Ομιλία Πάμπη Κυρίτση, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ στο 22ο Συνέδριο του ΑΚΕΛ
Συντρόφισσες, σύντροφοι
Από την διακήρυξη της ίδρυσης του ΚΚΚ, ήταν ξεκάθαρο ότι για να μπορέσει το κόμμα να προωθήσει τους στόχους του θα έπρεπε να εργαστεί σκληρά, ώστε να κατακτήσει στην πράξη εκείνο το εκτόπισμα και εκείνο το ρόλο μέσα στην κοινωνία, ο οποίος να του επιτρέπει να σταθεί με αξιώσεις απέναντι στην ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία της αστικής τάξης και να αμφισβητήσει το σύστημα. Και υπήρχε από την αρχή ξεκάθαρη αντίληψη ότι αυτός ο ρόλος κερδίζεται, όχι μόνο με τις ανακοινώσεις και τις διακηρύξεις αλλά κυρίως μέσα στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Σήμερα, ύστερα από 90 τόσα χρόνια ζωής και δράσης, το αποτύπωμα της αριστεράς είναι πλέον απόλυτα ευδιάκριτο πάνω σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες τους οποίους έχει διεξάγει ο λαός μας από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Αγώνες οι οποίοι άλλαξαν την ζωή των ανθρώπων, κατοχύρωσαν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και έδωσαν φωνή και αξιοπρέπεια στους αδύνατους και τους μη προνομιούχους της κοινωνίας. Έτσι έχει κτιστεί και σφυρηλατηθεί η σχέση καταξίωσης και εμπιστοσύνης, του κόμματος μας με τις λαϊκές μάζες.
Αυτή η σχέση, αυτό ο ισχυρός δεσμός που δημιούργησε το κόμμα μας με τα πλατιά λαϊκά στρώματα στη βάση της διαχρονικής ενασχόλησης του με τα καθημερινά λαϊκά προβλήματα, ήταν ο πιο αποφασιστικός παράγοντας ώστε το κόμμα μας να αντιμετωπίσει με επιτυχία όχι μόνο τις διαχρονικές επιθέσεις των ταξικών και πολιτικών του αντιπάλων, αλλά και εσωτερικές κρίσεις και έντονες πολιτικές και ιδεολογικές αναταράξεις, όπως π.χ. η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών, στηριγμένοι ακριβώς στον καταξιωμένο ρόλο του μέσα στην Κυπριακή κοινωνία ως δύναμη προόδου, δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Δεν πρέπει βέβαια ποτέ να ξεχνούμε ότι η αριστερά δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Παίρνει σάρκα και οστά μέσω των στελεχών και των μελών του κόμματος και του λαϊκού κινήματος.
Είναι συγκεκριμένοι άνθρωποι, κύπριοι κουμουνιστές, που πήραν το βάρος της σκληρής ταξικής αναμέτρησης για την δημιουργία του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και την οργάνωση των εργατικών οργανώσεων. Που ενώσαν το εργατικό κίνημα κάτω από την ομπρέλα της ΠΣΕ και αργότερα της ΠΕΟ. Και βέβαια πολλοί από αυτούς είχαν γι’ αυτή τους τη δράση τεράστιο προσωπικό κόστος.
Είναι μέσα από την δράση φωτισμένων ανθρώπων με επικεφαλής τους ΑΚΕΛιστές, που δημιουργήθηκε η ΕΚΑ και το Αγροτικό Κίνημα, που δημιουργήθηκαν διεκδικητικές επαγγελματικές οργανώσεις όπως η ΠΟΒΕΚ και άλλοι συνδικαλιστικοί φορείς. Που έχουμε ένα ισχυρό κίνημα νεολαίας, το οποίο με την σειρά του στηρίζει και οργανώνει τους φοιτητικούς και μαθητικούς αγώνες. Που έχουμε το γυναικείο κίνημα, το Συνεργατικό Κίνημα, το Κίνημα Ειρήνης και μια σειρά αλλά κοινωνικά κινήματα τα οποία έχουν αναπτύξει διαχρονικά σοβαρή και σημαντική δράση.
Συντρόφισσες, σύντροφοι
Το κόμμα μας πέρασε και περνά τον τελευταίο καιρό, μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, αποτέλεσμα μιας ιδιόμορφης συγκυρίας.
Μια από τις πιο ουσιώδεις προτεραιότητες μας σήμερα, είναι η μάχη για την ανοικοδόμηση και την ενίσχυση των δεσμών και της σχέσης του κόμματος μας με το λαό. Αυτή η μάχη περνά μέσα από την ανασυγκρότηση του ίδιου του κόμματος και την ενίσχυση των ποιοτικών του χαρακτηριστικών και της ηθικής του υπεροχής. Περνά μέσα από τις καθαρές και επεξεργασμένες προτάσεις μας για την έξοδο της οικονομίας και της κοινωνίας από το βάλτο της νεοφιλελεύθερης μιζέριας, μέσα από το όραμα μας για την λύση του κυπριακού και την επανένωση της πατρίδας μας. Περνά όμως και μέσα από την ανανέωση και ενίσχυση των δεσμών του κόμματος με το μαζικό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες. Μέσα από την επαναβεβαίωση του πρωτοποριακού ρόλου του ΑΚΕΛ και του λαϊκού κινήματος στην αρένα των ταξικών και κοινωνικών συγκρούσεων, όπου στην πράξη και όχι στα λόγια, κρίνεται η κάθε πολιτική δύναμη, αλλά ιδιαίτερα κρίνεται ένα κόμμα με την φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά του δικού μας κόμματος.
Οφείλουμε λοιπόν αυτοκριτικά να διερωτηθούμε αν μέσα σε αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες και απαιτητικές συνθήκες, διαδραματίζουμε όσο θα έπρεπε το ρόλο μας ως Ακελιστές, ώστε να διατηρήσουμε και να διευρύνουμε το τεράστιο κεφάλαιο εμπιστοσύνης, και καταξίωσης, το οποίο έχει συσσωρεύσει διαχρονικά το κόμμα μας μέσα από την δράση και την συμβολή του σε όλους τους μικρούς και μεγάλους κοινωνικούς αγώνες;
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι με βάση τις δικές μας προδιαγραφές και συγκρίνοντας με το διαχρονικό ρόλο του κόμματος μας στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, παρουσιάζουμε τα τελευταία χρόνια υποχώρηση. Η εμπλοκή των ΑΚΕΛιστών στην κοινωνική δράση δεν έχει το σφρίγος και την δύναμη την οποία για χρόνια η κοινωνία θεωρούσε αυτονόητη και δεδομένη. Ιδιαίτερα σε μια σειρά νέες ομάδες και κινήματα, που δημιουργεί η ζωή, στη βάση σύγχρονων στόχων και ενδιαφερόντων, πρέπει να παραδεκτούμε ότι η συμμετοχή των Ακελιστών και κατά συνέπεια του ΑΚΕΛ, δεν είναι ούτε σε ποσότητα, ούτε και σε ποιότητα, εκείνη που χρειαζόμαστε.
Τα μέλη του κόμματος, ο καθένας μας, οφείλουμε να είμαστε δραστήριοι πολιτικά και κοινωνικά. Να συμμετέχουμε στη πολιτική, συνδικαλιστική και κοινωνική δράση, κτίζοντας έτσι όλοι μαζί, ο καθένας στο μέτρο και στο βαθμό που του αναλογεί, τον πρωτοποριακό ρόλο του κόμματος.
Η κομματική ομάδα βάσης, έχει τεράστιο ρόλο να διαδραματίσει στην ανάδειξη των λαϊκών προβλημάτων και στην ανάπτυξη κοινωνικής δράσης για την επίλυση τους. Είναι η κομματική ομάδα που θα οργανώσει την παρουσία της αριστεράς στους θεσμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και στους άλλους τοπικούς θεσμούς κοινωνικής οργάνωσης, όπως οι Σύνδεσμοι Γονέων, τα Συμβούλια Κοινωνικής Ευημερίας, οι Πολιτιστικοί και Αθλητικοί μας σύλλογοι.
Στον αγώνα για αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων, έχουν ασφαλώς και τα ατομικά προβλήματα την θέση τους. Όλοι οφείλουμε να ακούουμε και τα προσωπικά προβλήματα του κόσμου και να βοηθούμε όσο μπορούμε. Άλλο ο παραγοντισμός και οι προσωπικές ατζέντες.
Άλλο όμως ο αγώνας για διεκδίκηση κοινωνικών δικαιωμάτων και για λύση προβλημάτων, άλλο η αλληλεγγύη και η βοήθεια σε αυτούς που χρειάζονται τη στήριξη μας και άλλο το ρουσφέτι και η εξυπηρέτηση.
Φαινόμενα διολίσθησης σε πελατειακού τύπου σχέσεις, οφείλουμε να τα αποκρούουμε αποφασιστικά. Τέτοιες πρακτικές, είναι ξένες με την δική μας φιλοσοφία, παρόλο ότι πρέπει να παραδεχτούμε ότι δυστυχώς, έχουν εισχωρήσει και στις δικές μας γραμμές.
Στην αναζωογόνηση και ενίσχυση των δεσμών του κόμματος με την κοινωνία, ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ρόλος όσων αναλαμβάνουν δημόσια αξιώματα εκ μέρους του κόμματος. Οφείλουν να λειτουργούν ως παραδείγματα συνέπειας, υπευθυνότητας και διεκδικητικής στάσης. Να είναι πρωτοπόροι στους κοινωνικούς αγώνες και να αξιοποιούν τα αξιώματα τους για να στηρίζουν και να ενισχύουν τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του λαού.
Ιδιαίτερα ψηλές απαιτήσεις, είναι φυσικό να έχουμε από τους βουλευτές μας και την κοινοβουλευτική μας ομάδα. Γι’ αυτό και στο κείμενο των θέσεων υπάρχει κριτική προσέγγιση, σε σχέση με το επίπεδο των απαιτήσεων μας από την κοινοβουλευτική μας παρουσία.
Έχουμε σημαντικά περιθώρια αναβάθμισης της κοινοβουλευτικής δράσης, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα. Καλύτερης και πιο αποτελεσματικής σύνδεσης της κοινοβουλευτικής δουλειάς με τους κοινωνικούς αγώνες.
Περιθώρια έχουμε και στην δουλειά μας στο Ευρωκοινοβούλιο, στα πλαίσια του συντονισμού και του συγχρονισμού της διεκδικητικής δράσης του κόμματος μας με το υπόλοιπο Ευρωπαϊκό προοδευτικό κίνημα.
Ανάλογες είναι οι απαιτήσεις μας και για την δράση του κόμματος στο χώρο της Τ. Α., η οποία εξορισμού είναι πιο κοντά στους πολίτες και τα καθημερινά τους προβλήματα και μέσα από την οποία το κόμμα μας έχει να παρουσιάσει μια πλούσια παραγωγική και δημιουργική ιστορία.
Συντρόφισσες, σύντροφοι
Το σύνθημα του Συνεδρίου μας, δεν έχει επιλεγεί ασφαλώς τυχαία. Ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της στιγμής. Αντανακλά τις προτεραιότητες του σήμερα, σε μια περίοδο που επιχειρείται μια βίαιη και αντιδραστική, νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση της οικονομίας και της κοινωνίας. Αναδιάρθρωση η οποία καταλήγει σε ολοφάνερη μετακίνηση πόρων και πολλούς από τους πλούτους στους λίγους, ακυρώνει κατακτήσεις, συρρικνώνει δικαιώματα, εθίζει την αστική τάξη και τους πολιτικούς της εκπροσώπους, στον αυταρχισμό και την αλαζονεία.
Στους αγώνες λοιπόν είναι η δύναμη. Ούτε η γκρίνια, ούτε η ισοπέδωση ούτε και η αφ’ υψηλού κριτική από τους καναπέδες, δίνουν οποιαδήποτε διέξοδο. Οι πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες σε όλα τα επίπεδα, είναι η μόνη αποτελεσματική αλλά και αξιοπρεπής απάντηση σ’αυτή την πορεία.
Γι’ αυτό, η ελπίδα είναι στην Αριστερά. Γιατί η Αριστερά είναι αγώνας. Είναι πίστη στη δύναμη του λαού. Είναι προοπτική για τους εργαζόμενους και για τον τόπο.
