Συνέντευξη Ομάρ Ντίπ, Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων Λιβανέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος

Συνέντευξη Ομάρ Ντίπ, Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων Λιβανέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος

 

Καλημέρα σε όλους όσους τους θεατές που θα παρακολουθήσουν αυτό το βίντεο. Το AKEL International διοργανώνει σήμερα μια συζήτηση σχετικά με το γειτονικό μας Λίβανο. Ο Λίβανος δεν αντιμετωπίζει μόνο την απειλή μιας πανδημίας αυτές τις μέρες αλλά κινδυνεύει από μια κρίση χρέους. Έχουμε όλοι δει εικόνες κόσμου να διαμαρτύρεται στους δρόμους κατά τους προηγούμενους μήνες. Πολλοί νέοι διαμαρτύρονται για τον κοινωνικό αντίκτυπο αυτής της κρίσης. Ανάμεσα στους διαδηλωτές ήταν και οι σύντροφοι μας του Λιβανέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος. Γι’ αυτό κι έχουμε σήμερα μαζί μας για αυτή τη συζήτηση τον Ομάρ Ντιπ ο οποίος είναι ο Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του Λιβανέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος.

Καλημέρα Ομάρ. Σε ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου σε αυτή τη συζήτηση. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν λέγοντας μας, με παραπάνω λεπτομέρειες, τι είναι αυτή η κρίση; Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της κρίσης που αντιμετωπίζετε τώρα;

Πρώτα θα ήθελα να χαιρετίσω τον κυπριακό λαό, τα μέλη του ΑΚΕΛ, της ΕΔΟΝ και τον προοδευτικό κόσμο της Κύπρου. Λοιπόν, η κρίση στο Λίβανο είναι πολυδιάστατη. Είχαμε ήδη μια οικονομική κρίση πριν το ξέσπασμα της κρίσης του κορονοϊού. Ο Λίβανος υπέφερε από μια σφοδρή οικονομική κρίση η οποία είχε ήδη συσσωρευτεί. Είχαμε ένα μεγάλο ποσοστό δημοσίου χρέους. Είχαμε χρέος που έφτανε περίπου το 160% του ΑΕΠ που είναι ανάμεσα στα ψηλότερα στον κόσμο. Ίσως το τρίτο μεγαλύτερο ποσοστό στον κόσμο μόλις μετά την Ιαπωνία και την Ελλάδα. Λοιπόν, υπήρξε ήδη αθέτηση του χρέους. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι έχουμε τεράστια ανισότητα. Το 1% των καταθετών στις τράπεζες κατέχουν πέραν του 50% του συνόλου των καταθέσεων. Έτσι ο πλούτος είναι συγκεντρωμένος σε μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων και το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μας σύστημα εργάζεται για τα συμφέροντα αυτής της μειοψηφίας. Έτσι λοιπόν όλοι μας οι φόροι για παράδειγμα ήταν έμμεσοι φόροι για ολόκληρο το λαό. Δεν έχουμε φόρους για τους πλουσίους κοκ.  Τα χρέη μας ουσιαστικά είναι για αυτούς τους ανθρώπους. Η κυβέρνηση μας έχει πολλά έξοδα από τα οποία πολλά οφείλονται στη διαφθορά, την κλοπή και την ακατάλληλη διακυβέρνηση.  Και για τη συμπλήρωση του ελλείμματος δανείζονται από τις τράπεζες, ουσιαστικά από το πλουσιότερο 1%. Και πληρώνουν πολύ ψηλό επιτόκιο γι’ αυτό. Έτσι τα τελευταία χρόνια τα μισά έσοδα προορίζονταν για την πληρωμή του χρέους. Μπορείτε να φανταστείτε ότι ολόκληρος ο λαός εργάζεται νυχθημερόν για να πληρώνει τους φόρους του και μισοί από αυτούς τους φόρους προορίζονται για την πληρωμή των επιτοκίων για τις τράπεζες και την καπιταλιστική τάξη. Έτσι αυτό αύξανε την ανισότητα. Οι φτωχοί γίνονταν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Και το σύστημα ήταν αέναος κύκλος συσσώρευσης χρέους, επιτοκίων και φόρων. Μέχρι που φτάσαμε σε ένα σημείο όπου ξέσπασε η κρίση. Έτσι τον τελευταίο χρόνο είχαμε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε με αυτή την κατάσταση αφού το χρέος δεν πληρωνόταν. Έτσι το νόμισμα άρχισε να υποτιμάται. Έχουμε χάσει τα 2/3 της πραγματικής αξίας των μισθών των ανθρώπων. Για παράδειγμα, ο μίνιμουμ μισθός σε λιβανέζικες λίρες ισούτο με 450 δολάρια. Τώρα μετά την υποτίμηση ισούται με 150 δολάρια. Ουσιαστικά δεν έχει καμιά αξία. Αυτό οδηγεί πολλούς ανθρώπους στη φτώχεια, κάποιους στην πείνα. Υψηλά ποσοστά ανεργίας.  Πριν από αυτή την κατάσταση είχαμε 35% φτώχεια. Μπορείτε να φανταστείτε μετά την τριπλή υποτίμηση που έφτασε η φτώχεια. Και αυτό συνέβη πριν τον κορονοϊό. Οπόταν είχαμε την εξάπλωση της πανδημίας και την υγειονομική κρίση την ίδια στιγμή με την οικονομική κρίση. Γι’ αυτό ήταν πολύ σκληρή η περίοδος κατά τους τελευταίους μήνες.

Ανάφερες κάποια σημεία του κοινωνικού αντίκτυπου της κρίσης. Αν μπορούσες να μας μιλήσεις λίγο παραπάνω γι’ αυτό συνδυάζοντας το με τις προτάσεις του Λιβανέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος σχετικά με τον αντίκτυπο της κρίσης στην εργατική τάξη.

Ο κύριος αντίκτυπος ήταν στην εργατική τάξη και το φτωχότερο κομμάτι του λαού. Επειδή όταν ξεκίνησε η κρίση με όλους τους κεφαλαιακούς ελέγχους που υλοποίησαν, ο κόσμος που δεν μπορούσε να κάνει αναλήψεις χρημάτων από την τράπεζα ήταν η μεσαία τάξη και τα χαμηλότερα στρώματα. Γιατί; Επειδή η πλουσιότεροι είχαν ισχυρή επιρροή. Ήταν η πηγή της μεγάλης διαφθοράς στο Λίβανο.  Και αυτοί ουσιαστικά ήταν οι ίδιοι οι πολιτικοί, οι οποίοι μπορούσαν να βγουν εκτός χώρας και να μεταφέρουν τα χρήματα τους. Και μπορούσαν για παράδειγμα να βγάλουν στο εξωτερικό περισσότερα από 7 δις δολάρια από τις τράπεζες μετρητά ενώ τα χαμηλότερα στρώματα δεν μπορούσαν να τραβήξουν περισσότερα από 400 δολάρια το μήνα. Εφάρμοσαν κεφαλαιακούς ελέγχους ενάντια στους φτωχούς και όχι ενάντια στους πλούσιους. Επιπρόσθετα στην ανεργία και την υποτίμηση του νομίσματος, η φτώχεια είχε επιδεινωθεί και αυτό οδήγησε σε μια πολύ δύσκολη κοινωνική κατάσταση. Και αυτός ήταν ένας από τους παράγοντες που οδήγησε το λαό στους δρόμους από τον Οκτώβρη. Τον Οκτώβρη είχαμε μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις στην ιστορία της χώρας. Το ένα τρίτο της χώρας, περίπου 1 εκατομμύριο κόσμος ήταν στους δρόμους σε όλες τις πόλεις του Λιβάνου. Ο κόσμος αρχικά πήγαινε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στους φόρους αλλά μετά επιζητούσε και αλλαγή στο σεκταριστικό κατεστημένο. Υπέρ ενός κοσμικού και δημοκρατικού πολιτικού συστήματος. Υπέρ της αλλαγής του οικονομικού συστήματος κοκ. Έλαβε γενικότερα πιο πολιτικό χαρακτήρα. Το Κόμμα μας ήταν το μόνο πολιτικό κόμμα που στήριζε τις κινητοποιήσεις κινητοποιώντας τα μέλη του και το μηχανισμό του για να στηρίξει την εξέγερση ή την επανάσταση όπως την ονομάζει ο κόσμος. Εμείς την καλούμε εξέγερση και προσπαθούσαμε να την προσανατολίσουμε προς συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους. Να πιέσουμε προς συγκεκριμένα αιτήματα. Για παράδειγμα καλούσαμε για τερματισμό του σεκταριστικού συστήματος. Υπέρ της υιοθέτησης νέου εκλογικού νόμου που θα μας οδηγήσει από το σεκταριστικό σε ένα κοσμικό σύστημα. Ζητούσαμε ένα φορολογικό σύστημα το οποίο θα προσανατολίζεται στη φορολογία των πλουσίων, στα επιτόκια των τραπεζών, στο κεφάλαιο. Την ίδια στιγμή να μειώνει τη φορολογία προς τους φτωχότερους. Ζητούσαμε ένα εθνικό σύστημα υγείας το οποίο δεν έχουμε. Ζητούσαμε ανεργιακά επιδόματα. Ζητούσαμε μεταρρύθμιση στην οικονομία ώστε να γίνει παραγωγική αφού είμαστε μια οικονομία η οποία βασίζεται κύρια στα χρήματα των αποδήμων. Δεν έχουμε καμιά βασική παραγωγή στο Λίβανο. Ο τουρισμός έχει καταρρεύσει τα τελευταία χρόνια. Η γεωργία έχει καταρρεύσει επίσης. Δεν έχουμε βιομηχανία κλπ. Πως μπορεί μια χώρα να επιβιώσει άμα δεν παράγει κάτι και απλά βασίζεται στα λεφτά των αποδήμων της; Επίσης μιλούσαμε για νέες πολιτικές που θα τονώσουν τους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας με στόχο τη διαφοροποίηση στην οικονομία. Προωθήσαμε ένα πρόγραμμα για την εξέγερση. Βασικά, φτιάξαμε συμμαχίες με άλλες δυνάμεις, μικρές πολιτικές ομάδες, φοιτητικές οργανώσεις, συνδικάτα και κάποιες ΜΚΟ. Δημιουργήσαμε μια συμμαχία για την εξέγερση ώστε να μπορούμε να προωθήσουμε αυτό το πρόγραμμα.  Και είμασταν μερικώς πετυχημένοι αφού δώσαμε στην εξέγερση ένα πολιτικό περιεχόμενο για να μην μείνει μόνο ως μια μορφή διαμαρτυρίας χωρίς συγκεκριμένες πολιτικά αιτήματα.

Σχετικά με αυτές τις κινητοποιήσεις, τι νομίζεις για το μέλλον; Ποιο θα είναι το πολιτικό κληροδότημα αυτών των κινητοποιήσεων; Επίσης, τι αναμένετε να γίνει όταν αρθούν οι περιορισμοί στη διακίνηση; Τι θα γίνει; Ο κόσμος θα έρθει πίσω στους δρόμους ή θα θεωρήσει πως ως εδώ ήταν και τέλος;

Ήδη καλούμε τον κόσμο να συνεχίσει την εξέγερση. Η κρίση στην υγεία έχει αποδείξει ακόμα παραπάνω πόσο εύθραυστο είναι το σύστημα και πως έχει αποτύχει να προμηθεύσει με τα βασικά και απαραίτητα μέσα για το λαό. Για παράδειγμα στο Λίβανο δεν έχουμε εθνικό σύστημα υγείας. Οπόταν στο πλαίσιο της πανδημία πολλής κόσμος ήταν αναγκασμένος να πληρώσει για την περίθαλψη του. Προς το παρών ευτυχώς δεν έχουμε μεγάλη εξάπλωση του ιού. Αλλά φανταστείτε αν για παράδειγμα υπάρξει εξάπλωση όπως σε άλλες χώρες. Όπως στις ΗΠΑ. Τι θα κάνει ο κόσμος όταν δεν υπάρχει σύστημα υγείας; Και η ανεργία βρίσκεται σε ψηλά επίπεδα. Ο κόσμος είναι αποκλεισμένος στα σπίτια του οπόταν έχουν σταματήσει πολλές δουλειές. Δεν έχουμε κανένα είδος κοινωνικής ασφάλισης που θα στηρίξει τον κόσμο στην ανεργία. Τώρα όμως που τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα ως προς το ότι το νεοφιλελεύθερο μας σύστημα λειτουργούσε για τα συμφέροντα των πλουσίων δεν είναι ένα βιώσιμο και δίκαιο σύστημα οπόταν χρειάζονται πραγματικές μεταρρυθμίσεις σε αυτό. Αυτά τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα πιέζουν για συνέχιση της εξέγερσης. Ωστόσο πρέπει να περιμένουμε να δούμε πως ο ιός θα εξαπλωθεί, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις, πότε θα είναι δυνατό για τον κόσμο ασφαλές για να πάει στους δρόμους και πότε θα μπορέσουμε να οργανωθούμε για κάτι τέτοιο. Αυτό είναι κάτι ευαίσθητο. Δεν είναι κάτι που εναπόκειται στην απόφαση τη δική μας ή του λαού. Όμως ήδη βλέπουμε ότι ακόμη και τώρα εν μέσω της  εξάπλωσης της πανδημίας σε κάποια μέρη ο κόσμος πηγαίνει στους δρόμους από μόνος τους αφού λέει ότι «Πεινούμε. Δεν μπορούμε να βγούμε έξω. Δεν έχουμε δουλειές». Το έχουμε δει στο βορρά, στην Τρίπολη και άλλες πόλεις πιο παλιά. Σκεφτείτε αν ακόμη και τώρα ο κόσμος παίρνει το ρίσκο να βγαίνει έξω επειδή όπως λέει και ένα σύνθημα «Αν δεν πεθάνουμε από κορονοϊό, θα πεθάνουμε από πείνα». Είναι επιλογή πώς να πεθάνεις. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Είναι γι’ αυτό που αναμένουμε ότι το κοινωνικό κίνημα θα επανεμφανιστεί πάλι σύντομα στο μέλλον. Και ελπίζουμε να είναι ένα οργανωμένο πολιτικό κίνημα και όχι μόνο μια μορφή διαδήλωσης και έκφρασης θυμού που δεν θα οδηγήσει σε πρόοδο.

 

Σε σχέση με όσα μας είπες, προφανώς το κράτος δεν υπήρξε σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία. Όμως τι συμβαίνει σε πυκνοκατοικημένες περιοχές όπως οι οικισμοί των Παλαιστινίων και Σύριων προσφύγων; Πως ήταν η κατάσταση εκεί σε σχέση με τα μέτρα; Επίσης, ακούσαμε ότι υλοποιείται σήμερα εκ νέου απαγόρευση κυκλοφορίας μετά την αρχική άρση των περιορισμών. 

Ευτυχώς δεν είχαμε μεγάλη εξάπλωση του ιού μέσα στους προσφυγικούς οικισμούς. Ξέρεις η κατάσταση στους προσφυγικούς οικισμούς είναι ακόμη πιο επικίνδυνη. Επισκέφθηκες ήδη τους οικισμούς και είδες το συνωστισμό που υπάρχει με τον κόσμο. Χωρίς καλές υγειονομικές συνθήκες. Οπόταν εάν ο ιός εξαπλωθεί σε αυτές τις κοινότητες τότε θα γίνει σε μεγάλους αριθμούς. Μία από τις μεγαλύτερες μας ανησυχίες ήταν ακριβώς αυτό το θέμα επειδή ο ιός θα κτυπήσει τους πιο ευάλωτους πολύ δυνατά. Είχαμε μόνο μερικά κρούσματα αλλά πιο μετά όχι στην αρχή. Πριν δύο βδομάδες σημειώθηκαν τέσσερις ή έξι περιπτώσεις στους Παλαιστινιακούς προσφυγικούς οικισμούς. Δεν είδαμε μεγάλη εξάπλωση εκεί. Ελπίζουμε ότι ο ιός δεν θα εξαπλωθεί οπουδήποτε, ειδικότερα εκεί. Και ελπίζουμε ότι αυτοί οι μειωμένοι αριθμοί που σημειώθηκαν να είναι πραγματικοί και όχι επειδή οι Υγειονομικές Υπηρεσίες δεν κάνουν την δουλειά τους εξετάζοντας τον κόσμο. Οπόταν, πρώτο, ελπίζουμε η κατάσταση να είναι όντως έτσι και δεύτερο, να παραμείνει υπό έλεγχο. Για μας, για όλη την κοινωνία υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας ολόκληρη τη βδομάδα, από την Πέμπτη μέχρι την Κυριακή. Και ο λόγος είναι επειδή πολλοί άνθρωποι όταν ξεκίνησε η άρση των μέτρων, συνέχισαν τη ζωή ως συνήθως. Οπόταν αυτό βοήθησε στην έξαρση των αριθμών και πάλι. Έχουμε κλιμάκωση των περιπτώσεων που σημειώνονται καθημερινά αλλά όταν επήλθε η άρση, άρχισε να ξανανεβαίνει. Αυτό είναι ένα μοτίβο που εμφανίζεται παντού. Πρέπει να επιλέξεις πόσο αυστηρά διατηρείς τα μέτρα υγιεινής και σε ποιο βαθμό επιτρέπεις διάφορες πτυχές της ζωής να προχωρήσουν ώστε οι άνθρωποι να εργάζονται και να παράγουν. Εμείς προτείναμε ένα σχέδιο στην κυβέρνηση για το πώς να στηρίξει τον κόσμο που είναι σε ανάγκη ώστε να μπορέσουν να μείνουν σπίτι τους. Εμείς δεν θέλουμε ο κόσμος να βγει έξω αλλά να διατηρεί μια κοινωνική απόσταση. Βάλαμε ένα σχέδιο που περιλαμβάνει βοήθεια για ανέργους, για μικρές επιχειρήσεις και να υλοποιηθεί η δωρεάν παροχή υγείας τουλάχιστον για την περίοδο της εξάπλωσης του ιού, μέχρι να μπορέσουμε τελικά να έχουμε ένα μόνιμο δημόσιο σύστημα υγείας. Οπόταν ετοιμάσαμε ένα σχέδιο τριών σημείων και είχαμε οικονομική μελέτη για το κόστος. Υπολογίσαμε ότι μπορούμε να το κάνουμε με την τρέχουσα κατάσταση. Όμως η κυβέρνηση έχει βάλει ένα πολύ ελλιπές σχέδιο που ο προϋπολογισμός του ήταν στο 5% αυτού που προτείναμε. Ήταν πολύ συμβολικό με κανένα αποτέλεσμα. Ήταν κάτι πολύ κατώτερο και ασαφές. Οπόταν αυτό θέτει σε κίνδυνο τον κόσμο. Εμείς θέλουμε να προστατεύσουμε τον κόσμο τόσο στο θέμα της υγείας όσο και στο οικονομικό επίπεδο. Δεν θέλουμε να πεθάνουν ούτε από κορονοϊό, ούτε από πείνα. Αυτή είναι η πολύπλοκη κατάσταση την οποία έχουμε.

Ας δούμε τώρα την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή. Επειδή ενώ η πανδημία έχει επισκιάσει όλα τα άλλα διεθνή ζητήματα, ξέρουμε ότι η επιθετικά σχέδια ενάντια στους λαούς και ειδικότερα στη Μ. Ανατολή και την Αν. Μεσόγειο συνεχίζουν ακάθεκτα. Πως το Λιβανέζικο Κ.Κ. βλέπει την κατάσταση;

Η κατάσταση στην περιοχή ήταν πάντα περίπλοκη. Η συνεχιζόμενη κατοχή διαφόρων χωρών όπως την Παλαιστίνη, των Υψωμάτων Γκολάν στη Συρία, οι περιοχές στο νότιο Λίβανο, η παρουσία των αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων στο Ιράκ, στον Κόλπο και αλλού στην περιοχή αποτελούν τον πιο επικίνδυνο και θανατηφόρο πολιτικό ιό που έχουμε. Αυτός είναι ο ισχυρότερος εχθρός στην περιοχή από δεκαετίες πιο πριν. Ο ιμπεριαλισμός, το ΝΑΤΟ και η επέκταση των ΗΠΑ και της ισραηλινής κατοχής στην περιοχή. Αυτή είναι μια κατάσταση που θέλει πολιτική επίλυση. Είναι μια κατάσταση για την οποία αγωνιζόμαστε εδώ και δεκαετίες και θα αγωνιζόμαστε και στο μέλλον. Όπως ξέρετε σε πολλές από αυτές τις κοινωνίες η κατοχή και ο πόλεμος, τις έχουν θέσει σε πολύ ευάλωτη θέση. Για παράδειγμα, η κατάσταση του λαού της Συρίας υπό αυτές τις συνθήκες της τουρκικής και ισραηλινής κατοχής, παρουσίας αμερικανικών στρατευμάτων, ο εμφύλιος, η τρομοκρατία κλπ. Αυτές είναι πολύ ευάλωτες κοινωνίες. Η όποια επιπρόσθετη κρίση θα της γονατίσει. Για παράδειγμα, η εξάπλωση του κορονοϊού στη Συρία ή στην κατεχόμενη Παλαιστίνη θα είναι καταστροφική. Για τον κόσμο που ζει στη Γάζα κάτω από αποκλεισμούς χωρίς βασικά δικαιώματα κοκ. Η κατάσταση στην περιοχή είναι πολύ περίπλοκη και νομίζουμε ότι πρώτο, τα προβλήματα είναι κοινά γενικά ανάμεσα στους λαούς της περιοχής και ο αγώνας είναι διπλός. Δεν είναι μόνο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη και οικονομική ισότητα. Είναι αγώνας για απελευθέρωση πρώτα απ’ όλα.

Ας προχωρήσουμε με την τελευταία ερώτηση. Βέβαια, τα δύο Κόμματα μας έχουν εκφράσει την αμοιβαία αλληλεγγύη τους σε διάφορες περιπτώσεις. Μια από αυτές ήταν κατά την τελευταία επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα του Κόμματος σας στην Κύπρο. Σας ευχόμαστε κάθε καλό και ελπίζουμε ότι οι αγώνες σας θα επιτύχουν τους στόχους τους και ότι ο λιβανικός λαός θα ξεπεράσει όλες αυτές τις προκλήσεις σύντομα. Οπόταν θα ήθελες να τελειώσουμε με ένα τελευταίο μήνυμα για τον κόσμο που μας παρακολουθεί;

Θα ήθελα να ολοκληρώσω όπως ξεκινήσαμε με χαιρετισμούς στον κυπριακό λαό. Τις χώρες μας χωρίζουν μόνο μερικά χιλιόμετρα θάλασσας. Μοιραζόμαστε κοινή γεωγραφία και ιστορία. Μοιραζόμαστε και κοινό αγώνα για παγκόσμια αλλαγή ενάντια στον καπιταλισμό και μορφές νεοφιλελευθερισμού που καταστρέφουν την εργατική τάξη και τα φτωχότερα στρώματα. Αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού ο οποίος προκαλεί το θάνατο και το μαρασμό ανά τον κόσμο. Μοιραζόμαστε και τη θέληση για κοινωνική και οικονομική αλλαγή. Από δικής μας πλευράς οι σχέσεις μεταξύ του Λιβανέζικου Κ.Κ. και του ΑΚΕΛ είναι ιστορικές. Οι σχέσεις μεταξύ των Οργανώσεων Νεολαίας μας, της ULDY και της ΕΔΟΝ είναι ιστορικές. Ανταλλάζαμε επισκέψεις όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης, σχέσεις υπάρχουν μεταξύ των συντεχνιών μας κοκ. Οπόταν πιστεύουμε ότι το κοινωνικό και πολιτικό κίνημα στο Λίβανο βρίσκεται σε αλληλεγγύη με τα δικαιώματα του κυπριακού λαού και τη θέληση του για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Και γνωρίζουμε ότι και το ΑΚΕΛ βρίσκεται σε αλληλεγγύη για την απελευθέρωση, ανεξαρτησία και πρόοδο της χώρας μας.

Όντως. Και σε αυτό το σημείο Ομάρ θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για αυτή τη συνέντευξη. Είμαι βεβαίως ότι θα είμαστε σε επικοινωνία για αλληλοενημέρωση για τις εξελίξεις στις χώρες μας και θα ενώνουμε δυνάμεις για τους αγώνες που επέρχονται. Σε ευχαριστώ πολύ όπως και όλους όσους θα παρακολουθήσουν αυτή τη συνέντευξη.