Χαιρετισμός Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού, στην εκδήλωσηγια το κίνημα Αγροτών του Ρε Αλέξη
Από μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ εκφράζω θερμό χαιρετισμό στη σημερινή εκδήλωση. Συγχαίρω την ΕΚΑ για την πρωτοβουλία της να αναδείξει την εξέγερση του Ρε Αλέξη, ως μια ένδοξη σελίδα της κυπριακής ιστορίας, η οποία δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν είχε την προβολή που της αξίζει.
Η εξέγερση των χωρικών δουλοπάροικων της Κύπρου με ηγέτη το Ρε Αλέξη ενάντια στους Φράγκους κατακτητές και τους φεουδάρχες έχει τεράστιο ιστορικό βάρος. Ήταν μια γνήσια λαϊκή εξέγερση, που απέκτησε παγκύπριο χαρακτήρα και συγκρότηση. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της Κύπρου, που ο λαός έπαιρνε, έστω και για πολύ λίγο, την εξουσία στα χέρια του.
Η εξέγερση συμπυκνώνει την ουσία της λαϊκής αυτενέργειας, της εθνικής αντίστασης, της ταξικής δράσης. Κυρίως όμως συμπυκνώνει το ακατάλυτο, δια μέσου των αιώνων, όραμα για μια εξουσία όπου ο λαός θα είναι ο πραγματικός αφέντης της πατρίδας του, ο πραγματικός αφέντης των καρπών του μόχθου και του ιδρώτα του. Ένα όραμα που μπορεί, μέσα στο πέρασμα των αιώνων να πήρε διάφορα ονόματα από την ιστορία, τη φιλοσοφία, τις ιδεολογίες, τα πολιτικά κινήματα, παραμένει όμως άφθαρτο στις συνειδήσεις των μη προνομιούχων της κάθε εποχής. Ο λαός να διαφεντεύει τη μοίρα του! Και εμείς, τη λέξη «λαός» τη χρησιμοποιούμε πάντα με την ταξική της έννοια. Εννοούμε δηλαδή, τον κόσμο της δουλειάς, τη φτωχολογιά, τους αδύνατους, τους μη προνομιούχους, τους εκμεταλλευόμενους, τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού δηλαδή, που ζει από τη δουλειά της και όχι από τη δουλειά των άλλων.
Η σημερινή εκδήλωση για την εξέγερση του Ρε Αλέξη μας προκαλεί να ξαναθυμηθούμε πόσοι κατακτητές πέρασαν από το πολύπαθο νησί μας και κάθισαν στο σβέρκο των Κυπρίων. Να θυμηθούμε ξανά ότι στο πέρασμα όλων αυτών, η φτωχολογιά της Κύπρου ήταν διπλά σκλαβωμένη: στους ξένους κατακτητές μα και στους ντόπιους εκμεταλλευτές της. Να θυμηθούμε ξανά ότι οι δυτικοί κατακτητές του νησιού δεν ήταν λιγότερο σκληροί και βάναυσοι απέναντι στο λαό της Κύπρου.
Να θυμηθούμε ξανά και να υπογραμμίσουμε ότι αυτή η εξέγερση δεν διενεργήθηκε ούτε από τον ανώτατο εκκλησιαστικό κλήρο ούτε από την ανώτερη τάξη των Κυπρίων οι οποίοι άλλωστε είχαν βρει τρόπους να συμβιώνουν με τους κατακτητές. Αυτός ήταν και ο λόγος που αυτοί, παρότι Κύπριοι, αντιμετώπισαν με εχθρότητα την εξέγερση. Αυτός ήταν και ο λόγος που η αστική ιστοριογραφία άφησε ξεχασμένη την ένδοξη σελίδα της εξέγερσης του Ρε Αλέξη.
Το μήνυμα άλλωστε ήταν και παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνο για κάθε λογής κατεστημένα και εξουσίες: Οι δούλοι ξεσηκώνονται και παίρνουν την εξουσία, ένας χωριάτης γίνεται βασιλιάς και η άρχουσα τάξη μόνο με εξωτερική βοήθεια καταφέρνει να ανακτήσει τον έλεγχο. Ποιοι άραγε εμπνέονται και ποιοι φοβούνται από τέτοιες ιδέες και μηνύματα;
Μπορεί η εξέγερση να πνίγηκε στο αίμα και ο Ρε Αλέξης να είχε φρικτό θάνατο από τους κατακτητές, το εξεγερτικό μήνυμα όμως παραμένει ατόφιο. Μπορεί οι μερικοί μήνες στους οποίους επικράτησε η εξέγερση να είναι μονάχα μια λάμψη μέσα στο διάβα του χρόνου, είναι όμως τόσο φωτεινή αυτή η επαναστατική λάμψη που από τα ιστορικά βάθη του 15ου αιώνα, φωτίζει την Κύπρο του 21ου αιώνα.
Συγχαίρω την ΕΚΑ γιατί αναδεικνύει αυτή την εποποιία της εξέγερσης του 15ου αιώνα και την ιστορική μορφή του Ρε Αλέξη, η οποία πρέπει να γίνει κτήμα των νέων γενιών. Πρέπει πιστεύουμε, η ιστορική επιστημονική έρευνα να ενδιατρίψει ακόμα περισσότερο σε αυτή τη σελίδα
Συγχαίρω την ΕΚΑ γιατί καθιστά τον Ρε Αλέξη, έναν αυθεντικό ήρωα της κυπριακής γης βγαλμένο από τα σπλάχνα του λαού μας, ως σύμβολο των σημερινών της αγώνων. Η ΕΚΑ είχε και έχει πρωτοπόρο ρόλο στην οργάνωση και στους αγώνες του αγροτικού κόσμου της Κύπρου. Πρέπει να συνεχίσει να έχει αυτό το ρόλο διότι οι καιροί είναι δύσκολοι για τους αγρότες της Κύπρου, ιδιαίτερα μέσα στο αντίξοο περιβάλλον που διαμόρφωσε η Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η γενικότερη κοινωνικοοικονομική της πορεία.
Θα κλείσω, αναφέροντας μόνο ένα από τους ιστορικούς παραλληλισμούς που μπορεί να γίνει ανάμεσα σε εκείνη την εξέγερση και τη σημερινή Κύπρο. Όσο κι αν πολλές φορές η εικόνα και τα φαινόμενα, δείχνουν ότι οι Κύπριοι μένουν απαθείς και ράθυμοι μπροστά σε όλα τα στραβά και τις αδικίες που τους πλήττουν, εντούτοις η Ιστορία μας, φανερώνει ότι αργά ή γρήγορα, έρχεται η ώρα που ο λαός μας υψώνει το ανάστημα του και διεκδικεί πίσω την αξιοπρέπεια του και όσα του ανήκουν.
12 Μαΐου 2014
