Home  |  Ενημέρωση   |  Δηλώσεις και Ανακοινώσεις   |  Άνοιγμα εργασιών από τον Γενικό Συντονιστή της Κοινωνικής Συμμαχίας, Ανδρέα Ασσιώτη στο Συνέδριο με: «Κυπριακό: Ώρα μηδέν!»

Άνοιγμα εργασιών από τον Γενικό Συντονιστή της Κοινωνικής Συμμαχίας, Ανδρέα Ασσιώτη στο Συνέδριο με: «Κυπριακό: Ώρα μηδέν!»

Εξοχότατε κ. Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας,
Φίλε ΓΓ της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ – Αριστερά – Κοινωνική Συμμαχία
Διακεκριμένες Κυρίες και Κύριοι ομιλητές και προσκεκλημένοι,
Κυρίες και Κύριοι
Πέντε αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού, ο Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας Ηράκλειτος, παρατηρώντας τη φύση, την ιστορία και τον άνθρωπο, υποστήριξε για πρώτη φορά πως «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ, ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΚΑΤΑ Τ’ ΑΥΤΟ ΜΕΝΕΙΝ». Έκτοτε, κάθε λεπτό, κάθε μέρα, κάθε χρόνος ή αιώνας που διαρρέει, επαληθεύει τη ρήση με τον πλέον δραστικό, αναπότρεπτο, αυταπόδεικτο και δυναμικό τρόπο.
Από όπου και αν μετρήσει κανείς την αφετηρία του Κυπριακού Προβλήματος, είτε από το 1974, είτε από το 1964, είτε και από παλαιότερα ακόμα, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει σήμερα είναι κατά βάση πολύ απλό και δεν σηκώνει αμφισβήτηση. Για υπερβολικά μακρύ χρονικό διάστημα συνεχίζουμε να διαχειριζόμαστε, μια εξαιρετικά δύσκολη, έντονα φορτισμένη και επώδυνη, αλλά και ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση και δεν καταφέραμε να φτάσουμε σε μια κατάληξη που θα αλλάξει θετικά και ριζικά τους όρους της ζωής μας και θα επιτρέψει σε κάθε Κύπριο να αρχίσει να σχεδιάζει με αυτοπεποίθηση το μέλλον.
Εδώ και 50 ή 60 χρόνια, ένθεν και ένθεν του αναχρονισμού της Νεκρής Ζώνης, γενιές Κυπρίων έζησαν, δούλεψαν και πέρασαν στη λήθη, μέσα σε μια μόνιμη κατάσταση κρίσης, απειλής, αβεβαιότητας και κινδύνου. Τόσες δεκαετίες συνέχισης μιας ιστορικής εκκρεμότητας και της Κυπριακής κρίσης είναι απαράδεκτα πολλές! Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε, είτε όχι, σε όρους της ανθρώπινης ύπαρξης, η περίοδος των 60 χρόνων ισοδυναμεί ουσιαστικά με ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ. Έστω και χωρίς υπογραφές ή συμφωνίες. Με ή χωρίς διαλόγους και διαπραγματεύσεις.
Η επίπλαστη αυτή μονιμότητα έχει τα επιφανειακά χαρακτηριστικά της ομαλότητας και της χωρίς αιφνιδιασμούς συνέχισης των πραγμάτων, όπως τα γνωρίζουμε για πολλά χρόνια, στο διηνεκές. Αυτή η μονιμότητα δημιουργεί αβάσιμα αίσθηση εφησυχασμού, αλλά κρύβει μια εν δυνάμει εκρηκτική και πολύ επικίνδυνη προοπτική.
Πρόκειται για μια μονιμότητα που κυοφορεί επισφάλειες και εξαιρετικούς κινδύνους. Κινδύνους, που είναι υπαρξιακοί και αυταπόδεικτοι και επιβεβαιώνονται από τα τραγικά παραδείγματα που παρατηρούμε έκπληκτοι τα τελευταία χρόνια να ανατρέπουν ανθρώπινες ζωές, ολόκληρες περιοχές, ακόμα και κράτη.
Η «ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ» στην οποία ζούμε όλες αυτές τις δεκαετίες δεν ανατρέπεται επειδή δεν αρέσει είτε στον ένα, είτε στον άλλο από εμάς, έστω και όταν δεν είναι αναγνωρισμένη με διεθνείς συνθήκες.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι,
η ζωή και οι πραγματικότητες της τρέχουν και, όπως είπε και ο Ηράκλειτος, καμιά μέρα δεν είναι ίδια με την προηγούμενη! Για όλους εμάς που συνεχίζουμε να προσβλέπουμε με ειλικρίνεια και γνήσια ελπίδα στην επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος και στην αποκατάσταση της ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας με ειρηνικό, ισορροπημένο και μόνιμο τρόπο, κάθε επόμενη μέρα είναι εκ των πραγμάτων πολύ χειρότερη, κατά παρασάγγας δυσκολότερη από την προηγούμενη!
Αυτό συμβαίνει, γιατί όλα τα δεδομένα και όλες οι παράμετροι που πρέπει να συμφωνηθούν μεταξύ όσων κάθονται στην τράπεζα των συνομιλιών, γίνονται καθημερινά δυσχερέστερα, όχι ευκολότερα. Αναβάλλοντας τη λήψη των αποφάσεων που οφείλουμε να λάβουμε και αγνοώντας τη συνεχή, καθημερινή και σοβαρή διολίσθηση και υποτροπή όλων ανεξαίρετα των δεδομένων, με βάση τα οποία θα ολοκληρωθεί μια λύση, την οποία θα κληθούμε να αποδεχτούμε ΟΛΟΙ, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, δεν πλησιάζουμε στη λύση, αλλά καθιστούμε δυσχερέστερες και πικρότερες τις πραγματικότητες με τις οποίες θα υποχρεωθούμε να συμβιβαστούμε οποτεδήποτε στο μέλλον.
Πολλοί συμπατριώτες μας, αρνούνται να δουν τα πραγματικά δεδομένα που προσδιορίζουν τις αποφάσεις που οφείλουμε να λάβουμε και υποστηρίζουν θέσεις που ούτε μπορούμε να επιβάλουμε, ούτε και θα υιοθετήσει ποτέ οποιοσδήποτε τρίτος. Γιατί, λοιπόν, επιμένουν να υποστηρίζουν πως μπορεί να μας ευνοήσει με οποιονδήποτε τρόπο η παράταση της εκκρεμότητας και της αβεβαιότητας για απροσδιόριστο χρόνο; Γιατί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση αποτελεί το ανομολόγητο Σχέδιο Β για αυτούς;
Οφείλουμε να θυμόμαστε πως μέχρι σήμερα κανένας δεν έχει αποδείξει με λογικά και βάσιμα επιχειρήματα πως η παράταση της αβεβαιότητας, η διαιώνιση της εκρηκτικής εκκρεμότητας, η συνέχιση της διαβίωσης και ανάπτυξης μας πάνω στην προσωρινά σταθεροποιημένη κρούστα ενός ηφαιστείου, προσφέρει οτιδήποτε θετικό σε οποιονδήποτε. Και αυτό, γιατί είναι απόλυτα βέβαιο πως κανένας από όσους, αργά ή γρήγορα, θα καθίσουν γύρω από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης, δεν θα εξαφανισθεί δια μαγείας, ώστε να μην χρειαστεί να διαχειριστούμε τις δικές του ανησυχίες και επιδιώξεις! Κανένας από αυτούς δεν θα εγκαταλείψει όσα συμφωνήθηκαν μετά από δεκαετίες διαλόγου, ούτε και όσα είναι πραγματικά σημαντικά για τον ίδιο!
Αυτό πρέπει κυρίως να εμπεδώσουν τόσο η Τουρκία, όσο και η παρούσα ΤΚ ηγεσία και να εγκαταλείψουν τις πρόσφατα εγερθείσες απαιτήσεις τους για αλλαγή της βάσης λύσης, που αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί την πυξίδα όλων για τόσες δεκαετίες. Ανάλογα οφείλουν να πράξουν και όσοι στην ΕΚ πλευρά σκέφτονται, χωρίς να το ομολογούν, με όρους δύο ξεχωριστών Κρατών.
Η εμπειρία που αποκτήσαμε όλες αυτές τις δεκαετίες αποδεικνύει, πέρα από κάθε αμφιβολία, πως κανείς διεθνής οργανισμός, κανένα άλλο Κράτος ή ομάδα Κρατών δεν πρόκειται να αναλάβει ποτέ να κρίνει ποιο από τα μέρη έχει περισσότερο δίκαιο ή άδικο, ποιος εγκλημάτησε λιγότερο ή περισσότερο σε βάρος του άλλου, ποιος έριξε πρώτος τον λίθο πριν 50 ή 60 χρόνια.
Κανένας τρίτος δεν ενδιαφέρεται να κατανοήσει γιατί όλοι μας, ένθεν και ένθεν της Νεκρής Ζώνης, συνεχίζουμε να ζούμε τις ζωές μας μέσα στην αβεβαιότητα, τον κίνδυνο και την ανασφάλεια.
Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, τότε ποια αξία έχουν οι προτάσεις που διάφοροι επιμένουν να προβάλλουν:
· για «επανατοποθέτηση του Κυπριακού ως θέματος εισβολής και κατοχής», ή
· για να υποχρεώσουμε δήθεν τα ΗΕ ή την ΕΕ ή οποιονδήποτε άλλο, να δουν τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων και τις πραγματικότητες του 2024 με όρους του 1964 ή του 1974 ή του 1959.
Με όσα μάθαμε όλοι οι εμπλεκόμενοι τα τελευταία 60 χρόνια, υπάρχει οποιοσδήποτε που πιστεύει πως με την πολιτική της Άγκυρας, που προφανώς φέρει την πρώτη και κύρια ευθύνη για το αδιέξοδο των τόσων δεκαετιών, θα πεισθούν οι Ε/Κ να αποδεχτούν λύση που θα τους αφήσει ευάλωτους και όμηρους στα εκάστοτε σχέδια της; Κατά ανάλογο τρόπο, υπάρχει οποιοσδήποτε που πραγματικά πιστεύει πως αν οι ΤΚ πολίτες της Κύπρου συνεχίσουν να μην απολαμβάνουν όσα και οι υπόλοιποι συμπατριώτες τους, αυτοί θα εξαναγκασθούν να συμφωνήσουν με οτιδήποτε που δεν θα εγγυάται σοβαρά τη δική τους διαρκή ασφάλεια και ευημερία και δεν θα τους διασφαλίζει την πολιτική ισότητα, που ήδη συμφωνήθηκε μεταξύ μας και καταγράφηκε με συγκεκριμένο τρόπο;
Πολλοί από εμάς πιστεύουμε πως ούτε το ένα θα συμβεί, ούτε το άλλο, όσες δεκαετίες και αν περάσουν! Πιστεύουμε ειλικρινά και βαθιά πως ΤΩΡΑ είναι η ώρα να βάλουμε κάτω όλα τα αντικειμενικά δεδομένα, να αναγνωρίσουμε τις υποχρεώσεις μας έναντι όλων των επερχόμενων γενεών, να απλώσουμε γνήσια το χέρι, να παραμερίσουμε τα έντονα αισθήματα προς τον απέναντι, να επενδύσουμε στο μέλλον και να δρασκελίσουμε τη σχετικά πολύ μικρή απόσταση που μας χωρίζει από το όνειρο της ΛΥΣΗΣ.
Ήλθε η ώρα να αλλάξουμε δραματικά τους όρους της προσπάθειας, γιατί ο δρόμος που και οι δύο πλευρές ακολουθήσαμε μέχρι σήμερα δεν έχει οδηγήσει πουθενά. Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μαζί, πρέπει ΤΩΡΑ, ΟΧΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, να σταματήσουμε να εστιάζουμε αποκλειστικά στο να αποδείξουμε πως οι απέναντι είναι αιώνιοι εχθροί, που βυσσοδομούν για να μας καταστρέψουν, να μας εξαφανίσουν. Οφείλουμε να τερματίσουμε τον αγώνα για να πείσουμε τους τρίτους πως «οι άλλοι» είναι κακόπιστοι ή κρύβουν τις πραγματικές απειλητικές προθέσεις τους σε βάρος μας.
Η Τουρκία πρέπει να σταματήσει επιτέλους να ονειρεύεται την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Γαλάζιες Πατρίδες, καθόσον αφορά την Κύπρο, η ηγεσία των ΤΚ πρέπει να εγκαταλείψει τις επιδιώξεις της για δύο Κράτη, εμείς πρέπει κατηγορηματικά και τελεσίδικα να τερματίσουμε κάθε ανομολόγητη πρόθεση για δημιουργία άμεσα ή έμμεσα ενός δεύτερου ελληνικού κράτους, στο οποίο οι ΤΚ δεν θα έχουν όσα θα απολαμβάνουν οι ΕΚ συμπατριώτες τους.
κ. Πρόεδρε,
φίλες και φίλοι,
Ήλθε η ώρα να κάνουμε τα ιστορικά βήματα που πλέον έχουν γίνει ΚΑΙ αναγκαία ΚΑΙ επείγοντα! Βήματα που θα αλλάξουν τον ρου της ιστορίας του νησιού μας. Βήματα, όπως εκείνα που έκανε ο Νέλσων Μαντέλα, όταν επέλεξε συνειδητά και γενναία να αφήσει στην άκρη όσα έπαθε από τους άλλους, για να διεκδικήσει ένα μέλλον για όλους! Άλματα, όπως εκείνα που πραγματοποίησαν όσοι συνέβαλαν στην κατάληξη της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής στην Ιρλανδία, επιλέγοντας να εργάζονται για την κοινή ευημερία, αντί να αναδεικνύουν τις αδυναμίες, τις ευθύνες ή και τα εγκλήματα του άλλου.
Οφείλουμε όλοι να συνεργαστούμε και πριν, αλλά κυρίως μετά από τη λύση, για να κτίσουμε στέρεα μια Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία, την οποία θα προστατεύσουμε με αντοχές, υπομονή και σοφία από ρεβανσισμούς, εθνικισμούς και ακρότητες ένθεν και ένθεν, χωρίς κρυφές ατζέντες και μεγαλοϊδεατισμούς από οποιονδήποτε.
Τώρα, ήλθε ο χρόνος να φανούμε δικαιότεροι ο ένας απέναντι στο άλλο. Να επικεντρωθούμε με αποφασιστικότητα, ενσυναίσθηση, ειλικρίνεια και γενναιοδωρία μεταξύ μας στην κατάληξη σε μια λύση που θα αξιοποιεί πλήρως και σε κάθε λεπτομέρεια το κεκτημένο των συνομιλιών που διακόπηκαν άδικα, άδοξα και εντελώς λανθασμένα στο Gran Montana.
Απαιτείται, όμως, ύψιστη προσοχή και διορατικότητα, γιατί οποιαδήποτε προσπάθεια να ανοίξουν ζητήματα που έχουν ήδη καλυφθεί, θα μας καταστήσει Σύσιφους, γιατί θα οδηγήσει σε απώλεια όσων συμφωνήθηκαν μέχρι σήμερα, για χάρη μιας νέας συζήτησης χωρίς προβλεπτή κατάληξη.
Η Κύπρος πρέπει να γίνει μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, μέλος των ΗΕ και της ΕΕ, με ένα σύνταγμα και με εδαφικές προσαρμογές μεταξύ των συνιστωσών πολιτειών που θάναι καλύτερα από ότι έχουμε σήμερα και θα απαντούν στους φόβους και στις ανησυχίες όλων των Κυπρίων. Μια Ομοσπονδιακή Δημοκρατία που θα διασφαλίζει, μεταξύ άλλων, την πολιτική ισότητα όλων, όπως αυτή η ουσιώδης έννοια ορίζεται με επαρκή καθαρότητα στα Ψηφίσματα των ΗΕ, και που θα αξιοποιήσει πλήρως και αμοιβαία επωφελώς τις φιλικές και παραγωγικές σχέσεις που θα κτίσει με όλα τα γειτονικά κράτη, περιλαμβανομένων της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Για να πετύχουμε επιτέλους την πρόοδο στις συνομιλίες και να ακυρώσουμε τον κίνδυνο της διχοτόμησης της κοινής μας πατρίδας, οφείλουμε σήμερα, όχι αύριο, να αναλάβουμε, έστω και μονομερώς, πρακτικές και ουσιαστικές ενέργειες, που θα πείθουν τους Ελληνοκύπριους, τους Τουρκοκύπριους, τα ΗΕ και την ΕΕ πως ΠΡΑΓΜΑΤΙ εργαζόμαστε για να κτίσουμε ένα κοινό σπίτι για όλους.
Σε αυτά και σε πολλά άλλα επίκαιρα και κρίσιμης σημασίας θέματα θα αναφερθούν όλοι οι διακεκριμένοι ομιλητές που συμμετέχουν στην εξαιρετικά σημαντική διοργάνωση που οργανώνει το ΑΚΕΛ -ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Από τη δική μου πλευρά, σας καλωσορίζω όλους και όλες και είμαι βέβαιος πως όσα σημαντικά θα λεχθούν αυτές τις δύο μέρες από τις και τους διακεκριμένους ομιλητές μας θα συμβάλουν ουσιαστικά στην υπέρβαση των αδιεξόδων και στην επιτυχή ολοκλήρωση της προσπάθειας μας.
PREV

Η Παγκόσμια Ημέρα Ζώων υπενθυμίζει την ευθύνη μας για την προστασία κι ευημερία τους

NEXT

Ομιλία Γενικού Γραμματέα της ΚΕ ΑΚΕΛ, Στέφανου Στεφάνου, στο Συνέδριο με θέμα: «Κυπριακό: Ώρα μηδέν!»