφίσματα του ΟΗΕ. Λύση που θα οδηγεί σε ενωμένο κράτος, συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Με μια κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Λύση που θα μας απαλλάσσει από την κατοχή και τα εγγυητικά δικαιώματα του όποιου τρίτου.

Ως ΑΚΕΛ επιμένουμε να αντιστεκόμαστε στο συμβιβασμό με το συρματόπλεγμα∙ με το σενάριο να δωρίσουμε τη μισή μας πατρίδα στην Τουρκία.  Επιμένουμε να δυναμώνουμε το μέτωπο Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων ενάντια στον εθνικισμό και το νεοφασισμό, για την ειρήνη και την επανένωση του τόπου.

Ο Ν. Χριστοδουλίδης, συνειδητοποιώντας την κατακραυγή που υπάρχει σε βάρος του από την κοινωνία, επιχειρεί με επικοινωνιακά τεχνάσματα να την εξευμενίσει. Δίνει γη και ύδωρ στις ΗΠΑ, μια χώρα που έχει αιματοκυλίσει ολόκληρη την περιοχή και όχι μόνο, για να προωθήσει τα συμφέροντα της. Χώρα που έχει τεράστιες ευθύνες για την τραγωδία που εξακολουθούμε να βιώνουμε ως Κύπρος. Την ίδια στιγμή εξαγγέλλει ότι θα επιδιώξει την ένταξη μας στο ΝΑΤΟ, ένα στρατιωτικό συνασπισμό που μέχρι σήμερα κατάστρεψε πολλές χώρες, ανάμεσα τους και την Κύπρο. Τα λέει αυτά για να εντυπωσιάσει την κοινή γνώμη, υπαινισσόμενος ότι έχουμε διπλωματικές επιτυχίες. Τα λέει ξέροντας ότι το ΝΑΤΟ, κατ’ επανάληψη, απέρριψε τέτοιο ενδεχόμενο. Γνωρίζοντας ότι η Τουρκία δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχτεί κάτι τέτοιο, με άλυτο το Κυπριακό. Τόσο πρόχειρη ήταν αυτή του η ενέργεια που υποχρέωσε την ΕΔΕΚ να μιλήσει για μεγάλο λάθος και τον Ν. Παπαδόπουλο να πει ότι είναι αφέλεια να νομίζουμε ότι η Τουρκία θα επιτρέψει να ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ, δίχως λύση στο Κυπριακό. Υποχρέωσε τον ΥΠΕΞ να πει ότι είναι άσκοπη αυτή η συζήτηση τώρα. Ξεχνά ότι τα ίδια επικοινωνιακά τεχνάσματα για το ίδιο θέμα χρησιμοποίησε ο Ν. Αναστασιάδης τα πρώτα χρόνια της εκλογής του για να τα ξεχάσει στη συνέχεια όταν συνειδητοποίησε ότι ήταν αδιέξοδη και ατελέσφορη τέτοια συζήτηση.

Ενώ κάνουν όλα αυτά επιχειρούν να μας πείσουν ότι βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Άραγε η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι να ανέχεσαι τις θηριωδίες του Νεντανιάχου; Να ανέχεσαι σιωπώντας τη δολοφονία του Παλαιστινιακού λαού; Να αγνοείς τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου για σύλληψη του Νεντανιάχου ως εγκληματία πολέμου;

Δηλαδή σωστή πλευρά της ιστορίας σημαίνει να ξεχάσουμε ότι είμαστε άνθρωποι; Ότι υπάρχει λογική; Ότι υπάρχει δίκαιο; Λυπούμαστε δεν ενδιαφερόμαστε. Ας τα βρουν οι ίδιοι με τη συνείδηση τους.