Όταν η κοινωνία αντιδρά…,του Κωνσταντίνου Στυλιανού

Σκόρπιες σκέψεις με εφόρμηση το συλλαλητήριο της περασμένης Τετάρτης

• Υπάρχει μια μερίδα της κοινωνίας που σταθερά και επανειλημμένα τοποθετείται απέναντι από την κυρίαρχη εμμονή στην λιτότητα. Αυτή η μερίδα είναι μεγάλη× είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτό που εισπράττει κανείς εκ πρώτης όψεως από την δημόσια συζήτηση. Κρίνοντας από τον αριθμό των διαδηλωτών και τις σαφείς δυσκολίες της μέρας και ώρας της συγκέντρωσης, είναι σαφές πως η αποφασιστικότητα αυτών των ανθρώπων έχει ενταθεί.
• Την Τέταρτη που πέρασε η κοινωνία δεν ήταν όλη εκεί, έξω από το Συνεδριακό. Δυστυχώς ακόμη και 2 χρόνια μετά από την κατάρρευση των προεκλογικών μύθων που έκτισε ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οργανωμένα σύνολα πεισματικά αρνούνται να τεθούν απέναντι στους θιασώτες της φτωχοποίησης (βλ. ΣΕΚ, ΠΑΣΥΔΥ). Οι δε πρώην αγανακτισμένοι δεν βρίσκουν φαίνεται κάτι άξιο της αγανάκτησης τους.
• Τα Μέσα Ενημέρωσης κινούνται σε σταθερή τροχιά απομακρυνόμενοι από την πραγματικότητα επί του κοινωνικού εδάφους. Μετατρέπονται καθημερινά και περισσότερο σε μηχανές προσφοράς άρτου και θεάματος. Η αμηχανία τους να χειριστούν και αυτή τη μαζικότατη εκδήλωση των «αντιφρονούντων» ήταν εμφανής. Θυμίζουμε τα «πολεμικά ζωντανά ρεπορτάζ» από τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων το 2011.
• Παρόλο που διάφοροι «επί παντός θυμωμένοι» δεν μπορούν να χωνέψουν πως οι ηγέτες της Αριστεράς δίνουν το παρόν τους, ένα με τους διαδηλωτές, σε αυτές τις συγκεντρώσεις, η πραγματικότητα είναι εκεί. Αναγνωρίζεται στην Αριστερά τόσο η προσπάθεια που έγινε για να αποτραπεί η βύθιση στα μνημόνια όσο και ο ρόλος της στην σημερινή αντίσταση σε αυτά. Με τα λάθη της και τις αδυναμίες της.
• Είναι ευθύνη της Αριστεράς να βρει τους τρόπους να διοχετευτεί αυτή η μαχητικότητα που οικοδομείται σταθερά, προς μια κατεύθυνση δημιουργική. Είναι ωστόσο ευθύνη και των ανθρώπων να γίνουν συμμέτοχοι σε αυτές τις διαδικασίες. Τα πράγματα δεν αλλάζουν με πολιτικές αποφάσεις σε κλειστά γραφεία. Χρειάζεται να υπάρχει και μαζικό, δυναμικό και αποφασισμένο κοινωνικό κίνημα στους δρόμους.
• Την πνευματική ηρεμία του ανθρώπου που έχει μέσα του αποφασίσει να αγωνιστεί την έβλεπες χθες παντού αποτυπωμένη στα χαμογελαστά πρόσωπα και τις σφιγμένες γροθιές.

Κωνσταντίνος Στυλιανού
Μέλος Γραφείου Επικοινωνιακής Πολιτικής Κ.Ε. ΑΚΕΛ