Χαιρετισμός Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ στο πρόγευμα εργασίας που διοργανώνεται με την ευκαιρία της Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας
Χαιρετισμός Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ στο πρόγευμα εργασίας που διοργανώνεται με την ευκαιρία της Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας
Σας ευχαριστώ θερμά όλες για τη θετική ανταπόκριση σας στην πρόσκληση μας. Αυτή η πρωτοβουλία που καθιερώνεται πλέον ως θεσμός, αναλαμβάνεται για ένα πολύ απλό λόγο. Για να προβάλουμε την ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερος ρόλος και λόγος στις γυναίκες και να αναδείξουμε πόσο πετυχεμένες μπορούν να είναι στην εκτέλεση σημαντικών καθηκόντων. Γιατί δυστυχώς μέσα στις σημερινές συνθήκες ζητήματα καυτά που απασχολούν τις γυναίκες, δεν ακούγονται, ούτε και προβάλλονται. Παραμένουμε ως κοινωνία δέσμιοι της προσβλητικής και παρωχημένης αντίληψης ότι «οι γυναίκες δεν είναι για πολλά». Ας αναρωτηθούμε μόνο για λίγο με ποιες αντιλήψεις και με ποια στερεότυπα μάς εμβολιάζουν το μυαλό καθημερινά ο τύπος και τα Μέσα Επικοινωνίας. Η γυναίκα πρέπει να έχει συγκεκριμένα ενδιαφέροντα που εξαντλούνται στην εικόνα, στην καριέρα και στην οικογένεια της. Αυτό είναι όλο.
Ως ΑΚΕΛ πιστεύουμε ότι οι γυναίκες έχουν να πουν πολλά και μπορούν να κάνουν ακόμα περισσότερα. Σε μια χώρα με τη δική μας πικρή ιστορική εμπειρία οι γυναίκες απέδειξαν μέσα σε πολύ δύσκολες εποχές ότι μπορούν και πρέπει να έχουν ρόλο. Γυναίκες ήταν οι ελληνοκύπριες και τουρκοκύπριες που στάθηκαν μπροστά από τα όπλα των αποικιοκρατών στις μεγάλες απεργίες του 1948. Γυναίκες ήταν και οι ελληνοκύπριες και τουρκοκύπριες που βάδισαν στις πρώτες μεταπολεμικές απεργίες για να διεκδικήσουν βασικά εργασιακά δικαιώματα. Γυναίκες ήταν και είναι όλες όσες έδωσαν και έχασαν όλη τους τη ζωή, τα παιδιά τους στα γεγονότα του 1974. Που στέκουν μέχρι σήμερα δακρυσμένες μέσα στις αίθουσες των εργαστηρίων περιμένοντας ένα ίχνος από τους δικούς τους ανθρώπους.
Σε μια χώρα όπως τη δική μας που, ας το παραδεχθούμε, τα καυτά κοινωνικά ζητήματα που αφορούν και τις γυναίκες δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα ή αποτελούν ταμπού και συζητούνται σπάνια, υπάρχουν πολλές γυναίκες όπως εσάς που τολμούν να οργανωθούν και να τα προωθήσουν. Αξιολογώ ως πολύ σημαντικό αυτό της βίας κατά των γυναικών.
Πρόσφατα στην Τουρκία οι γυναίκες βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενες για τη δολοφονία μιας εικοσάχρονης φοιτήτριας από τον απαγωγέα και βιαστή της. Η αντιμετώπιση από μέρους της τουρκικής πολιτείας των διαδηλώσεων που ξέσπασαν με αφορμή το θάνατο της νεαρής κοπέλας ήταν κάθε άλλο παρά προοδευτική. Ένας από τους θεωρητικούς συμβούλους μάλιστα της Κυβέρνησης Ερτογάν πρότεινε να θεσπιστούν ροζ λεωφορεία για τις γυναίκες, προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα, αφού η νεαρή κοπέλα απήχθη από τον οδηγό του λεωφορείου στο οποίο είχε επιβιβαστεί για να πάει σπίτι της. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στατιστικά του Συνδέσμου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Τουρκία, το 2014 σκοτώθηκαν 296 γυναίκες μετά από επιθέσεις αντρών. 776 γυναίκες τραυματίστηκαν και 142 γυναίκες βιάστηκαν ή και παρενοχλήθηκαν σεξουαλικά. Τουλάχιστον αυτά αναφέρθηκαν και καταγράφηκαν.
Ας μην έχει κανένας όμως την αυταπάτη ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στην Τουρκία του κ. Ερτογάν που επιθυμεί να επαναφέρει στην τουρκική κοινωνία τις «αυθεντικές αξίες της Ανατολίας». Στην Κύπρο τη χρονιά που μας πέρασε, αναφέρθηκαν και καταγράφηκαν από το Σύνδεσμο για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια 1.636 περιστατικά. Το 2013 καταγράφηκαν 1.684 περιστατικά, το 82% των οποίων, θύματα ήταν γυναίκες και το 79% των θυτών ήταν άνδρες. Συνολικά, το 81% των θυτών ήταν Κύπριοι. Στην Ευρώπη του σήμερα, σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα, μία στις δέκα γυναίκες υπήρξε θύμα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας, ενώ μία στις 20 έχει πέσει θύμα βιασμού από την ηλικία των 15 ετών και άνω. Συνολικά, πάνω από το 50% των γυναικών της Ευρώπης έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, σε μεγάλο ποσοστό στο χώρο εργασίας.
Η έξαρση των φαινομένων βίας κατά των γυναικών και της ενδο-οικογενειακής βίας δεν είναι καθόλου άσχετη με την όξυνση των οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Έρευνες που έγιναν το τελευταίο διάστημα κατέγραψαν θεαματική αύξηση της βίας μέσα στην οικογένεια ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Το ίδιο θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος και για την αύξηση των κρουσμάτων πορνείας, ακόμα και ανηλίκων και περιθωριοποίησης των γυναικών.
Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα για να αποδείξω πως η γυναίκα μέσα στην οικονομική κρίση πλήττεται με πολλούς τρόπους και πληρώνει διπλό κόστος. Όμως θα σταματήσω εδώ, αναφέροντας μόνο επιγραμματικά ορισμένες από τις προτάσεις που το ΑΚΕΛ καταθέτει στην κοινωνία σε ότι αφορά τις γυναίκες. Αναφέρομαι στην άμεση υπογραφή και κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Την εκπόνηση Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών το οποίο θα αντιμετωπίζει όλες τις επιμέρους εκφάνσεις του φαινομένου, όπως τη σωματεμπορία κλπ. Την επίσπευση της Εθνικής Στρατηγικής για την αντιμετώπιση του καρκίνου, την ανατροπή των αναχρονιστικών σεξιστικών στερεοτύπων μέσα από την καλλιέργεια κουλτούρας ισοτιμίας στην Εκπαίδευση και τη δέσμευση των ΜΜΕ σε ένα κώδικα δεοντολογίας σχετικά με τα θέματα του φύλου. Επιπλέον, την πλήρη κατοχύρωση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων της γυναίκας, το δικαίωμα της να αποφασίζει η ίδια για το σώμα της και την ουσιαστική ενίσχυση της σεξουαλικής εκπαίδευσης αλλά και την προώθηση συγκεκριμένων πολιτικών για τα προβλήματα και τις ανάγκες της εργαζόμενης, της μητέρας, της αγρότισσας, της μετανάστριας και της μονογονιού.
Σας ευχαριστώ ξανά που ανταποκριθήκατε στην πρόσκληση σας. Είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε τις απόψεις σας για τα θέματα που σας απασχολούν.
9 Μαρτίου 2013, Chateau Status
