Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού, στην εκδήλωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς

Ενενήντα χρόνια μετά από την πρώτη εργατική Πρωτομαγιά, διεκδικούμε όσα διεκδικούσαμε και τότε: ελευθερία και αξιοπρέπεια για τον Άνθρωπο, ελευθερία και αξιοπρέπεια για την Κύπρο και τον κόσμο. Πέρσι, μετά από 56 ολόκληρα χρόνια πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά, ξανά, κοινή πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Εκφράζουμε τη χαρά μας γιατί και φέτος η συγκέντρωση είναι κοινή. Γιατί κοινή είναι και η πάλη μας για την ειρήνη και την επανένωση του τόπου μας. Γιατί κοινοί ήταν και θα είναι οι ταξικοί μας αγώνες. Για το δικό μας, το κοινό μας αύριο.

Αυτή την περίοδο αναμένουμε όλοι να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού. Η λήξη της τουρκικής NAVTEX και η αποχώρηση του Barbaros επέτρεψαν την άρση της αναστολής της διαδικασίας. Η δική μας ευχή είναι η άρση της τουρκικής προκλητικής συμπεριφοράς να συνοδευτεί και από πραγματική βούληση της Τουρκίας για λύση του Κυπριακού.

Η ανάδειξη του κ. Ακκιντζί στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, σηματοδοτεί την έναρξη νέας, καινούριας εποχής. Ευχόμαστε ο κ. Ακκιντζί να βαδίσει στο δρόμο των διαχρονικών του θέσεων στο Κυπριακό. Στο δρόμο όλων όσα υποσχέθηκε προεκλογικά. Δεν υποτιμούμε το ρόλο της Τουρκίας. Ευχόμαστε ο κ. Ακκιντζί να προσηλωθεί στις αρχές λύσης του Κυπριακού και να μπορέσει να πείσει την Τουρκία για την ανάγκη επίτευξης δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης.

Σε ότι αφορά την ελληνοκυπριακή πλευρά, ευχόμαστε αυτή τη φορά οι διαπραγματεύσεις να είναι ουσιαστικές και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να επιδείξει επιτέλους συνέπεια, προσήλωση σε αρχές, αποφασιστικότητα και συλλογικότητα. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι όσο παρέρχεται ο χρόνος τόσο πιο δύσκολη καθίσταται η επίτευξη λύσης. Ας επικεντρωθούμε όλοι στην προσπάθεια να έχουμε συμφωνία όπως την επιθυμούμε.

Σαρανταένα χρόνια κατοχής είναι πάρα πολλά. Ούτε η Κύπρος, ούτε οι Κύπριοι αντέχουν άλλο να τους διχάζουν τα συρματοπλέγματα. Λέγοντας το αυτό, δεν υπονοώ ότι ο στόχος μας είναι να πάμε σε λύση-εξπρές. Οι λόγοι είναι αυτονόητοι. Ως ΑΚΕΛ εδώ και δύο χρόνια υποστηρίζουμε με συνέπεια ότι υπάρχει δρόμος για να δοθεί ώθηση στη διαδικασία και να φτάσουμε σε λύση του συντομότερο. Αυτό θα συμβεί αν οι συνομιλίες συνεχίσουν από το σημείο που είχαν μείνει με τις σημαντικές συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ.  Επί Διακυβέρνησης Χριστόφια τρία από τα έξι συνολικά κεφάλαια του Κυπριακού είχαν φθάσει σε προχωρημένο σημείο σύγκλισης. Αρκετά κοντά, σε σημείο που ήταν σχεδόν κλειστά. Αυτά είναι τα κεφάλαια της Διακυβέρνησης, της οικονομίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επαναλαμβάνουμε ότι εκείνη την περίοδο κατατέθηκαν προτάσεις από το Δ. Χριστόφια που συνιστούν τη μόνη ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση ειρηνικής συνύπαρξης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων στη γη που τους γέννησε, στο κοινό τους σπίτι, την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτή είναι μια πολύτιμη παρακαταθήκη την οποία ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πρέπει να μην ρίξει στα αζήτητα. Να βρει το πολιτικό θάρρος και την πολιτική δύναμη να την αξιοποιήσει, αν όντως ο στόχος του είναι να παλέψει για τη λύση του Κυπριακού.

Ο  στόχος μας είναι ξεκάθαρος. Θέλουμε λύση το συντομότερο. Λύση βασισμένη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, στις αρχές επί των οποίων εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ και στις συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του 1977 και του 1979. Λύση που να κατοχυρώνει τη μία και μόνη κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια της ενωμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Λύση, δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Λύση που να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες, περιλαμβανομένου του δικαιώματος των προσφύγων για επιστροφή στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Λύση που να προνοεί για αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων, ο αριθμός των οποίων ήδη υπερβαίνει κατά πολύ εκείνο των Τουρκοκυπρίων. Χωρίς εγγυήσεις και χωρίς μονομερή δικαιώματα στρατιωτικής επέμβασης.

Αυτό είναι το όραμα μας για την Κύπρο και καλούμε ολόκληρο τον κυπριακό λαό, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους, να ενώσουμε τα χέρια και να το διεκδικήσουμε. Για να ξημερώσει η μέρα της ειρήνης που θα μας δώσει την ευκαιρία να ενώσουμε ξανά τα χέρια και να παλέψουμε μαζί για τη ζωή και την αξιοπρέπεια μας, όπως πριν από το 1974.

Η σημερινή μέρα σίγουρα δεν είναι αργία. Δεν είναι απλώς μια επέτειος περασμένων πολιτικών και εργατικών αγώνων. Είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε τους αγώνες παλεύοντας ενάντια στις νεοφιλελεύθερες αντιλαϊκές πολιτικές. Πολιτικές που βασίζονται στην κοινωνική αδικία. Ο πλούτος σήμερα των 85 πλουσιότερων ανθρώπων στο κόσμο ισοδυναμεί με το πλούτο των 3,5 δισεκ. φτωχότερων ανθρώπων του κόσμου. 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι κερδίζουν λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα ενώ η παιδική εργασία σκοτώνει κάθε χρόνο 22 χιλιάδες παιδιά.

Η άρχουσα τάξη συχνά προσποιείται ότι σοκάρεται από τέτοια στοιχεία. Σπεύδει κάποτε να επιδείξει και τη φιλανθρωπία της, δείχνοντας συγκλονισμένη από γεγονότα όπως ο πνιγμός 900 συνανθρώπων μας στη Μεσόγειο. Όταν όμως πρέπει να επιβάλουν τις απάνθρωπες πολιτικές τους, τα κροκοδείλια δάκρυα στεγνώνουν. Εμείς είμαστε σήμερα εδώ γιατί δείχνουμε άλλο δρόμο για τον άνθρωπο, τη ζωή και την αξιοπρέπεια.

Είμαστε εδώ γιατί εμάς το πολιτικό μας μανιφέστο δεν είναι το Μνημόνιο, όπως είναι για τον Πρόεδρο και τους Υπουργούς του. Είμαστε εδώ για τα «δεσμεύομαι» που εξαπάτησαν τους εργαζόμενους και το λαό πριν τις εκλογές. «Δεσμεύομαι» που ξεχάστηκαν την επομένη. Αντικαταστάθηκαν από τη ληστεία με το κούρεμα καταθέσεων, το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου  με τις ιδιωτικοποιήσεις, την εξαθλίωση με το πετσόκομμα του κοινωνικού κράτος και με την επιδρομή ενάντια στα δικαιώματα των συνταξιούχων.

Σήμερα είμαστε εδώ γιατί ενώ μας σταύρωσαν στην κυριολεξία κατά τη διακυβέρνηση Χριστόφια για δήθεν λεηλασία των δημόσιων ταμείων, το δημόσιο χρέος την διετία 2013-2014 αυξήθηκε κατά 3,5 δις ευρώ ή 35%. Είμαστε εδώ γιατί η ανεργία έφτασε το 16,3%. Είμαστε εδώ γιατί χιλιάδες Κύπριοι μετανάστευσαν. Γιατί θέλουν με την απελευθέρωση των ωραρίων να πολλαπλασιάσουν τους εργαζόμενους των 350 ευρώ. Γιατί υποτιμούν τη νοημοσύνη μας όταν λένε πως αν γίνει η Κυριακή εργάσιμη μέρα θα μειωθούν οι άνεργοι. Τα στοιχεία των Κοινωνικών Ασφαλίσεων δίνουν άλλη εικόνα: από τότε που εφαρμόστηκαν τα ωράρια οι εργαζόμενοι στο λιανικό εμπόριο μειώθηκαν.  Σήμερα είμαστε εδώ γιατί οι μισθοί στην Κύπρο παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη μείωση σ’ όλη την Ευρώπη.  Γιατί 240.000 άνθρωποι στην Κύπρο ζουν στο όριο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ 50.000 άνθρωποι σιτίζονται από τα κοινωνικά παντοπωλεία. Αυτό είναι που αποκαλεί η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού ανάκαμψη, σταθερότητα, επανεκκίνηση, ανάπτυξη και άνοιξη;

Σήμερα είμαστε εδώ για να καλέσουμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες, τους νέους, όλους όσοι βλέπουν τη ζωή τους να ξηλώνεται μέρα με τη μέρα, να ενώσουμε όλοι μαζί τις δυνάμεις μας. Σήμερα είμαστε εδώ γιατί στο σημείο που φτάσαμε κανένας δεν αντέχει πια την κοροϊδία. Κανένας δεν αντέχει να κομπάζουν πολιτικοί αρχηγοί στα κανάλια πως έσωσαν τον κόσμο με το πλαίσιο αφερεγγυότητας, την ώρα που όλοι ξέρουμε ότι με την ψήφο τους ανοίγουν το δρόμο στις τράπεζες για μαζικές εκποιήσεις.

Χθες, σήμερα και αύριο η Αριστερά της Κύπρου, θα είμαστε εδώ για να ανοίγουμε το δρόμο για το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας. Χθες, σήμερα και αύριο θα είμαστε πάντα εδώ, τόσοι και άλλοι τόσοι για να δίνουμε μαζί τον αγώνα για το μέλλον που μας αξίζει. Η δύναμη βρίσκεται στον αγώνα. Στην Αριστερά βρίσκεται η ελπίδα.

1/5/2015, έξω από Υπουργείο Οικονομικών