Με τόλμη υπάρχει ελπίδα, του Πανίκου Χάμπα
Η ελληνική κυβέρνηση ένα μήνα μετά την εκλογή της κατάφερε μετά από σκληρή διαπραγμάτευση να πολιτικοποιήσει το «ελληνικό πρόβλημα», θέτοντάς το πολύ ψηλά στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, ανοίγοντας μικρή χαραμάδα ελπίδας. Η Ελλάδα συμφώνησε τετράμηνη παράταση της δανειακής σύμβασης στο Eurogroup.
Μήπως λύθηκε το πρόβλημα του ελληνικού χρέους, της οικονομίας, και κατ΄ επέκταση βελτιώθηκε το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού; Σαφώς και όχι! «Η χώρα παραμένει στο άγχος των δημοσιονομικών επιδόσεων, με ένα χρέος μη βιώσιμο και με το καθεστώς επιτήρησης να αλλάζει και να μετριάζεται μεν, αλλά να μην φεύγει, όπως θα περίμεναν πολλοί». Αποτελεί, ωστόσο, «ένα μικρό βήμα με διαφορετική κατεύθυνση». Αυτά είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βαρουφάκης.
Στην Ελλάδα βρίσκεται το Levy Institute, το οποίο επεξεργάζεται νέες μεθόδους New Deal που συνάμα θα μάχονται κατά της ανεργίας, ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, γιος του διάσημου οικονομολόγου που στην περίοδο του 1944 διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της αμερικανικής οικονομίας είναι πάντα δίπλα στον Γ. Βαρουφάκη, ενώ η Lazard βρίσκεται στο Υπουργείο Οικονομικών της Ελλάδας βοηθώντας στη χάραξη μιας νέας πολιτικής καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.
Αρκετοί από αυτούς, συνδέονται με τα πανίσχυρα κέντρα εξουσίας στην Αμερική, όπως το Council on Foreign Relations, το χρηματοπιστωτικό Inner Circle και φυσικά τα media. Ο ελληνικός λαός, όμως, συνεχίζει να είναι εκεί, στις πλατείες, στους δρόμους και να αντιστέκεται, να σπρώχνει την κυβέρνησή του για υλοποίηση του προγράμματός της. Αυτός είναι ο κυρίαρχος και ο μεγάλος κριτής όλων…!
Είναι μεγάλη πολιτική τέχνη και καθόλου πολιτικό θράσος να γνωρίζεις να διεκδικείς για το λαό σου, να πείθεις ότι θα πρέπει να σεβαστούν την ετυμηγορία του. Αυτά τα λίγα που πέτυχε η ελληνική κυβέρνηση με διεκδικητική επιχειρηματολογία σε 30 ημέρες, εμείς, πώς τα αξιολογούμε, πώς τα αξιοποιούμε; Για 720 ημέρες είμαστε συγκάτοικοι με την Τρόικα, η οποία μας μεταχειρίζεται σαν πειραματόζωο, ακολουθώντας γονυπετείς τις οδηγίες της χωρίς να αντιδρούμε.
Στην Κύπρο το κατά κεφαλήν εισόδημα των πολιτών για το 2015 θα είναι πιο κάτω από αυτό της Ελλάδας.
Επιβάλλεται όπως αξιοποιήσουμε άμεσα τις εμπειρίες που αποκόμισε η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα με τα θεσμικά όργανα ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, οι οποίοι ακολούθησαν εντελώς διαφορετική τακτική από τη δική μας. Θα πρέπει να επαναχαράξουμε μια νέα διεκδικητική μεθοδολογία αξιοποιώντας ανάλογα τα μεγάλα και μοναδικά προβλήματα που προέκυψαν από τα bail–in, να απαιτήσουμε να γίνει επαναδιαπραγμάτευση σε όλους τους βασικούς τομείς του μνημονίου.
Είναι αδιανόητο ημικρατικοί οργανισμοί, εμπορικά τμήματα και εταιρείες του Συνεργατισμού που είναι βιώσιμοι και αφήνουν κέρδη, να οδηγούνται στο ξεπούλημα. Αλλο η αναδιάρθρωση/αναδιοργάνωση κι άλλο το πούλημα. Τόσο αυτά όσο και τόσα άλλα αρνητικά μέτρα που είχαν συμφωνηθεί πριν από αυτά τα γεγονότα, θα πρέπει να τύχουν επανεξέτασης, προστατεύοντας το δημόσιο συμφέρον του κυπριακού λαού. Εμείς, με τα μανίκια πάνω εργαζόμαστε μαζί με εναλλακτικούς τρόπους να αναπτύξουμε την οικονομία, αυξάνοντας το ΑΕΠ για το λαό. Ο πρωτογενής τομέας μπορεί να αποτελέσει την αρχή.
Χρειαζόμαστε εντελώς μια νέα παραγωγική αποτελεσματική πολιτική, που να στηρίζεται σε μια ευφάνταστη επικοινωνιακή τακτική, βγάζοντας τον Κύπριο πολίτη από τα αδιέξοδα.
Καλούμαστε να βρούμε τη χαμένη αξιοπρέπεια της κυπριακής περηφάνιας. Η διαλεκτική στην ανάλυση, στη δράση, στη φαντασία πρέπει να μας διακατέχει για την Αναγέννηση αφού, είναι πιο ισχυρή από τη γνώση, γιατί περιλαμβάνει και αυτά που θα γίνουν, νοουμένου ότι θα τολμήσουμε και θα ρισκάρουμε, με περισσότερη αποφασιστικότητα. Είναι ένα σημαντικό πολυλειτουργικό εργαλείο, το οποίο θα πρέπει να αξιοποιηθεί στα μέγιστα από την κυβέρνηση.
Κανείς δεν είναι ξοφλημένος, έστω και εάν νικηθεί είναι όμως τελειωμένος, όταν σταματήσει να αγωνίζεται! Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε και να το κατανοήσουμε όλοι μας! Οταν ρισκάρουμε και τολμήσουμε, τότε κάναμε την αρχή της αναγέννησης της Κύπρου. Ενωμένοι μπορούμε!
* Γ.Γ. ΕΚΑ
