Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού, στο 28ο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ
Είμαστε πάντοτε περήφανοι για την ΕΔΟΝ. Και όμως. Κάθε χρονιά που περνούμε την πύλη του Φεστιβάλ ψηλώνουμε περισσότερο. Κάθε χρονιά διαπιστώνουμε πως οι ΕΔΟΝίτες δεν το βάζουν κάτω. Όσες κι αν είναι οι δυσκολίες, όσο ψηλά κι αν είναι τα τείχη που τους υψώνουν, βρίσκουν πάντα μια χαραμάδα για να περάσουν την ελπίδα. Βρίσκουν πάντα τον τρόπο να ανοίξουν ένα παράθυρο για τη νεολαία. Παράθυρο γνώσης, προβληματισμού, ζύμωσης, πολιτισμού, δημιουργίας. Αυτό είναι το φεστιβάλ της ΕΔΟΝ.
Μια μικρή πολιτεία η οποία σχεδιάζεται και στήνεται με τη σκληρή δουλειά των ΕΔΟΝιτών. Με την ακούραστη επιμονή των εκατοντάδων εθελοντών. Αυτό είναι που θαυμάζουμε όλοι και που μας κάνει περήφανους. Αυτό είναι που μας δίνει και ελπίδα. Ελπίδα ότι υπάρχει μια νεολαία που αντιστέκεται, που δεν υποτάσσεται και που παλεύει για την αξιοπρέπεια στη ζωή. Γιατί σε τελική ανάλυση αυτό είναι που θέλουν να μας κλέψουν: την αξιοπρέπεια και τη ζωή.
Το χειρότερο είναι ότι νομίζουν πώς μπορούν να αποκοιμίζουν ένα ολόκληρο λαό και ιδιαίτερα τη νεολαία, με λόγια κούφια. Κομπάζει ο κ. Αναστασιάδης ότι δεν επιβλήθηκε καμία φορολογία και δεν κουτσουρεύτηκαν μισθοί και συντάξεις. Προφανώς δε ζει στην Κύπρο. Γιατί αν ζούσε θα γνώριζε ότι επί δικής του διακυβέρνησης φορολογήθηκαν ισοπεδωτικά όλοι όσοι τόλμησαν να έχουν ιδιόκτητη κατοικία. Θα γνώριζε ότι δίνονται σήμερα μισθοί των 400 και συντάξεις των 350 ευρώ. Προσπαθεί να δώσει κουράγιο ο Υπουργός Οικονομικών στον κυπριακό λαό που και τον κούρεψαν και τον στράγγιξαν οικονομικά, ότι τελειώνουν τώρα τα δύσκολα του Μνημονίου∙ ότι δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω στις νοοτροπίες που κατέστρεψαν την οικονομία. Δεν λέει βέβαια στο λαό ότι θα συνεχίσουν οι ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές. Δεν τους λέει ποιες νοοτροπίες εννοεί. Το να υπάρχουν αξιοπρεπείς δουλειές και αξιοπρεπείς μισθοί; Το να προστατεύονται όσοι πλήγηκαν από την κρίση από εκποιήσεις; Το να μη θέλουμε να ιδιωτικοποιηθεί ακόμα και ο αέρας που αναπνέουμε;
Προσπαθεί να μας πείσει η Υπουργός Εργασίας ότι τα θύματα της κρίσης τα προστατεύει το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. Η «ριζοσπαστική μεταρρύθμιση» όπως την αποκαλούν. Είναι να διερωτάται κανένας αν οι ίδιοι γνωρίζουν τι θα πει να επιβιώνει μια οικογένεια με 500 ευρώ. Είναι να διερωτάται κανένας αν γνωρίζουν τι σημαίνει να αποκόπτεται από τον ανάπηρο και το συνταξιούχο το επίδομα. Γεγονότα που προσπαθούν να καλύψουν με τα πυροτεχνήματα περί εκατομμυριούχων που έπαιρναν επιδόματα. Εκτός αν ισχυρίζονται πως οι 17 χιλιάδες μικροσυνταξιούχοι που τους αποκόπηκε η μικρή σύνταξη είναι εκατομμυριούχοι. Με τις περικοπές που έκαναν στις συμπληρωματικές συντάξεις και το δημόσιο βοήθημα εξοικονόμησαν 10 εκατομμύρια ευρώ. Την ώρα που όσοι έχουν ανάγκη στήριξης από το κράτος πολλαπλασιάζονται. Βρήκαν και γι΄αυτούς την απάντηση: να εκδίδονται διατάγματα ελεημοσύνης. Ελεημοσύνης, όχι ολοκληρωμένης κρατικής στήριξης. Απορρίπτουν τις προτάσεις του ΑΚΕΛ ως αντισυνταγματικές. Αυτή είναι η λογική που επικρατεί επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Η προστασία της κύριας κατοικίας, η ρύθμιση των ενοικίων, η ρύθμιση των ωραρίων και η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους είναι αιτήματα αντισυνταγματικά. Το Σύνταγμα κατά τη λογική της Κυβέρνησης Αναστασιάδη – Συναγερμού επιτρέπει μόνο το κούρεμα, τις εκποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις σε μια χώρα ημικατεχόμενη. Αυτή είναι η λογική τους.
Αυτή η λογική είναι που ισοπεδώνει την αξιοπρέπεια του λαού μας, την αξιοπρέπεια της νεολαίας μας. Που δεν της επιτρέπει να κάνει όνειρα. Υπάρχει ελπίδα; Υπάρχει ελπίδα όσο υπάρχει αντίσταση. Ας δούμε τι έγινε στην Ελλάδα. Αμφισβητήθηκαν οι «αυθεντίες» της οικονομίας που κουνούν το δάχτυλο στο λαό απαιτώντας κι άλλες θυσίες, απαιτώντας να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι. Αμφισβητήθηκαν οι δυνάμεις που τρομοκρατούν το λαό και που το θεωρούν σχεδόν φυσικό τους δικαίωμα να αποφασίζουν γι΄αυτόν χωρίς αυτόν.
Υπάρχει ελπίδα όσο υπάρχει η δύναμη που μπορεί να δείχνει το δρόμο. Το δρόμο της επανένωσης του τόπου μας, της ευημερίας, της προόδου και του λαού μας. Υπάρχει ελπίδα όσο υπάρχει ΑΚΕΛ ισχυρό που είναι δύναμη για το λαό. ΑΚΕΛ που έχει δίπλα του την ΕΔΟΝ που στέκεται σημαιοφόρος στους αγώνες του Λαϊκού Κινήματος. Υπάρχει η ελπίδα όσο υπάρχει η ΕΔΟΝ!
Ζήτω το 28ο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ!
