Ομιλία Χρίστου Χριστοφίδη, Βουλευτή ΑΚΕΛ, κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2025

Κυρία πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Η ζημιά την οποία έχει προκαλέσει η διαφθορά στον τόπο είναι ανυπολόγιστη. Τόσο μεγάλη που ο κος Χριστοδουλίδης, βασικό στέλεχος της προηγούμενης κυβέρνησης, κατανόησε ότι πρέπει να γίνει μια ολόκληρη εκστρατεία για το rebranding της χώρας.

Η μάχη κατά της διαφθοράς είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ορθοποδήσει ο τόπος, να εξοικονομήσει εκατομμύρια τα οποία χρειάζονται για το λαό και τις ανάγκες του,  κυρίως για να αντιμετωπιστεί η μεγάλη κρίση αρχών και αξιών η οποία ταλανίζει τα τελευταία χρόνια τον τόπο μας.

Η περίοδος της μεγάλης ηθικής παρακμής, η περίοδος των «χρυσών διαβατηρίων», του Συνεργατισμού, του Βασιλικού και τόσων άλλων σκανδάλων συνεχίζεται δυστυχώς και σήμερα. Συνεχίζεται γιατί ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δηλώνει ότι η σημερινή κυβέρνηση αποτελεί συνέχεια της διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Κυρίως όμως γιατί ο κος Αναστασιάδης και η κυβέρνησή του άφησαν πίσω παραπούλια και ανθρώπους σε θέσεις κλειδιά με στόχο τη βαρυχειμωνιά της διαφθοράς να διαδεχθεί το σκοτάδι της συγκάλυψης.

Είναι τρομερά λυπηρό το γεγονός ότι η ηγεσία του ΔΗΣΥ  μέχρι σήμερα υπερασπίζεται με φανατισμό τη χαρακτηριστική αυτή πτυχή της διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Ή όπως το αποκάλεσε μόλις πριν λίγες μέρες η Καίτη Κληρίδου αναφερομένη στον κ. Αναστασίαδη «η διακυβένησή του είναι γεμάτη βρωμιές. Έβλαψε την Κύπρο και λυπούμαι που το λέω γιατί βγήκε από το κόμμα που δημιούργησε ο πατέρας μου».

Η μάχη κατά της διαφθοράς δεν γίνεται μόνο με λόγια αλλά κυρίως με πράξεις και με το παράδειγμα ενός εκάστου από εμάς.

Εκκρεμούν στην Αρχή κατά της Διαφθοράς τρεις συγκεκριμένες καταγγελίες που έχω υποβάλει πριν από 27 περίπου  μήνες για τα χρυσά διαβατήρια, για τον κο Αναστασιάδη και για εισφορές από λήπτες χρυσών διαβατηρίων προς το τότε κυβερνών κόμμα.

Τα όσα έχουν συμβεί όλο αυτό το χρονικό διάστημα και κυρίως η εμμονή του προέδρου της Αρχής κατά της Διαφθοράς ότι «ο κος Αναστασιάδης δεν είναι υπό διερεύνηση» έχουν κλονίσει σοβαρά την πίστη μου, ότι είναι δυνατό να αποδοθεί δικαιοσύνη μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Ανέμενα ειλικρινά περισσότερη προσοχή από ανθρώπους που έχουν διοριστεί από τον κο Αναστασιάδη σε μια κρίσιμη, ιστορική συγκυρία για τον τόπο.

Αντίθετα η παύση του πρώην Γενικού Ελεγκτή μετά τη μεθόδευση Αναστασιάδη-Χριστοδουλίδη-Γενικής Εισαγγελίας, έστειλε το μήνυμα σε όλο τον κυπριακό λαό ότι πρώην και νυν κυβερνώντες, είχαν και έχουν ως βασική τους έγνοια, την πολιτική της συγκάλυψης και της συσκότισης, απέναντι στα μεγάλα σκάνδαλα που ταλάνισαν και ταλανίζουν τον τόπο.

Έχουμε υποβάλει επίσης τέσσερεις συγκεκριμένες καταγγελίες στην Ελεγκτική Υπηρεσία για τις οποίες αναμένουμε την έκδοση ειδικής έκθεσης και φως και διαφαινόμενα σκάνδαλα.

Είναι η μάχη κατά της διαφθοράς αδιέξοδη; Κάθε άλλο. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα καταγράψαμε επιτυχίες που αναπτερώνουν την ελπίδα και την πίστη ότι η μάχη κατά της διαφθοράς μπορεί να είναι νικηφόρα. Αναφέρομε συνοπτικά:

–           Συγκεκριμένες καταγγελίες μας για το  μέγα σκάνδαλο των «χρυσών διαβατηρίων» βοήθησαν σημαντικά να μην ξεχαστεί αυτό το εξαιρετικά ζημιογόνο σκάνδαλο για τον τόπο.

–           Η στάση μας απέναντι στη σκανδαλώδη συμφωνία κυβέρνησης Αναστασιάδη – Hermes για τα αεροδρόμια λίγους  μήνες πριν τη λήξη της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης βοήθησε στην ανατροπή της, με αποτέλεσμα τώρα να έχουμε μια πολύ πιο συμφέρουσα συμφωνία για τον τόπο και το λαό.

–           Αναδείξαμε το πρωτοφανές, για τους συμβολισμούς του, σκάνδαλο της πληρωμής υπερωριών σε κρατικό αξιωματούχο, κάτι που οδήγησε στην παραίτηση της τέως Αναπληρώτριας Κυβερνητικής εκπροσώπου.

–           Αναδείξαμε το ζήτημα με τις “μαύρες τρύπες” στους τελωνειακούς ελέγχους εκεί όπου διεξάγονται ιδιωτικές πτήσεις, με αποτέλεσμα τη λήψη μέτρων τα οποία ήδη επέφεραν πρόσθετα έσοδα στο κράτος αλλά έκλεισαν και μια “μαύρη τρύπα” για την ασφάλειά του τόπου.

Η μάχη λοιπόν κατά της διαφθοράς δεν έχει μόνο τεράστια σημασία. Έχει και αποτέλεσμα!

Θέλω από το επίσημο βήμα της ολομέλειας της βουλής να στείλω ακόμα μια φορά ένα μήνυμα: δεν πρόκειται οι απειλές να μας κλείσουν το στόμα. Σε δύο περιπτώσεις, το τελευταίο χρονικό διάστημα, απειληθήκαμε για ποινική δίωξη. Την 1η φορά γιατί ζητήσαμε να μάθουμε τι γίνεται με την εκδίκαση της περιβόητης υπόθεσης Γιαννάκη από το βήμα της Βουλής όπως είχαμε καθήκον να πράξουμε. Έγινε προσπάθεια να ερμηνευτεί ως τάχατες παρέμβαση σε δίκη. Ο κος Γιαννάκη επανήλθε και σήμερα ζητώντας εξαίρεση της δικαστού η οποία τάχατες επηρεάζεται από τις δηλώσεις μας.

Στη δεύτερη  περίπτωση απειληθήκαμε, από συνάδελφο μάλιστα, με ποινική δίωξη, διότι σε αρμόδια επιτροπή της βουλής ζητήσαμε εξηγήσεις από την Αρχή κατά της Διαφθοράς. Καθηκόντως.

Ας το πάρουν λοιπόν όλοι και όλες απόφαση: Δεν πρόκειται να μας κλείσουν το στόμα, όσες απειλές και εκβιασμούς ας χρησιμοποιήσουν.

Κυρία πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Αύριο θα βρεθούν έξω από τη Βουλή οι φοιτητές/τριες του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η προηγούμενη και η νυν κυβέρνηση, σε μια περίοδο που τα ενοίκια πετούν και η ακρίβεια θερίζει πετσοκόβουν τη στήριξη στους φοιτητές/ στις φοιτήτριες μας. Πριν το 2013 το κονδύλι της κρατικής μέριμνας ξεπερνούσε τα 70 εκατομμύρια. Οι συνεχείς περικοπές της κυβέρνησης Αναστασιάδη οδήγησαν το κονδύλι το 2019 στα 50.8 εκατομμύρια. Ο προϋπολογισμός που έχουμε  μπροστά μας μειώνει περαιτέρω το κονδύλι στα 48 εκατομμύρια.

Οι ανάγκες αυξάνονται, η κρατική στήριξη των φοιτητών μας μειώνεται. Την ίδια ώρα το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών υποχρεώνεται να δηλώσει επίσημα ότι δεν μπορεί να καλύψει με υποτροφίες τους δικαιούχους υποτροφιών με το κονδύλι που έχει στη διάθεσή του. Η επίσημη κρατική φοιτητική μέριμνα πετσοκόβεται σε βάρος χιλιάδων φοιτητών και των οικογενειών τους. Κατά τα άλλα η πρώτη κυρία αναφέρεται στις αυξημένες ανάγκες των φοιτητών/τριών για να δικαιολογήσει την αδιαφάνεια και τις παρατυπίες στη λειτουργία του περιβόητου Φορέα.

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στον τόπο μας προχωρά χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, κομμάτι-κομμάτι, νομοσχέδιο με νομοσχέδιο, ξεκομμένα, με κίνδυνο η πανεπιστημιακή εκπαίδευση να μετατραπεί σε μια καινούρια φούσκα της κυπριακής οικονομίας και εκπαίδευσης.

Επιβάλλεται στρατηγικός σχεδιασμός ο οποίος να ορίζει με σαφήνεια το πού είμαστε και πού θέλουμε να φτάσουμε στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Επιβάλλεται αυστηροποίηση του πλαισίου λειτουργίας πανεπιστημιακών ιδρυμάτων για να μην καταστεί η Κύπρος σημαία ευκαιρίας για πώληση πτυχίων. Κάτι το οποίο αντικειμενικά θα καταρρεύσει σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Χρειάζεται προστασία και στήριξη των δημοσίων πανεπιστημίων, αλλά και ένα πλαίσιο κινήτρων για όλους όσους θέλουν να κάνουν σοβαρή πανεπιστημιακή δουλειά στον τόπο μας.

Κυρία πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Σε όποιο σχολείο και να πάτε, σε νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο ή λύκειο για να συζητήσετε με παιδιά, εκπαιδευτικούς και γονείς, θα σας αναφέρουν ως ένα από τα κύρια προβλήματα τα θέματα των κτηρίων, της έλλειψης χώρων, των προβλημάτων στην υλικοτεχνική υποδομή, τους προβληματικούς αθλητικούς χώρους, την ελλιπή ή καθόλου παρουσία στεγάστρων.

Το περιβάλλον μέσα στο οποίο γίνεται προσπάθεια η μαθησιακή διαδικασία είναι καθοριστικό για το τελικό αποτέλεσμα. Και σε αυτό τον προϋπολογισμό όμως το κονδύλι των τεχνικών υπηρεσιών παραμένει ο φτωχός συγγενής.

Σχεδόν όλες οι επαρχίες χρειάζονται καινούριες Τεχνικές Σχολές. Δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια μαμούθ χρειάζονται νέα σχολεία και νέους χώρους για να αναπνεύσουν. Παλιά κτήρια σχολείων απαιτούν σεισμικές αναβαθμίσεις και ανακαίνιση.

Η αντικατάσταση των γυαλιών στα παράθυρα, ο εκσυγχρονισμός των αθλητικών γηπέδων, ο εκσυγχρονισμός των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων είναι θέματα ασφάλειας για τα παιδιά μας. Είναι κρίμα σε ένα τόσο μεγάλο προϋπολογισμό του 1.2 δις, η ασφάλεια των παιδιών μας και η ποιότητας της παρουσίας τους στο σχολείο να αξιολογείται τόσο χαμηλά.

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο και χρειάζονται αποφάσεις στρατηγικής για να προχωρήσει μπροστά.

–           Ακούσαμε πολλά χτες για τα παιδιά με αναπηρία, κάτι που είναι πιασάρικο αφού δείχνει, αν μη τι άλλο, κοινωνική ευαισθησία. Αυτά τα παιδιά όμως περίμεναν 10 χρόνια την περιβόητη μεταρρύθμιση της ενιαίας, ειδικής εκπαίδευσης που δεν ήρθε ποτέ. Υποτίθεται ότι αυτό το μήνα θα ολοκληρωνόταν και από αυτή την κυβέρνηση ο διάλογος με τους κοινωνικούς εταίρους για τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία. Ακόμη περιμένουμε. Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι η Υπουργός Παιδείας αποδέχτηκε αυτό που λέγαμε και παλέψαμε για χρόνια, για την αύξηση των συνοδών, ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση μας χλεύαζε προκλητικά.

–           Αναμένουμε τις αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας για το νέο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών αφού διαφαίνονται ήδη αδιέξοδα σε σημείο που έχει ήδη προταθεί στους εκπαιδευτικούς να κάνουν υπερωρίες για να καλύπτουν τις ανάγκες των αντικαταστάσεων.

–           Αναμένουμε τις θέσεις του Υπουργείου Παιδείας για το νέο σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.

–           Αναμένουμε, μετά που το έχουμε ζητήσει πάνω από 10 φορές, και το ζητάμε και σήμερα, τον προγραμματισμό για την τοποθέτηση των κλιματιστικών στα σχολεία.

Το πλέον σημαντικό όμως για την παιδεία μιας χώρας είναι το ίδιο το περιεχόμενο της παιδείας. Το όραμά μας για ένα ανθρώπινο, δημοκρατικό και συμπεριληπτικό σχολείο είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Ένα σχολείο στο οποίο η ευτυχία, η χαρά και η ψυχική υγεία των παιδιών μας θα είναι ο σημαντικότερος δείκτης αξιολόγησης. Ένα σχολείο που θα δίδει ευκαιρίες στα παιδιά μας που δεν μπορούν να έχουν αυτές τις ευκαιρίες από το σπίτι λόγω της  κοινωνικοοικονομικής τους κατάστασης. Ένα σχολείο σύγχρονο, που δεν θα εστιάζει στην “παπαγαλία” και στην ύλη, αλλά θα τροφοδοτεί τα παιδιά μας με τις δεξιότητες που χρειάζονται την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης. Ανάλυση, σύνθεση, κριτική σκέψη, δημιουργικότητα, συναισθηματική νοημοσύνη, ισχυρή προσωπικότητα, ομαδικότητα και φαντασία.

Κυρία πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Με τις τράπεζες ή με την κοινωνία;

Την ίδια μέρα που κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί οδύρονταν χθες από το βήμα της Βουλής για την καταστροφή που θα σαρώσει τον τόπο αν αγγίξουμε τις τράπεζες και τα υπερκέρδη τους, η δεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ελλάδα ανακοίνωνε μέτρα για να πάρει το κράτος έστω λίγα έσοδα από τα υπερκέρδη των τραπεζών. 100 εκατομμύρια για τα σχολεία, διπλασιασμό της φορολογίας ΕΝΦΙΑ, για την ακίνητη περιουσία των τραπεζών και κατάργηση πολλών καταχρηστικών ρητρών των τραπεζών.

Γιατί η Ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει μονομερώς μέτρα για να έχει η κοινωνία οφέλη από τα υπερκέρδη των τραπεζών και την ίδια μέρα ο δικός μας ο πρόεδρος εκτίθεται εκλιπαρώντας τους CEO των συστημικών τραπεζών του ολιγοπωλείου, να κάνουν κάτι για την κοινωνία;

Πώς τους επιτρέπει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στην Ελλάδα και σε τόσες άλλες ευρωπαϊκές χώρες να λαμβάνουν τέτοια μέτρα, ενώ εμάς υποτίθεται θα μας ρίξουν κεραυνούς και αστροπελέκια;

Αν είναι ο κάθε φόρος να φορτώνεται τελικά στους καταναλωτές όπως ισχυρίζονται όσοι ψήφισαν με τις Τράπεζες γιατί δεν προτείνουν πλήρη κατάργηση της φορολογίας και για τις τράπεζες και όλους, μπας και ανασάνουν επιτέλους οι πολίτες;

Οι πολυδιαφημιζόμενες, ευπρόσδεκτες και θετικές αναβαθμίσεις τις κυπριακής οικονομίας, δεν είναι η καλύτερη απόδειξη ότι η κυβέρνηση μπορεί, εάν βέβαια το θέλει, να βοηθήσει τη μεσαία τάξη και τα χαμηλά στρώματα, το 90% δηλαδή του πληθυσμού που υποφέρουν από την ακρίβεια, τα ψηλά επιτόκια, τα ψηλά ενοίκια, τους χαμηλούς μισθούς, τις χαμηλές συντάξεις και τα μειωμένα εργασιακά δικαιώματα;

Σε άλλες χώρες κεντρώες πολιτικές σημαίνει σημαντική κρατική παρέμβαση. Στον τόπο μας το κέντρο δίνει την εντύπωση ότι δεν θέλει καμιά κρατική παρέμβαση. Συγκυβερνά με ένα πρόεδρο που δηλώνει συναγερμικότερος των συναγερμικών. Που ήταν ο στενότερος συνεργάτης του Αναστασιάδη «στην πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση», με συναγερμικούς υπουργούς, σε μια κυβέρνηση που δηλώνει συνέχεια της προηγούμενης στην οποία οι ίδιοι ήταν αντιπολίτευση.

Θα κλείσω αυτή μου την παρέμβαση όπως και πέρσι. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες  είναι η νεοφασιστική επέλαση κάτω από τον μανδύα μιας πιο εκλεπτυσμένης φρασεολογίας και απλοϊκές, επικοινωνιακές τακτικές. Οι αρχές πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός από τον Διαφωτισμό και μετέπειτα, τα απαραβίαστα Ανθρώπινα Δικαιώματα, οι ελευθερίες ακόμη και αυτής της αστικής δημοκρατίας βρίσκονται σήμερα σε μεγάλο κίνδυνο.

Το κατεστημένο και η πλουτοκρατία αγκαλιάζουν την ακροδεξιά ως μια εναλλακτική λύση για την προστασία των οικονομικών τους συμφερόντων.

Σε άλλες χώρες δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις στήνουν αντιφασιστικά μέτωπα. Ακόμα και άνθρωποι από το φιλελεύθερο χώρο.

Στον τόπο μας η ακροδεξιά περνά σχεδόν απαρατήρητη. Ακόμα χειρότερα, κόμματα του δημοκρατικού τόξου συνεργάζονται ευκαιριακά μαζί με το νεοφασισμό και αναδεικνύουν Προέδρους της Δημοκρατίας, προέδρους της Βουλής και πολλά άλλα.

Ας γίνει μια συγκροτημένη αντιμετώπιση πριν να είναι αργά για όλους μας και κυρίως για τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.