Home  |  Ενημέρωση   |  Αρθρογραφία   |  Διακυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ Ένας χρόνος (απο)δεσμεύσεων, του Στέφανου Στεφάνου,

Διακυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ Ένας χρόνος (απο)δεσμεύσεων, του Στέφανου Στεφάνου,

Ένας χρόνος διακυβέρνησης είναι αρκετός για να δώσει επαρκή δείγματα γραφής. Τα χαρακτηριστικά της διακυβέρνησης είναι πολλά. Αυτό που ξεχωρίζει είναι η ευκολία με την οποία ο Πρόεδρος και η κυβέρνησή του αποδεσμεύονται από σαφείς δεσμεύσεις που προεκλογικά ανέλαβαν.

Τα παραδείγματα είναι πολλά. Θα σταχυολογήσουμε μερικά σημαντικά.

Δέσμευση 1η: «Δεσμεύομαι απέναντι στους Κύπριους και ξένους επενδυτές… ότι δεν πρόκειται ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων». (Δηλώσεις Αναστασιάδη 12.2.2013)

Αποδέσμευση 1η: Στις 15 Μαρτίου ο κ. Αναστασιάδης συμφωνούσε με την τρόικα το κούρεμα καταθέσεων, για το οποίο δήλωνε στους Financial Times στις 25.2.2013 ότι «θα ήταν καταστροφικό για την Κύπρο». Δηλαδή, ο κ. Αναστασιάδης όχι απλά αναίρεσε δέσμευση αλλά υπέγραψε κάτι για το οποίο γνώριζε ότι ήταν καταστροφή. Από τότε οι κυβερνώντες δηλώνουν ότι ο πρόεδρος υποχρεώθηκε να υπογράψει το κούρεμα για να μην χρεοκοπήσει η Κύπρος. Η Κύπρος δεν χρεοκόπησε, απλά καταστράφηκε….

Δέσμευση 2η: «(Για να καλύψουμε τις άμεσες ανάγκες) θα καταβάλουμε προσπάθεια, είτε μέσω ενός προσωρινού δανεισμού από ξένη χώρα, είτε με ένα μακροπρόθεσμο δάνειο ενδεχόμενα κι όχι υψηλό» (Αναστασιάδης, ομιλία Λάιονς Λεμεσού, 23.1.2013). Με αυτή τη δήλωσή του ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας ξεκίνησε τη φιλολογία –η οποία πρόθυμα ανατροφοδοτήθηκε από τα φίλα προσκείμενα στον πρόεδρο ΜΜΕ- περί της δήθεν εξασφάλισης όχι ενός αλλά δύο γεφυρωτικών δανείων που θα κάλυπταν τις άμεσες ανάγκες της Κύπρου.

Αποδέσμευση 2η: Τα πολυδιαφημισμένα γεφυρωτικά δάνεια δεν τα είδε ποτέ κανείς. Και κατά μια …περίεργη σύμπτωση όσοι προεκλογικά πρωταγωνίστησαν στη διαφήμισή τους, δεν τα αναζήτησαν ποτέ.

 

Δέσμευση 3η: «Τασσόμαστε ξεκάθαρα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών (ΑΤΗΚ, ΑΗΚ, Αρχή Λιμένων)…». (επιστολή Αναστασιάδη στους εργαζόμενους των ημικρατικών οργανισμών).

Αποδέσμευση 3η: Ενώ προεκλογικά η δέσμευση Αναστασιάδη ήταν κατηγορηματικά εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων, μετά τις εκλογές άρχισαν οι δηλώσεις περί της ανάγκης για αναδιάρθρωση των ημικρατικών οργανισμών διαμέσου των ιδιωτικοποιήσεων. «Ας αφήσουμε τις ιδεολογίες κατά μέρος», δήλωνε ο Αβέρωφ Νεοφύτου στις 7 Ιανουαρίου 2014, για να δηλώσει ακολούθως ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι απαραίτητο εκσυγχρονιστικό μέτρο. Αυτή είναι η πραγματική θέση του ΔΗΣΥ. Προεκλογικά όμως δεν έλεγαν την αλήθεια στους πολίτες.

Δέσμευση 4η: «Θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να εξεύρουμε άλλες πηγές χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους ….ώστε να αποτρέψουμε την ενεργοποίηση της πρόνοιας για ιδιωτικοποιήσεις» (επιστολή Αναστασιάδη στους εργαζόμενους των ημικρατικών οργανισμών).

Αποδέσμευση 4η: Ο πρόεδρος δεσμευόμενος να βρει εναλλακτικούς τρόπους για αποφυγή των ιδιωτικοποιήσεων αντί να αξιοποιήσει τη δυνατότητα που του παρείχε το προηγούμενο μνημόνιο, το άλλαξε ώστε να το κάνει εντελώς συγκεκριμένο και δεσμευτικό. Προς επίρρωση τούτου παραθέτουμε τις πρόνοιες των δύο μνημονίων στο επίμαχο θέμα: «Αν είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους, οι Αρχές της Κύπρου θα εξετάσουν πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης κρατικών και ημιδημόσιων εταιριών» (προηγούμενο Μνημόνιο). «Οι κυπριακές αρχές θα ξεκινήσουν ένα σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων… συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων της ΑΤΗΚ, της ΑΗΚ και της Αρχής Λιμένων». (Μνημόνιο Αναστασιάδη). Η διαφορά είναι ευδιάκριτη και κανείς δεν μπορεί να την κρύψει.

Δέσμευση 5η: «Δεν υπάρχει περίπτωση να φέρουμε αντιλαϊκά μέτρα. Αντίθετα, θα δούμε ποια σημεία του μνημονίου μπορούν να τύχουν επαναδιαπραγμάτευσης και θα τα θέσουμε» (Αναστασιάδης 4.2.2013, ΡΙΚ).

Αποδέσμευση 5η: Στον κρατικό προϋπολογισμό του 2014, η κυβέρνηση πρότεινε και πέτυχε να περάσει με τις ψήφους του ΔΗΣΥ, του ΔΗΚΟ και του ΕΥΡΩΚΟ, αποκοπές στις κοινωνικές παροχές ύψους 127 εκατομμυρίων ευρώ γι’ αυτό και ακολούθως προσπάθησε να κουτσουρέψει την κοινωνική σύνταξη. Μια λεπτομέρεια: η πρόνοια του μνημονίου προβλέπει για το 2014 μείωση των κοινωνικών παροχών κατά 28 εκατομμύρια ευρώ. Η κυβέρνηση αύξησε τη μείωση …μόνο κατά 99 εκατομμύρια….

Οι συνεχείς αποδεσμεύσεις του Προέδρου δεν υπενθυμίζουν απλά τη δημόσια παραδοχή του ότι μετά το κούρεμα καταθέσεων κατέστη αναξιόπιστος. Υπενθυμίζουν και τη ρήση του Λίνκολν ότι «μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό». Οι πολίτες κατανοούν πλέον ότι οι κυβερνώντες υφάρπαξαν την ψήφο τους με ψευδοδεσμεύσεις και πλέον δεν τους εμπιστεύονται.

PREV

Οι ημικρατικοί είναι υπόθεση ολόκληρου του λαού, του Κώστα Χριστοδουλίδη

NEXT

Και αν στη ζωή πήρα μηδέν… ΠΟΤΕ δεν φταίει μια γυναίκα, της Μαρίας Πελεκάνου